Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι γυναίκες που ανέφεραν ότι αισθάνονταν εξουθενωμένες από την δουλειά τους, ήταν πιθανότερο να έχουν αναπτύξει τη συνήθεια της «συναισθηματικής όρεξης» ή να τρώνε όταν αισθάνονταν αγχωμένες, είχαν αγωνία ή ήταν πεσμένες ψυχολογικά, παρά όταν απλώς πεινούσαν.
Επιπλέον, ήταν πιο επιρρεπείς στην ανεξέλεγκτη κατανάλωση τροφής, δηλαδή αυτή την αίσθηση της διαρκούς πείνας ή όταν δε μπορείς να σταματήσεις να τρως παρά μόνο όταν το φαγητό τελειώσει.
«Όσες γυναίκες αισθάνονταν εξουθενωμένες είναι λογικό να είναι πιο ευάλωτες στη συναισθηματική πείνα και την ανεξέλεγκτη κατανάλωση τροφής, ενώ δεν έχουν και την ικανότητα να κάνουν τις απαραίτητες αλλαγές στην διατροφική τους συμπεριφορά», γράφει η Δρ Νίνα Νεβανπέρα του Φινλανδικού Ινστιτούτου Επαγγελματικής Υγείας, που ηγήθηκε της επιστημονικής ομάδας.
«Προτείνω να αντιμετωπίζουμε πρώτα την εργασιακή εξουθένωση, ενώ η επαγγελματική κόπωση και η διατροφική συμπεριφορά θα πρέπει να συνεκτιμώνται στο πλαίσιο αντιμετώπισης της παχυσαρκίας», τονίζει η ερευνήτρια.
Τα συμπεράσματα της μελέτης προέκυψαν από εξέταση 230 γυναικών, 30-55 ετών, που είχαν λάβει μέρος σε κλινική μελέτη για τις υγιεινές επιλογές του τρόπου ζωής. Όλες ήταν εργαζόμενες, και στην αρχή της μελέτης είχαν συμπληρώσει ερωτηματολόγια για την εργασιακή κόπωση και τις διατροφικές τους συνήθειες.
Συνολικά, το 22% των γυναικών υπέφερε από κάποιου βαθμού εργασιακή κόπωση. Ως ομάδα, είχε υψηλότερο σκορ στην μέτρηση της συναισθηματικής όρεξης και την ανεξέλεγκτη κατανάλωση τροφής.
Μάλιστα, οι γυναίκες που δεν υπέφεραν από εργασιακή κόπωση στην αρχή της μελέτης, έτειναν να μειώνουν την ανεξέλεγκτη κατανάλωση τροφής σε διάστημα ενός έτους. Αλλά, κατά μέσο όρο, η ομάδα με εργασιακή κόπωση, δεν κατάφερε να κάνει τέτοια αλλαγή.
«Η δουλειά είναι φυσικό να εισχωρεί και στην υπόλοιπη ζωή μας», εξηγεί η Δρ Σέρι Παγκοτο, επίκουρη καθηγήτρια Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης και γιατρός του Πανεπιστημιακού Κέντρου Βάρους.
«Πολλοί άνθρωποι κάνουν δουλειές που τους κάνουν δυστυχισμένους ή ακόμη και ο γάμος τους δεν είναι αυτό που θα ήθελαν, με αποτέλεσμα το φαγητό να είναι από τις ελάχιστες απολαύσεις της ζωής τους», τονίζει η Δρ Παγκοτο, που δεν συμμετείχε στη φινλανδική μελέτη.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η εργασιακή κόπωση δεν είχε εμφανείς επιπτώσεις στο σωματικό βάρος των γυναικών. Στην αρχή, οι μισές γυναίκες που ανέφεραν ότι δεν ήταν ικανοποιημένες με τη δουλειά τους είχαν κανονικό βάρος, συγκριτικά με το ένα τρίτο εκείνων που δεν είχαν επαγγελματικά προβλήματα.
Αυτό μπορεί να αποδοθεί στο μορφωτικό επίπεδο, καθώς οι γυναίκες με εργασιακή κόπωση είχαν γενικά υψηλότερο επίπεδο μόρφωσης και η ακαδημαϊκή εκπαίδευση συσχετίστηκε με χαμηλότερο σωματικό βάρος.
Πάντως, η συναισθηματική πείνα είναι πιθανός παράγοντας κινδύνου παχυσαρκίας. Και δεν μπορεί να θεωρηθεί μια υγιής πρακτική, δεδομένου ότι οι αγχωμένοι άνθρωποι είναι πιθανότερο να υπερκαταναλώνουν σοκολάτες και πρόχειρα γεύματα, αντί φρούτων και λαχανικών.
(health.in.gr)