Η οικονομική κρίση δεν ανήκει στην σύγχρονη ιστορία. Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, διαπιστώνουμε ότι οι λαοί, κυρίως του δυτικού κόσμου, έχουν ζήσει περιόδους κρίσης, σχεδόν, στο τέλος κάθε αιώνα.

Στα μέσα του Μεσαίωνα, οι λαοί της Ευρώπης, ήρθαν αντιμέτωποι, με την οικονομική κρίση. Οι πόλεμοι και η έλευση του «Μαύρου Θανάτου», ήταν η αιτία που η παραγωγή αγαθών είχε μειωθεί, σε αντίθεση με την ζήτηση η οποία αυξανόταν. Επίσης, οι κατακτητές των περιοχών, ζητούσαν και έπαιρναν δια της βίας, λύτρα, φόρους και οι κάτοικοι δεχόντουσαν λεηλασίες. Λόγο αυτών των γεγονότων το 1358 πραγματοποιήθηκε η αγροτική εξέγερση στη Γαλλία, με την ονομασία «Jacquerie». Το 1378 έγινε ο ξεσηκωμός των εργατών Ciompi στην Ιταλία και το 1381 έγινε η αγροτική εξέγερση στην Αγγλία.

\"\"

Με το τέλος του Μεσαίωνα και της οικονομικής ύφεσης, ο δυτικός κόσμος καλωσόρισε ένα νέο κίνημα. Η έδρα του βρισκόταν στην Ιταλία και το όνομά του, Αναγέννηση.

Η Αναγέννηση, έφερε στην Ιταλία αλλά και στην Ελλάδα, αναγνώριση, σεβασμό κι αγαπήθηκε από πολλούς για τον πολιτισμό τους. Η περίοδος της Αναγέννησης είναι γνωστή ως η χρυσή εποχή των γραμμάτων και των τεχνών.

Το 1550 η Αναγέννηση έφτασε στο τέλος της. Οι αιτίες πολλές, αλλά οι πιο σημαντικές ήταν δύο. Η πρώτη αιτία, ήταν οι πολιτικές δυσκολίες που αντιμετώπιζε η Ιταλία. Η δεύτερη αιτία, ήταν το γεγονός ότι ο λαός της Ιταλίας, θεώρησε την χώρα του ως άτρωτη, μοναδική. Από την αρχή της Αναγέννησης, η Ιταλία, θεωρήθηκε η μεγαλύτερη και παντοτινή δύναμη στους τομείς των γραμμάτων, ζωγραφική, πολιτισμό και εμπόριο. Ο λαός, υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του και υποτίμησε τις άλλες χώρες-κράτη. Η Αναγέννηση, έπειτα απ’ την παρακμή της στην Ιταλία, μετακόμισε στην Γερμανία, στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία, στην Αγγλία και στην Ισπανία.

\"\"

Το τέλος της Αναγέννησης, έφερε μια σειρά από επαναστάσεις. Η κοινωνία του δυτικού κόσμου καλωσόρισε μια νέα διαμόρφωση, γύρω στο 1800. Η αύξηση του πληθυσμού της Ευρώπης, ήταν γεγονός. Οι λόγοι ήταν, η αύξηση παραγωγής τροφίμων. Ο λαός δεν πεινούσε πια. Ένας άλλος λόγος ήταν, η κατάργηση της αγαμίας για τους κληρικούς. Σε αυτή τη νέα κοινωνία, υπήρξε για πρώτη φορά η αστικοποίηση. Οι νέοι, άρχισαν να φεύγουν απ’ τα χωριά τους και να μεταστεγάζονται στις πρωτεύουσες. Επίσης, αναβίωσε, για άλλη μια φορά, η δουλοπαροικία •η οποία είχε εξαφανιστεί με το τέλος του Μεσαίωνα.

Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να αναφερθεί, η μεγαλύτερη λαϊκή εξέγερση που έχει ζήσει ο δυτικός κόσμος έως σήμερα. Στη Γαλλική Επανάσταση. Η πρώτη αιτία της επανάστασης ήταν το ανύπαρκτο κράτος. Το οποίο ήταν ανοργάνωτο και ανεύθυνο. Υπήρχαν πολυάριθμες κρατικές υπηρεσίες, άρα και ένας υπερβολικά μεγάλος αριθμός δημοσίων υπαλλήλων •που στη πραγματικότητα κανένας υπάλληλος και καμία υπηρεσία δεν είχε αρμοδιότητα. Η δεύτερη αιτία ήταν το δημόσιο χρέος, που η Γαλλία δεν μπορούσε να αποπληρώσει.

\"\"

Το Γαλλικό κράτος αποφάσισε, να αυξήσει την φορολογία, μια κίνηση που ο φτωχός λαός δεν μπόρεσε να αντέξει. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η περιουσία της εκκλησίας που ήταν αφορολόγητη. Τέλος, θα πρέπει να προστεθεί η εξουσία που είχαν οι αριστοκράτες σε πολιτικά και νομικά θέματα έναντι των φτωχών. Η επανάσταση της Γαλλίας, έχει μείνει στην ιστορία και στην μνήμη των λαών, ως η μεγαλύτερη, ίσως, επανάσταση ενός λαού για την ελευθερία, την ισότητα, κατά της εξουθένωσης του λαού και την εύνοια των αριστοκρατών.

Μετά τη Γαλλική επανάσταση, ο κόσμος άρχισε την επέκταση του εμπορίου, ‘γεννήθηκαν’ οι σιδηρόδρομοι. Αναπτύχθηκε ο εθνικισμός και η τεχνολογία, καλυτερεύοντας την καθημερινότητα του ανθρώπου. Επίσης, εμφανίστηκε ο καπιταλισμός και ο διεθνής ανταγωνισμός –ιμπεριαλισμός.

Στην πορεία της ιστορίας, οι λαοί αντιμετώπισαν τον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατακρεουργώντας την οικονομία των κρατών.

Στη διάρκεια του μεσοπολέμου, οι Η.Π.Α. αντιμετώπισαν μια οικονομική ύφεση, γνωστή ως ‘Η μεγάλη Κρίση’. Η συντηρητική Αμερική, μπόρεσε να ξεπεράσει την κρίση, αποσυνδέοντας τα εθνικά νομίσματα απ’ την τιμή του χρυσού. Συγχρόνως, ο Πρόεδρος της Αμερικής, Ρούσβελτ, δημιούργησε το πρόγραμμα “New Deal” , το οποίο περιείχε, δημιουργία δημοσίων έργων και την διατήρηση του Καπιταλιστικού συστήματος.

\"\"

Η μη σταθερότητα της εθνικής οικονομίας των ευρωπαϊκών κρατών απ’ την μια και απ’ την άλλη η σταθερή ανοδική πορεία της Αμερικής, ανάγκασε, ουσιαστικά, την ίδρυση της Ε.Κ.Α.Χ. το 1951, που μετονομάσθηκε σε Ε.Ο.Κ., και εξελίχθηκε σε Ε.Ε. Ο λόγος της ίδρυσης της, ήταν για την οικονομική προστασία των κρατών-μελών και έπειτα προστέθηκε και η προστασία των συνόρων της Ε.Ε. Η πρώτη οικονομική κρίση, που αντιμετώπισε η Ε.Ε. ήταν απ’ την νεοεισαχθείσα Βρετανία ( 1973). Η πρωθυπουργός της Βρετανίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, ακολούθησε σφικτή νομισματική πολιτική, αυξάνοντας τα επιτόκια, προκειμένου να χαμηλώσει τον πληθωρισμό.

Η δεύτερη και μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην ιστορία της Ε.Ε. είναι αυτή που ζούμε στις μέρες μας.

\"\"

Δεν θα γίνει αναφορά για το πώς φτάσαμε ως εδώ. Άλλωστε είναι γνωστά τα αίτια και διαβάζοντας αυτό το κείμενο μπορούμε να βρούμε πολλά κοινά με το παρελθόν.

Το πολιτικό σύστημα που χρησιμοποιείται απ’ τις Κυβερνήσεις της Ε.Ε. φαίνεται πως έχει αποτύχει. Το να παραμένει, ένα αποτυχημένο πολιτικό μοντέλο στην χρησιμότητα των κρατών θα φέρει χειρότερα αποτελέσματα. Ίσως, ήρθε ο καιρός για τη δημιουργία και εφαρμογή ενός νέου πολιτικού μοντέλου.

Δέσποινα Βογιατζάκη
Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook