Την ώρα που τα αίτια του τραγικού δυστυχήματος στο καντόνι του Βαλέ στην Ελβετία που στοίχισε τη ζωή σε 28 ανθρώπους, ανάμεσά τους παιδιά ηλικίας 11-12 χρόνων και τρία ακόμα να νοσηλεύονται σε κώμα, να παραμένουν αδιευκρίνιστα, δημοσιεύματα σε γερμανόφωνες εφημερίδες της Ελβετίας κάνουν λόγο για τραγική αμέλεια του οδηγού.

Με την υπερβολική ταχύτητα να θεωρείται το λιγότερο πιθανό αίτιο και τη μηχανική βλάβη να απομακρύνεται ως πιθανότητα, καθώς το λεωφορείο ήταν υπερσύγχρονο και πληρούσε όλους τους κανονισμούς ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ελβετική «Aargauer Zeitung» και η βελγική «Het Laatste Nieuws», επικαλούμενες μαρτυρίες παιδιών που επέζησαν του δυστυχήματος, κάνει λόγο για απροσεξία του οδηγού.

Σύμφωνα με τις εν λόγω εφημερίδες ο οδηγός προσπάθησε να αλλάξει ένα CD ή DVC στο ραδιόφωνο του λεωφορείου ελάχιστα λεπτά πριν από τη μοιραία σύγκρουση, κάτι που ίσως να του αφαίρεσε προς στιγμήν την προσοχή. Τόσο η αστυνομία του Βαλέ όσο και οι τοπικές αρχές δεν επιβεβαιώνουν προς το παρόν τις δύο εφημερίδες αναμένοντας τα επίσημα αποτελέσματα της έρευνας.

Τα μηνύματα στο blog

Εννέα ημέρες πριν, το ταξίδι τους είχε ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές, όπως φαίνεται από τις αναρτήσεις των μαθητών στο ομαδικό blog που είχαν δημιουργήσει για να περιγράψουν την εμπειρία τους από τις διακοπές στην Ελβετία. «Αυτή είναι η πρώτη μας ανάρτηση. Το ταξίδι με το λεωφορείο ήταν καλό. Είδαμε την ταινία Avatar και κανείς δεν αρρώστησε από τη διαδρομή» έγραψε ο δάσκαλος Frank Van Kerckhove, που έχασε τη ζωή του στο δυστύχημα.

«Σήμερα φάγαμε σούπα και ραβιόλι» έγραψε ένας μαθητής στις 6 Μαρτίου, ενώ λίγες μέρες μετά μια μαθήτρια έγραψε «Σήμερα ήταν η καλύτερη μέρα. Η περιπέτεια της πεζοπορίας ήταν κουραστική αλλά πολύ κουλ. Κερδίσαμε το βραβείο του πιο καθαρού δωματίου. Αύριο θα κάνει περισσότερο κρύο».

Στο τέλος της εβδομάδας ένας άλλος μαθητής έγραψε στο blog «Αγαπητοί μαμά και μπαμπά. Μου αρέσει πολύ εδώ αλλά μου λείπετε. Σας αγαπώ. Και μαμά και μπαμπά, είναι υπέροχα εδώ, ο ήλιος λάμπει όλη την ημέρα…αλλά μου λείπετε». Στις 11 Μαρτίου την παραμονή του ταξιδιού της επιστροφής αναρτήθηκε το τελευταίο μήνυμα στο blog από τον δάσκαλο – συνοδό «Αύριο θα είναι μια κουραστική μέρα και δεν ξέρω αν θα μπορέσει να ποστάρω. Αλλά την Τετάρτη θα είμαστε όλοι μας πίσω»….