Σχεδόν όλοι χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας το ρύζι είτε ως συνοδευτικό στο κρέας είτε σε σούπες είτε σε λαδερά φαγητά. Πολύς λόγος, όμως, γίνεται τα τελευταία χρόνια για το πλιγούρι, αφού πολλά εστιατόρια αλλά και πολλοί γνωστοί σεφ το χρησιμοποιούν και το προτείνουν.
Το ρύζι είναι μια καλή πηγή υδατανθράκων, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και αλάτι. Επειδή είναι χαμηλό σε λιπαρά, το ρύζι είναι κατάλληλο να συμπεριληφθεί σε μια δίαιτα. Το ρύζι δεν έχει χοληστερόλη, ως εκ τούτου είναι μια εξαιρετική τροφή που μπορεί να συμπεριληφθεί σε μια δίαιτα με μειωμένη χοληστερόλη. Λόγω της έλλειψης γλουτένης καθίσταται μια από τις βασικότερες επιλογές των ανθρώπων εκείνων που έχουν ανάγκη μια διατροφή ελεύθερη σε γλουτένη.
Από την άλλη το πλιγούρι είναι ένα δημητριακό πλούσιο σε σύνθετους υδατάνθρακες. Επειδή περιέχει πίτουρο και φύτρο σιταριού, είναι μια εξαιρετική πηγή φυτικών ινών. Παρέχει 5 γραμμάρια φυτικών ινών ανά 1/4 φλιτζανιού, τα οποία καλύπτουν το 20% της ημερήσιας αξίας. Το πλιγούρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια διατροφή χαμηλή σε λιπαρά, αφού δεν έχει κορεσμένα λιπαρά, trans λιπαρά και χοληστερόλη. Έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, επομένως θεωρείται άριστη πηγή υδατανθράκων για διαβητικούς, αλλά έχει και την ικανότητα να σάς χορταίνει περισσότερο από ότι το ρύζι προσφέροντάς σας τις ίδιες θερμίδες. Σε σχέση με το άσπρο ρύζι έχει σημαντικότερες ποσότητες βιταμινών του συμπλέγματος B, όπως η θειαμίνη, η ριβοφλαβίνη και η νιασίνη, μεγαλύτερη ποσότητα σε βιταμίνη E, πολύ περισσότερο κάλιο και φώσφορο, σημαντικές ποσότητες μεταλλικών στοιχείων, όπως ο σίδηρος, το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος, αλλά και ιχνοστοιχείων, όπως το σελήνιο.
Ελευθερία Ε. Ρέντζιου
Κλινικός Διατροφολόγος – Διαιτολόγος, Μ. Μed. Sci.
Βιογραφικό σημείωμα