Τόσος καπνός, πολύ καπνός εγέμισε τον κόσμο, από τη Δύση ως την Ανατολή.
Όμως στη Δύση κρύβει δύση και στην Ανατολή τόση Ανατολή!
Ζηλεύω τον καπνό της Ανατολής, καπνός εξέγερσης, καπνός που ξεσκεπάζει, καταστρέφει για να χτίσει, αρρωσταίνει για να ζήσει .
Καπνός που φανερώνει όνειρα που ζυμώνονται με τα μάτια ορθάνοιχτα, βαθιά μες στην πραγματικότητα, δεν ίπτανται ούτε κρύβονται από αυτήν, την κυριεύουν,την ποθούν, την κυοφορούν και με μανία σπρώχνουν για να βγει μωρό που θα μείνει στην ιστορία.
Καπνός που κρύβει από το θεό τις ατέλειες του, να τον προστατεύσει, μη δει τα τέκνα του πως δεν τον έχουν ανάγκη παρά μόνο να τον επικαλούνται, μη συντριβεί εντελώς και ύστερα τι…
Μα στη Δύση τι βρωμερός και τρισάθλιος καπνός, καπνός του φούμαρου που κάνει φούμαρα εξέγερση.
Καπνός της αλαζονείας και της κουτοπονηριάς, της πεσμένης λίμπιντο, της ανασφάλειας, του φόβου και του μισόκλειστου ματιού που αποτραβιέται για να αποδομήσει χωρίς να μπορεί να δημιουργήσει.
Καπνός που κρύβει τα μάτια του ηδονοβλεψία από τον καθρέφτη του απέναντι, καπνός που πάει απευθείας όχι στα πνευμόνια μα στη γενετήσια φωλιά και την γκρεμίζει.
Και αυτή η εξέγερση για τον καπνό μόνο τις ατέλειες του ανθρώπου δείχνει, τον ξεπεσμό των ονείρων του, τη δήθεν επανάσταση για ένα δήθεν δικαίωμα μιας αυνανιστικής απόλαυσης. Πολλή φασαρία για το τίποτα.
Ας φυσήξει λίγο αεράκι να φέρει λίγο από τον καπνό της Ανατολής προτού αρρωστήσουμε τελείως.