Σε πρόστιμο ύψους 60.000 ευρώ και στην καταβολή αποζημιώσεων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ καταδικάστηκαν δύο εταιρείες που κρίθηκαν υπεύθυνες για το θάνατο 17 ατόμων -μεταξύ των οποίων 14 παιδιά- σε πυρκαγιά που εκδηλώθηκε το 2005 σε ένα μισοερειπωμένο κτίριο στο Παρίσι.

Οι δράστες του εμπρησμού, που σημειώθηκε τη νύχτα της 25ης προς την 26η Αυγούστου 2005, δεν βρέθηκαν ποτέ.

Η δίκη αφορούσε την εγκληματική αμέλεια δύο εταιρειών, της διαχειρίστριας και μιας κατασκευαστικής που είχε πραγματοποιήσει εργασίες συντήρησης στο κτίριο, το οποίο βρισκόταν στη λεωφόρο Βενσάν-Οριόλ, στα νότια του Παρισιού.

Στο ετοιμόρροπο κτίριο κατοικούσαν περίπου 130 άνθρωποι, όλοι τους αφρικανικής καταγωγής, κυρίως από το Μάλι, τη Σενεγάλη, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γκάμπια. Η μεγάλη πλειοψηφία, σχεδόν 100 από τους ενοίκους, ήταν παιδιά.

Οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι επρόκειτο για εμπρησμό, αλλά οι έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών δεν κατέληξαν πουθενά. Έριξαν όμως φως στις σοβαρές παραλείψεις που ευνόησαν τη γρήγορη εξάπλωση της φωτιάς.

Οι τοίχοι του κλιμακοστασίου ήταν καλυμμένοι με εύφλεκτο κοντραπλακέ που μετέτρεψαν το κτίριο σε φέρετρο. Η επένδυση αυτή είχε γίνει για να προστατευτούν τα μικρά παιδιά από το μόλυβδο που υπήρχε στους τοίχους του πεπαλαιωμένου κτιρίου, ώστε να μην δηλητηριαστούν.

Αποκαλύφθηκε επίσης ότι δεν είχε ληφθεί κανένα μέτρο ασφαλείας, δεν υπήρχαν πυροσβεστήρες, ούτε κάποιες οδηγίες για την εκκένωση σε περίπτωση πυρκαγιάς.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες, η φωτιά ξεκίνησε στο χώρο κάτω από τη σκάλα όπου αποθηκεύονταν τα καροτσάκια. Οι φλόγες έπνιξαν τα διαμερίσματα, οι πόρτες και τα παράθυρα των οποίων ήταν ανοιχτά.

Η διαχειρίστρια εταιρεία του κτιρίου France Euro Habitat (Freha), που ειδικεύεται στην κοινωνική στέγη, και η εταιρεία Paris Banlieue Construction (PBC), η οποία είχε κάνει εργασίες στο κτίριο, καταδικάστηκαν σε πρόστιμο 30.000 ευρώ η καθεμία.

Θα πληρώσουν επίσης πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημίωση για τα θύματα και τις οικογένειές τους. Οι δικηγόροι των εταιρειών εξέφρασαν τη λύπη τους γιατί δεν διώχθηκαν οι κρατικές αρχές που δεν είχαν καταφέρει να στεγάσουν σε άλλο χώρο τις οικογένειες των μεταναστών. Πολλοί από αυτούς περίμεναν έως και 15 χρόνια μέχρι να βρεθεί ένα διαμέρισμα.

Ωστόσο, η εκπρόσωπος των οικογενειών των θυμάτων, Ταπά Κανουτέ, χαρακτήρισε την απόφαση ως «συγκατάθεση» στις διαχειρίστριες εταιρείες να σκοτώνουν, καταγγέλλοντας μια «πρόχειρη έρευνα» για μια υπόθεση που «δεν ενδιέφερε κανέναν».

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook