Αν ήταν μαλλιαρά και χαριτωμένα, ίσως ο κόσμος να έδειχνε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ποιος όμως νοιάζεται για τα πολυνησιακά σαλιγκάρια; Αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα, μεγέθους λίγο μεγαλύτερου από το κεφάλι ενός καρφιού όταν γεννιούνται και 2,5 εκατοστών στην ενήλικη ζωή τους, που πολύ σύντομα δεν θα είναι καθόλου ορατά – αφού «χάρη» σε ένα αποτυχημένο αγροτικό πείραμα δεν θα υπάρχουν.

Τα τόσο μικρά σαλιγκάρια δεν είναι παρά μία ακόμη κλασική περίπτωση επαπειλούμενου με εξαφάνιση είδους. Προτού, δηλαδή, ο άνθρωπος βάλει το χέρι του, τα μίνι σαλιγκάρια (Gibba partula), γνωστά και ως σαλιγκάρια δέντρων, ζούσαν ήσυχα και ωραία στα νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού. Εως το 1974. Εκείνη τη χρονιά ειδικοί έκριναν ότι ο πληθυσμός των σαλιγκαριών εδάφους πρέπει με κάποιον τρόπο να περιοριστεί. Θεώρησαν λοιπόν ότι ο καταλληλότερος τρόπος για να γίνει αυτό ήταν να αμολήσουν στα νησιά κάμποσα σαλιγκάρια-κανίβαλους από τη Φλόριδα, τα οποία ειδικεύονται στο να τρώνε άλλα σαλιγκάρια. Φαίνεται όμως ότι και αυτά έχουν προτιμήσεις, αφού αντί των σαλιγκαριών εδάφους έπεσαν με τα μούτρα στα σαλιγκάρια δέντρων.

Κάπως έτσι σε όλον τον πλανήτη έμειναν μόλις 306 μίνι σαλιγκάρια. Από αυτά, τα 123 φυλάσσονται αυτή τη στιγμή στον ζωολογικό κήπο Marwell, κοντά στο Γουίντσεστερ, αφού για την τύχη τους φροντίζουν κυρίως μέλη βρετανικών οργανώσεων για την προστασία των ζώων στη γη. «Στο δωμάτιό τους λαμβάνονται μέτρα βιοασφάλειας (ένα είδος καραντίνας), καθώς το περιβάλλον είναι το κλειδί για την επιβίωσή τους», εξηγεί στην «Ντέιλι Μέιλ» ο 61 ετών Τζέοφ Ριντ, υπεύθυνος για τα κατώτερα σπονδυλωτά και ασπόνδυλα ζώα στον ζωολογικό κήπο.

Σύμφωνα με το σχέδιο διάσωσής τους, ορισμένα από τα σαλιγκάρια του ζωολογικού κήπου εφέτος θα επαναπατριστούν. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα βέβαια θα βρίσκονται περιορισμένα υπό την προστασία των ειδικών και μόνο όταν κριθεί ότι δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο θα αφεθούν ελεύθερα στην άγρια φύση προς αναζήτηση τροφής. Δεδομένου πάντως ότι αυτά τα ερμαφρόδιτα ζώα γεννούν ένα μωρό κάθε έξι-οκτώ εβδομάδες και ζουν περίπου 10 χρόνια, οι ειδικοί εκτιμούν πως οι ελπίδες δεν έχουν χαθεί.

(Τα Νέα)