Η νηπιακή ηλικία είναι η περίοδος κατά την οποία το παιδί αρχίζει και διαχωρίζει τον εαυτό του από τους άλλους. Είναι η περίοδος κατά την οποία το παιδί θέλει να κάνει πράγματα μόνο του: να βάζει τα παπούτσια μόνο του, να τρώει μόνο του να πετάει τα σκουπίδιά του και πλήθος ακόμα συμπεριφορών. Η στάση των γονέων σε αυτή την ηλικία είναι καθοριστική για τη σχέση του παιδιού με το φαγητό.

Είναι σημαντικό ο γονιός να μην κρίνει ή να μην κατηγορεί το παιδί για τον τρόπο που τρώει. Να μην το χαρακτηρίζει λαίμαργο ή «κακόφαγο».

Ήδη ακόμα και από την ηλικία του ενός έτους τα παιδιά θέλουν να τρώνε μόνα τους. Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν αυτή τη συμπεριφορά, ανεξάρτητα από την ακαταστασία που προκαλεί το παιδί.

Τα παιδιά επίσης μπορούν να επιλέξουν να μην καταναλώσουν κάποιες τροφές, χωρίς πίεση, ακόμα και αν οι γονείς τις θεωρούν σημαντικές. Πολλά παιδιά δεν θέλουν τα τυροκομικά ή το αυγό ή το κρέας.

Δεν είναι άλλωστε σπάνιο ένα παιδί να αντιπαθεί μια τροφή και μετά από κάποιο διάστημα να αρχίσει να του αρέσει.

Οι γονείς δεν πρέπει να ταΐζουν τα παιδία όταν δεν πεινάνε αλλά ούτε και να τα ταΐζουν μαζικά. Το παιδί μπορεί να επιλέξει την ποσότητα.

Συμπερασματικά η πίεση δεν ενδείκνυται για την υγιή σχέση του παιδιού με το φαγητό.

Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι που να κάνουν το φαγητό πιο ελκυστικό, όπως το παιχνίδι και η ενθάρρυνση της αυτονομίας του παιδιού, το να παρουσιάζεται το φαγητό πιο ευχάριστο στο παιδί και όχι σε μεγάλη ποσότητα που μπορεί να το τρομάξει.

Κάλλια Μανιώρου
Συμβουλευτικός Ψυχολόγος MSc
(Βιογραφικό σημείωμα)