Οι αθλητές υψηλών επιδόσεων που συμμετέχουν σε αθλήματα που απαιτούν σωματική επαφή, όπως το ποδόσφαιρο και το ράγκμπι, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εκδήλωσης αρθρίτιδας γόνατος και ισχίου, συγκριτικά με άνδρες που αθλούνται λιγότερο ή καθόλου, σύμφωνα με σουηδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Sports Medicine.

Διπλάσιος είναι ο κίνδυνος για τους ποδοσφαιριστές και τους αθλητές του χαντμπολ (χειροσφαίριση), ενώ τριπλάσιος για τους αθλητές του χόκεϊ επί πάγου.

Η οστεοαρθρίτιδα εκδηλώνεται όταν ο χόνδρος που προστατεύει τις αρθρώσεις φθείρεται. Αυτό κάνει τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας πόνο, οίδημα και περιορισμό της κινητικότητας.

Ο Δρ Μάγκνους Τβέιτ από το Πανεπιστήμιο του Λουντ στη Σουηδία μελέτησε περισσότερους από 700 Σουηδούς αθλητές, 50-93 ετών, που είχαν συμμετάσχει σε επαγγελματικά πρωταθλήματα και αθλήματα ολυμπιακού επιπέδου. Τους συνέκρινε με 1.400 άνδρες ίδιας ηλικίας, που είχαν αθληθεί λίγο ή καθόλου.

Η ομάδα των συνταξιοδοτημένων αθλητών περιλάμβανε άνδρες που είχαν συμμετάσχει σε ποδοσφαιρικές και ομάδες χόκεϊ αλλά και σε αθλήματα όπως το τρέξιμο, το κολύμπι και η ποδηλασία.

Ο κίνδυνος αρθρίτιδας γόνατος ή ισχίου ήταν 85% υψηλότερος στους πρώην επαγγελματίες αθλητές. Σε όσους είχαν υποβληθεί σε χειρουργείο για τραύμα σε άρθρωση, ο κίνδυνος ήταν υπερδιπλάσιος. Όσοι ασκούνταν λίγο ή καθόλου, είχαν 19% πιθανότητα αρθρίτιδας.

«Οι επαγγελματίες αθλητές υψηλών επιδόσεων που συμμετέχουν σε απαιτητικά σπορ, είναι λογικό να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμών στις αρθρώσεις και μάλιστα με επαναληπτικότητα. Αν και η μελέτη διαπίστωσε ότι ο συσχετισμός δεν αφορά άμεσα τους νεότερους αθλητές, σίγουρα το μήνυμα που θα πρέπει να συγκρατήσουμε είναι ότι: αν είσαι υπέρβαρος και μεσήλικας και σου αρέσει το τρέξιμο, υπάρχουν καλύτεροι τρόποι να διατηρείς καλή φυσική κατάσταση και να μην θέτει την υγεία των οστών σου σε κίνδυνο. Προτίμησε το κολύμπι, το ποδήλατο, τη γιόγκα ή το έντονο βάδισμα», εξηγεί ο Δρ Τβέιτ.