2 Δεκεμβρίου, 2011 | 14:00

Στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ο Ήλιος ανατέλλει 16 φορές το 24ωρο και άλλες τόσες δύει. Η συγχορδία των χρωμάτων που αντικρίζουν είναι ανυπέρβλητης ομορφιάς. Για μια στιγμή η ατμόσφαιρα φωτίζεται με λεπτές χρωματιστές λωρίδες.

Καθώς αλλάζει η ένταση του φωτός, οι αστροναύτες βλέπουν κυκλώνες, τροπικά δάση και ωκεανούς να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια τους. Στον ορίζοντα συχνά κάνει την εμφάνισή του το Βόρειο Σέλας. Ο Don Pettit περιγράφει: «Πετάξαμε μέσα από το Βόρειο Σέλας πάνω από τον Καναδά.΄Ολος ο σταθμός ήταν βυθισμένος σε μια φλογερή κοκκινωπή ομίχλη. Κάτω από τα πόδια μας κυλούσαν ποταμοί από πράσινο φως. Είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν μέσα σ’ ένα σωλήνα νέον».

Οι αστροναύτες απολαμβάνουν από το 2010 την πανοραμική θέα στο θόλο. Αυτός ο τελευταίος συνιστά τη συνεισφορά της Ευρώπης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Πρόκειται για μια ειδική κατασκευή σε σχήμα τρούλου με έξι τραπεζοειδή παράθυρα, από τα οποία οι αστροναύτες ελέγχουν την κίνηση των ρομποτικών βραχιόνων ατενίζοντας παράλληλα τον πλανήτη μας.

Διά γυμνού οφθαλμού διακρίνονται αντικείμενα στη Γη ύψους 500 μέτρων, ενώ με κιάλια μικρής σχετικά ισχύος ξεχωρίζουν κτίρια, πλοία που διασχίζουν τη θάλασσα καθώς και μικρές οάσεις. Η ενατένιση της Γης από το διάστημα αποκαλύπτει τις βαθιές πληγές που έχουμε προκαλέσει εμείς στον πλανήτη μας. Εξάλλου, σημαντικό μέρος της δουλειάς των αστροναυτών είναι η καταγραφή των μεταβολών του οικοσυστήματος.

Ξεκάθαρα διακρίνονται οι πυρκαγιές που κατακαίουν και καταστρέφουν τα παρθένα δάση σε διάφορες περιοχές του κόσμου. Από το παρατηρητήριό τους οι αστροναύτες γίνονται θεατές των σεισμών, των εκρήξεων των ηφαιστείων και των τσουνάμι που ταλανίζουν τη Γη.

Εμείς όμως σήμερα θα μοιραστούμε μαζί τους τις όμορφες εμπειρίες που αποκομίζουν από τη θέαση της Γης, όπως αυτές αποτυπώνονται στις χιλιάδες φωτογραφίες που έχουν τραβήξει από το Διαστημικό Σταθμό.