Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας με επικεφαλής τον Δρ Τζέημς Τσουρούτα, πραγματοποιώντας πειράματα με αρουραίους απέδειξαν ότι η ακτινοβόληση των όρχεων με υπερήχους υψηλής συχνότητας, μπορεί να μειώσει την πυκνότητας του σπέρματος, σε βαθμό που να προκληθεί στειρότητα.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι υπέρηχοι αποτελούν μια πολλά υποσχόμενη μη επεμβατική μέθοδο αντισύλληψης. Η μέθοδος προτάθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70, αλλά μόλις πρόσφατα ευνόησαν οι συνθήκες (λόγω της ύπαρξης προηγμένων ιατρικών μηχανημάτων υπερήχων) ώστε να θεωρείται εφικτή η κλινική εφαρμογή της.
Οι Αμερικανοί ειδικοί δοκίμασαν την τεχνική σε πειραματόζωα και παρατήρησαν ότι δύο δόσεις υπερήχων, διάρκειας 15 λεπτών η καθεμιά, ήταν αρκετές για να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των κυττάρων που παράγουν σπέρμα και, κατά συνέπεια, η πυκνότητα του σπέρματος.
Η μέθοδος ήταν πιο αποτελεσματική, όταν ανάμεσα στις δύο δόσεις μεσολαβούσε χρονικό διάστημα δύο ημερών και όταν οι υπέρηχοι «περνούσα» μέσα από θερμό αλατούχο διάλυμα.
Οι άνδρες θεωρούνται υπογόνιμοι, όταν ο αριθμός των σπερματοζωαρίων τους μειώνεται κάτω από τα 15 εκατομμύρια ανά χιλιοστόλιτρο. Στην περίπτωση των αρουραίων έπεσε κάτω από τα 10 εκατ. ανά χιλιοστόλιτρο, παρόλο που τα τρωκτικά είναι πολύ πιο γόνιμα από τους ανθρώπους.
Τεχνικές μόνιμης στείρωσης, όπως η αγγειεκτομή, επιτυγχάνουν αραίωση του σπέρματος κάτω από τα 3 εκατ. ανά χιλιοστόλιτρο.
Όπως διευκρινίζουν οι ερευνητές, χρειάζονται νέες έρευνες για να διαπιστωθεί πόσο διαρκεί η αραίωση του σπέρματος και συνεπώς η αντισύλληψη και αν η μέθοδος είναι ασφαλής για να χρησιμοποιείται κατ\’ επανάληψη.
Είναι σημαντικό οι επιστήμονες να διασφαλίσουν ότι η τεχνική αυτή δημιουργεί αναστρέψιμα αποτελέσματα, δηλαδή προσωρινή αντισύλληψη και όχι μόνιμη στείρωση, ενώ ερωτηματικό αποτελεί αν προκαλούνται τυχόν βλάβες λόγω της επανειλημμένης χρήσης. Αν το σπέρμα υφίσταται ζημιές, τότε αυτές θα περάσουν και στο έμβρυο.
Το σπέρμα αναπτύσσεται στους όρχεις και περνάει από διαδοχικά στάδια ανάπτυξης. Οι ερευνητές επιδιώκουν την αραίωσή του στα πρώτα στάδιά του, με στόχο η αντισύλληψη να διαρκεί μερικούς μήνες τουλάχιστον. Δεν αποκλείουν μάλιστα η ίδια τεχνική, σε μεγαλύτερη δοσολογία, να μπορεί να αξιοποιηθεί για την οριστική στείρωση, π.χ. των κατοικίδιων ζώων.