Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ικανότητα των ανθρώπων να αναγνωρίζουν και να θυμούνται πρόσωπα, κορυφώνεται στην ηλικία των 30-34 ετών, δηλαδή περίπου μια δεκαετία αργότερα σε σχέση με τις υπόλοιπες νοητικές και γνωστικές λειτουργίες, οι οποίες φτάνουν στην μέγιστη απόδοσή τους στην ηλικία των 23-24 ετών.
Οι ερευνητές Λόρα Τζερμάιν και Κεν Νακαγιάμα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, πρόκειται να παρουσιάσουν τα ευρήματά τους στο επιστημονικό έντυπο Cognition.
Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες είχαν ενδείξεις ότι η αναγνώριση/ανάμνηση προσώπων αργεί να ωριμάσει, όμως για πρώτη φορά αποκαλύπτεται ότι η αργή εξέλιξή της χρειάζεται τόσα πολλά χρόνια.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η αργή πρόοδος μπορεί να οφείλεται στο ότι χρειαζόμαστε πολύ χρόνο εξάσκησης προκειμένου να μάθουμε να τελειοποιούμε την αναγνώριση προσώπων στο νου μας.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τη διαδικτυακή Δοκιμασία Αναγνώρισης Προσώπων του Κέμπριτζ προκειμένου να ελέγξουν την ικανότητα αναγνώρισης προσώπων που είχαν δημιουργηθεί από υπολογιστές. Στο πείραμα συμμετείχαν περίπου 44.000 εθελοντές ηλικίας 10 έως 70 ετών.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι για τις περισσότερες νοητικές λειτουργίες (π.χ. ανάμνηση ονομάτων) η μέγιστη απόδοση επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο στα 23-24 χρόνια, κάτι που είχε διαπιστωθεί και από προηγούμενες έρευνες.
Ειδικότερα όμως η ικανότητα αναγνώρισης/ανάμνησης προσώπων αυξάνεται απότομα μεταξύ των δέκα και είκοσι ετών, στη συνέχεια βελτιώνεται με πιο αργό ρυθμό, ώσπου κορυφώνεται στην ηλικία των 30-34 ετών. Κατόπιν, η συγκεκριμένη ικανότητα επιδεινώνεται αργά, ώσπου ένας 65χρονος έχει πάνω-κάτω την ίδια ικανότητα αναγνώρισης προσώπων με ένα 16χρονο.
Σε μια άλλη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science, οι ερευνητές του Κολλεγίου Ντάρτμουθ των ΗΠΑ, με επικεφαλής την Δρ Θάλεια Γουίτλι , ανακάλυψαν ότι το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει ένας άνθρωπος σ\’ ένα ρομπότ ή μια κούκλα, είναι τα μάτια, ώστε να βεβαιωθεί ότι πρόκεται για ζωντανό ανθρώπινο ον κι άρα υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι τα ρομπότ μπορεί να γίνονται όλο και πιο «ανθρώπινα» στην εμφάνισή τους, παρόλα αυτά ποτέ δεν δείχνουν ζωντανά και το πρόβλημα φαίνεται πως έγκειται στα μάτια τους.