Σε μία από τις πιο διάσημες σκηνές του κόσμου, στο Kennedy Center της Ουάσιγκτον, θα εμφανιστεί – σε πρωταγωνιστικό ρόλο – η διαπρεπής, ομογενής μπαλαρίνα από τη Ρωσία, Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη. Στο πλαίσιο της περιοδείας του θεάτρου Μαριίνσκι στις ΗΠΑ, από τις 17 έως τις 22 Ιανουαρίου, η Αλεξάνδρα θα είναι η σολίστ στο μπαλέτο «Το πουλί της Φωτιάς» (The Firebird).
Πρόκειται για το πρώτο, σημαντικό έργο του Ιγκόρ Στραβίνσι, το οποίο τον έκανε διεθνώς γνωστό και γράφτηκε κατά παραγγελία του Ντιάγκιλεφ, για τα Ρωσικά Μπαλέτα και παρουσιάστηκε το 1910 στο Παρίσι. «Δεν θα είναι η πρώτη μου εμφάνιση στην σκηνή του Kennedy Center, είναι όμως, η πρώτη φορά που θα εμφανιστώ εκεί σε πρωταγωνιστικό ρόλο στο Πουλί της Φωτιάς», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ από την Αγία Πετρούπολη η Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη.
Η πανύψηλη μπαλαρίνα των Μαριίνσκι (ύψος 1,82), που κατάφερε να ξεχωρίσει με την έμφυτη βασιλική της στάση, την ιδιαίτερη ομορφιά και χάρη, που οφείλει στο ελληνικό της αίμα – όπως χαρακτηριστικά έχει πει γι’ αυτή η «μούσα» των μπαλέτων Μαριίνσκι, Ουλιάνα Λοπάτκινα – αισθάνεται υπερηφάνεια για την ιστορική της πατρίδα, στην οποία, όπως επισημαίνει, απογειώθηκε η τέχνη του χορού και του θεάτρου.
Σύσφιγξη των δεσμών των ομογενών
«Ως ελληνικής καταγωγής Ρωσίδα χορεύτρια μπαλέτου αισθάνομαι ότι συνεχίζω την παράδοση των αρχαίων προγόνων μου. Ως Ελληνίδα και καλλιτέχνιδα με εκφράζουν απόλυτα οι στίχοι του Διονύσιου Σολωμού, Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθής μέσα σου να λαχταρίζη κάθε είδος μεγαλείου», θα μας πει η Αλεξάνδρα.
Η καταξιωμένη μπαλαρίνα, Ποντιοπούλα στην καταγωγή, η οποία έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, με τον τίτλο της «Τιμώμενης Καλλιτέχνιδας της Ρωσίας», έχει περιοδεύσει με τα περίφημα μπαλέτα Μαριίνσκι σε χώρες της Ευρώπης και της Λ. Αμερικής, στις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία, κ.ά. Έχει, μάλιστα, βαθειά επιθυμία να γνωρίζει το έργο της και ο απόδημος ελληνισμός.
«Χωρίς αμφιβολία η γνωριμία μας αυτή θα συμβάλει στη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας της Ελλάδας, καθώς και της σύσφιγξης των δεσμών των ομογενών Ελλήνων», επισημαίνει η Αλεξάνδρα Ιωσηφίδη, προσκαλώντας όλους τους ομογενείς της Ουάσιγκτον να επισκεφτούν τις παραστάσεις της στο Kennedy Center, στις 19 και 21 Ιανουαρίου του 2012.
Το όνειρό της είναι η επιστροφή στην πατρίδα
Η Αλεξάνδρα γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1977 στο Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη), όταν ο πατέρας της πήγε εκεί για σπουδές. Εκεί γνώρισε και τη Ρωσίδα μητέρα της. Και οι δύο ασχολήθηκαν έντονα με τον πρωταθλητισμό.
Στην ηλικία των δέκα χρόνων η Αλεξάνδρα πέρασε από διαγωνισμό και εγγράφηκε στην παγκοσμίως γνωστή Ακαδημία Ρωσικού Μπαλέτου της Α. Βαγκάνοβα, παρ’ όλο που ήταν πολύ ψηλή για την ηλικία της. Με την αποφοίτησή της, το 1995, πήρε το δίπλωμα του Διεθνούς Διαγωνισμού Βαγκάνοβα (Vaganova-Prix) στην Αγία Πετρούπολη και μπήκε στο θίασο του Θεάτρου Μαριίνσκι.
Το μπαλέτο είναι το παν στη ζωή της Αλεξάνδρας, καθώς, όπως λέει, είναι το εργαλείο επικοινωνίας, που τη φέρνει πιο κοντά στους λάτρεις του είδους, σ’ όλο τον κόσμο. Το πάθος της είναι τόσο μεγάλο, που μόλις τέσσερις μήνες μετά τη γέννηση της κορούλας της, ξαναεμφανίστηκε στη σκηνή.
Σ’ ένα ατέρμονο ταξίδι στο δρόμο προς την επαγγελματική καταξίωση, έχει χορέψει, ως σολίστ, σε πολλές παραστάσεις, με τα μπαλέτα Μαριίνσκι σ’ όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει «Το σιντριβάνι του Μπαχτσισαράι», την «Ωραία Κοιμωμένη», τον «Δον Κιχώτη», και τον «Καρυοθραύστη», ενώ έχει εμφανιστεί πλάι σε μεγάλους χορευτές, όπως οι Ζελένσκι, Κουζνεζόφ, Ιβάντσενκο, Περετόκιν, Ζαχάροβα, Λοπάτκινα, Μαχάλινα, Βισνέβα, Νιοράτζε κ.ά. Η πιο ιδιαίτερη στιγμή, για την ίδια, ήταν η εμφάνισή της στη σκηνή του Ηρωδείου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και της Επιδαύρου το 2009.
Παράλληλα με τις εμφανίσεις της με τα Μαριίνσκι, η Αλεξάνδρα βελτιώνει τη δεξιοτεχνία της ως καθηγήτρια μπαλέτου και ακολουθεί μεταπτυχιακές σπουδές στην Ακαδημία Ρώσικου Μπαλέτου της Βαγκάνοβα, που την ανέδειξε. Το πιο μεγάλο, όμως, όνειρο της Αλεξάνδρας Ιωσηφίδη, που σήμερα είναι στην κορυφή της τεχνικής της τελειότητας, είναι να κάνει ένα γκαλά μπαλέτου στην ιστορική της πατρίδα και γιατί όχι να εγκατασταθεί στη χώρα μας και να ανοίξει μια δική της σχολή μπαλέτου.
(ΑΠΕ – ΜΠΕ)