Με τη γαλλική οικονομία να βυθίζεται σε τέλμα, ο πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί έχει αρχίσει να επιδίδεται σε μία ανορθόδοξη προεκλογική στρατηγική: διατρανώνει πανταχόθεν πως η κρίση είναι τόσο βαθιά και τόσο παγκόσμια, που οι «άκαπνοι» αντίπαλοί του δεν μπορούν να την αντιμετωπίσουν και φυσικά, ευελπιστεί πως η γενικότερη κατάσταση θα διαρκέσει έως την ώρα της κάλπης.
Ο κατάλογος με τα προβλήματα της γαλλικής οικονομίας–από την ανήκουστη έως σήμερα ανεργία, τις νεφελώδεις προοπτικές ανάπτυξης, την απειλή για χρηματοπιστωτική υποβάθμιση και τα ανεπαρκή μέτρα για την μείωση του ελλείμματος–θα είχε εξαναγκάσει πολλούς ηγέτες να ακολουθήσουν μία προσεκτική πορεία, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις εκλογικές απώλειες.
Μολαταύτα, ο Σαρκοζί ακολούθησε μία διαφορετική ατραπό, αναφερόμενος στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του στους φόβους για μία οικονομική κρίση, την οποία χαρακτήρισε «πλανητική», «άνευ προηγουμένου» και ως «τη δεινότερη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Οι αντίπαλοί του Σοσιαλιστές, των οποίων ο επικεφαλής Φρανσουά Ολάντ προηγείται μακράν του Σαρκοζί στις δημοσκοπήσεις, επέκριναν την ομιλία του προέδρου, χαρακτηρίζοντάς την ως προπέτασμα για να καλύψει τις ανεπάρκειες και αστοχίες του, κεφαλαιοποιώντας εκλογικά την ανησυχία της κοινής γνώμης.
«Υπήρξε μία ομολογία αδυναμίας του», τόνισε μετά το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του Σαρκοζί ο Μανουέλ Βαλς, εκπρόσωπος του Ολάντ. «Αυτή είναι η προσέγγιση του Σαρκοζί, να παίζει με τους φόβους, με την ανησυχία για την κρίση», πρόσθεσε. Ο ίδιος πρόσθεσε πως ο Σαρκοζί έχει φέρει τη Γαλλία στα πρόθυρα της ύφεσης: «έχουμε ένα εκατ. ανέργους περισσότερους αφότου ξεκίνησε η πενταετία του»
Οι αναλυτές τονίζουν από την πλευρά τους πως το μήνυμα που μετέδωσε «κάτω από τις γραμμές» ο Σαρκοζί συγκεφαλαιώνεται στο ότι χωρίς την πυγμή του η Γαλλία θα ήταν σε ακόμη δεινότερη κατάσταση από την τωρινή, δεδομένης της άνευ προηγουμένου πλανητικής διάστασης της κρίσης, σύμπτωμα της οποίας είναι και τα γαλλικά προβλήματα. Για τους επικριτές του, η μομφή του είναι πως εκείνοι δεν έχουν το επαρκές κύρος, ή την εμπειρία για να οδηγήσουν τη Γαλλία έξω από την δίνη της κρίσης.
Ο πολιτικός αναλυτής Πασκάλ Περινό, συνοψίζει σήμερα στην εφημερίδα Λεζ Εκό το διάγγελμα Σαρκοζί με το παρακάτω σχήμα: «εάν η κρίση είναι μεγάλη, τότε ο Σαρκοζί θα χάσει. Εάν αποδειχθεί ακόμη μεγαλύτερη, τότε θα εκλεγεί».
Ο Σαρκοζί υποσχέθηκε στο πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του πως θα επωφεληθεί από τη σύνοδο της 18ης Ιανουαρίου με τα εργατικά συνδικάτα-τρεις μήνες πριν τις εκλογές-για να επιτευχθεί μία συμφωνία για τη βελτίωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης στην αγορά εργασίας ως μέτρο για την περιστολή της ανεργίας. Οι Σοσιαλιστές κάγχασαν την αισιοδοξία του προέδρου να καταφέρει να φέρει εις πέρας τέτοιες μεταρρυθμίσεις σ’ ένα χρονικό σημείο τόσο κοντινό στις εκλογές.
Στο μήνυμά του, ένας κατηφής Σαρκοζί προέτρεψε τους Γάλλους να επιδείξουν στωικότητα, καθώς ανακοίνωνε την επιβολή ενός νέου φόρου στα εισαγόμενα προϊόντα σε μία προσπάθεια να κρηπιδώσει το ασφαλιστικό σύστημα, που σήμερα υποστηρίζεται μόνον από τις κρατήσεις των μισθών.
«Η στρατηγική που ακολουθήθηκε την τελευταία 20ετία ήταν να μειώσουμε το κόστος εργασίας ώστε να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί. Το μέτρο αυτό έχει οδηγήσει έως σήμερα σε αυξήσεις μισθών; Όχι. Θα αυξήσει τους μισθούς εν μέσω κρίσης; Φυσικά και όχι», δήλωσε ο εκπρόσωπος των Σοσιαλιστών Μπενουά Αμόν. Από την πλευρά του, ο επικεφαλής του Αριστερού Κόμματος Ζαν-Λικ Μαλενσόν χαρακτήρισε την πρωτοβουλία του Σαρκοζί «κακόγουστο αστείο»: «εάν θέλουμε να αποφύγουμε τη φυγή των επιχειρήσεων θα πρέπει να σταματήσουμε τις επιχειρήσεις από το να μετοικούν εκμεταλλευόμενες το «κοινωνικό ντάμπινγκ», βάσει του οποίου τα προϊόντα κοστίζουν λιγότερο στο εξωτερικό χάρις στη χαμηλότερα πληρωμένη εργασία και την παραγωγή σε αβίωτες περιβαλλοντικές συνθήκες», τόνισε ο ίδιος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό France Info.