Άντε να τους εξηγήσεις ότι ο Έλληνας δουλεύει περισσότερο από το Γερμανό ή τον Άγγλο και οι σπατάλες του οφείλονται κυρίως στο μύθο που του πούλησαν οι τράπεζες και το Ευρώ ότι θα έχει φτηνό και άφθονο δανεισμό.
Όσο δε για την αχαριστία, ας θυμίζουμε στους άφρονες αυτούς επικριτές μας ότι δεν μας έδωσαν ελεημοσύνη αλλά έντοκα δάνεια για τα οποία απαίτησαν τη μαζική σφαγή της Ελληνικής αστικής και εργατικής τάξης έτσι ώστε να μη χάσουν ούτε ένα από τα ευρώ τους.
Αυτές είναι οι μεγάλες αλήθειες για το εντελώς λανθασμένο πρίσμα υπό το οποίο μας βλέπουν αρκετοί λαοί της Ευρώπης.
Αν κανείς αναλύσει το δόγμα της υποταγής που πρεσβεύουν οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Φινλανδοί και άλλοι, ουσιαστικά θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάς, εφόσον στερείται σημαντικών πλουτοπαραγωγικών πηγών και βιομηχανίας, είναι καταδικασμένη και επιβάλλεται να μείνει εσαεί το \”γκαρσόνι της Ευρώπης\” και να παράγει στο διηνεκές αγαλματάκια της Αφροδίτης της Μήλου και μπλουζάκια με τον Παρθενώνα.
Προφανώς αν δεν υπήρχε η κρίση ουδείς θα ασχολείτο με το χαοτικό κράτος, τα σκανδαλώδη επιδόματα κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, τις απάτες με τα έργα, τη διαφθορά, τις μίζες, τις \”τρύπες\” του προϋπολογισμού και τα κάθε λογής ρουσφέτια.
Τολμώ να πω ότι όπως και εμείς τώρα δεν ασχολούμαστε με τα προβλήματα της Ισπανίας, της Ιταλίας και των άλλων χωρών επειδή ακόμα δεν έχουν \”σκάσει\” οι βόμβες των δικών τους περιπτώσεων, έτσι δεν ασχολούνται και οι άλλοι με αυτούς και τους θεωρούν τζέντλεμεν και Ευρωπαίους αντί μιαρούς όπως θεωρούν εμάς.
Μόλις όμως καμιά μεγάλη χώρα προσφύγει στο μέλλον σε αντίστοιχο της Ελλάδος μηχανισμό στήριξης, είμαι περίεργος να δω πως οι προχωρημένοι λαοί θα αντιμετωπίσουν μια διάσωση εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, ίσως οκταπλάσια της Ελλάδας.
Τότε, τι θα έχουν να πουν για τα λεφτουδάκια τους που θα πάνε σε άλλους \”άσωτους\” και σε πολλαπλάσιες ποσότητες; Μήπως θα πρέπει να χωρίσουμε μετά την Ευρώπη σε Βόρειους και Νότιους ή να την διαλύσουμε στα εξ ων συνετέθη;
Όπως και να συμβούν τα πράγματα όμως, ας κάνουμε το ιστορικό μας χρέος και ας ανοικοδομήσουμε μια Ελλάδα δικαιότερη και ρεαλίστρια και ας δώσουμε έμφαση στην αληθινή ανάπτυξη και όχι στην καταναλωτική.
Με έμφαση στη διαφάνεια και την κοινωνική ισότητα. Και προπάντων με εθνική αξιοπρέπεια η οποία αποκτάται με κόπο και αγώνες και όχι με επίδειξη πλούτου. Και μη νομίζετε ότι οι \”φτασμένοι\” Γερμανοί και οι Φινλανδοί ζουν ευτυχισμένα.
Αύριο το πρωί που θα ξαναβγούν από τα σπίτια τους και θα δουν το μελαγχολικό γκρίζο του ουρανού θα κατανοήσουν τη διαφορά ανάμεσα στο μουντό τοπίο και τη μουντή ζωή και στο γαλάζιο του Αιγαίου, τη θαλασσινή αύρα και το ζεστό ήλιο που σε κάνει να θέλεις να ζήσεις πουλώντας ακόμη και μπλουζάκια με τον Παρθενώνα.
Μανώλης Μπουχαλάκης
Εκπαιδευτικός-Δημοσιογράφος