Ο πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Κτηνοτρόφων Ν.Ηρακλείου (ΣΕΚΝΗ) σε εκτενή επιστολή του, κάνει λόγο για \”ασυνεννοησία του Παγκρήτιου κτηνοτροφικού κινήματος\” και για αποσπασματικές πρωτοβουλίες \”μεμονωμένων συλλόγων να διαθέσουν τα αρνιά των παραγωγών τους αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο σύνολο του κλάδου και στο μείζον ζήτημα της βιωσιμότητας.\”
Άλλωστε, όπως είχε επισημάνει απο την αρχή το Flashnews.gr \”το κρέας δεν είναι πατάτες\” και εαν το \”κίνημα της πατάτας\” βαίνει προς το τέλος του (καθώς οι παραγωγοί Νευροκοπίου διέθεσαν τις ποσότητες που είχαν απούλητες), για το αρνί δεν μπορεί να γίνεται καν λόγος για \”κίνημα\”.
Και αυτό για τους εξής λόγους :
Πρώτον, γιατί – έως τώρα – μόνο ο σύλλογος των Ανωγείων και ένας συνεταιρισμός απο την Θράκη έχουν προβεί σε κάποιες ενέργειες διάθεσης αρνιών απευθείας στους καταναλωτές.
Δεύτερον, γιατί τα αρνιά θα διατεθούν υποχρεωτικά μέσω τρίτων, λόγω των αγορανομικών και υγειονομικών νόμων και διατάξεων.
Τρίτον, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των κτηνοτροφικών συλλόγων ή συνεταιρισμών, κάθε χρόνο πρίν το Πάσχα κλείνει συμφωνίες με εμπόρους και ειδικά με αλυσσίδες super market, για την διάθεση χιλιάδων αμνοεριφίων σε τιμές ικανοποιητικές για κτηνοτρόφους και καταναλωτές.
Τέταρτον, γιατί σίγουρα δεν θα είναι και πολλοί εκείνοι που πριν το φετινό Πάσχα θα έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν ολόκληρο αρνί.
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση του προέδρου του ΣΕΚΝΗ:
\”Η πρωτοβουλία των παραγωγών της Πιερίας αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία απέναντι στα κυκλώματα των μεσαζόντων της αγοράς που επιδιώκουν να αγοράζουν πάμφθηνα τα προϊόντα από τους παραγωγούς και να τα πωλούν πανάκριβα στους καταναλωτές. Η επιτυχία του όλου εγχειρήματος στηρίχθηκε αφ’ ενός στην αξιοποίηση της τεχνολογίας της ηλεκτρονικής επικοινωνίας (ηλεκτρονικό εμπόριο) και αφετέρου στην αγανάκτηση των καταναλωτών απέναντι στα κυκλώματα της αισχροκέρδειας.
Η άμεση και αποτελεσματική ανταπόκριση των καταναλωτών ήταν μια επαναστατική αντίδραση (έκρηξη) της κοινωνίας του καταναλωτικού κινήματος απέναντι στα κυκλώματα των μεσαζόντων.
Ως εκ τούτου η πρωτοφανής συνέργεια παραγωγών και καταναλωτών δικαίως χαρακτηρίστηκε ως «κίνημα της πατάτας».
Τα αποτελέσματα αυτής της συνέργειας είναι μετρήσιμα τόσο επ’ ωφελεία των παραγωγών που πούλησαν από 10 λεπτά το κιλό την πατάτα στα 25 λεπτά (δυόμιση φορές πάνω), όσο και των καταναλωτών που αγόρασαν 25 λεπτά αντί των 70 – 80 ή και ενός ευρώ (τρείς έως τέσσερις φορές κάτω).
Τώρα κατά πόσο αυτή η πρωτοβουλία μπορεί να καταργήσει τις δομές της αγοράς και να καθιερωθεί ως μόνιμο σύστημα διάθεσης των προϊόντων στην αγορά, σίγουρα υπάρχουν ερωτηματικά , επιφυλάξεις ακόμη και αρνητικές απόψεις.
Πως μπορεί να διαφυλαχθεί ο αγνός χαρακτήρας αυτής της παρέμβασης, ποιος εγγυάται την ποιότητα και την ταυτότητα του προϊόντος με δυνατότητα ιχνηλασιμότητας όταν δεν υπάρχει συλλογικός φορέας διαχείρισης των παραγωγών;
Ας μην ξεχνάμε ότι ο θεσμός των λαϊκών αγορών είχε τον ίδιο χαρακτήρα με αυτές τις πρωτοβουλίες και τώρα έχει εκφυλιστεί σε σημείο που χρειάζεται εξυγίανση ειδάλλως πρέπει ακόμη και να καταργηθεί. Είναι πάμπολλα τα φαινόμενα οι τιμές της λαϊκής να είναι ακριβότερες από εκείνες των καταστημάτων της αγοράς και τα προϊόντα που διακινούνται να είναι σε ποσοστό 70-80% εισαγόμενα.
Σίγουρα ως παραγωγοί δεν επιδιώκουμε αυτή την αμεσότητα της κοροϊδίας , του εμπαιγμού και της εξαπάτησης των καταναλωτών.
Τώρα σε ότι αφορά το «κίνημα του αρνιού» εν όψει Πάσχα, σαφώς υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον παραγωγών και καταναλωτών, πλην όμως λόγω ιδιαιτερότητας οι δυσκολίες είναι μεγαλύτερες και αρκετές εξ αυτών αξεπέραστες.
Το κρέας ως νωπό και ευπαθές προϊόν για την διάθεση του στην λιανική, προϋποθέτει στεγασμένο χώρο (εγκεκριμένο κατάστημα) που να πληροί τις συνθήκες υγιεινής να εγγυάται την ασφάλεια των τροφίμων και με φορέα διαχείρισης που να εκδίδει αποδείξεις λιανικής πώλησης και ζυγιστικής μηχανής. Κατά συνέπεια το κρέας δεν μπορεί να διακινηθεί στις πλατείες τουλάχιστον νόμιμα.
Το «κίνημα του αρνιού» λειτούργησε στην Κρήτη τα τελευταία χρόνια πολύ πριν το «κίνημα της πατάτας», περιστασιακά ως λύση ανάγκης με πρωτοβουλία των κτηνοτροφικών συλλόγων Κρήτης.
Πλην όμως η υλοποίηση αυτών των εμπορικών συμφωνιών με μεγάλη αλυσίδα Σ. Μ πραγματοποιήθηκε με ενδιάμεσο (ζωέμπορα) ο οποίος εξέδωσε τα τιμολόγια αγοράς στους παραγωγούς και διεκπεραίωσε την πληρωμή (με ρίσκο φυσικά για τους παραγωγούς) διότι οι σύλλογοι είναι συνδικαλιστικά όργανα.
Το αποτέλεσμα αυτής της διαχείρισης βεβαίως είχε θετικό πρόσημο τόσο για τους παραγωγούς όσο και τους καταναλωτές. Οι παραγωγοί πληρώθηκαν την περίοδο του Πάσχα με έξη (6) ευρώ και την πρωτοχρονιά 5,5 αντί 4, ενώ οι καταναλωτές αγόρασαν σε τιμή κόστους ή ακόμη και κάτω του κόστους λόγω της ενιαίας πολιτικής της εταιρίας (ίδιες τιμές σε όλη τη χώρα).
Τώρα όμως και ένα χρόνο που ιδρύθηκε ο φορέας διαχείρισης των παραγωγών, ή Ομάδα Παραγωγών Κτηνοτρόφων Κρήτης τα «Κρητικά Μιτάτα», μοντέλο πρότυπο στον οποίο μπορούν να συμμετάσχουν οι κτηνοτρόφοι όλης της Κρήτης, οι σύλλογοι δεν έχουν πλέον τον κυρίαρχο ρόλο στη διαχείριση του κρέατος και των λοιπών προϊόντων πέραν της άσκησης πολιτικής και αγωνιστικής διεκδίκησης για τον κλάδο.
Τα «Κρητικά Μιτάτα» διακινούν από πέρσι το Πάσχα κρέας στην χονδρική με ιδιόκτητο ψυγείο αυτοκίνητο. Η δυνατότητα διάθεσης και στη λιανική προϋποθέτει οπωσδήποτε πρατήριο κρέατος και η καθετοποίηση της προσπάθειας εξαλείφοντας τους μεσάζοντες, δίκτυο διακίνησης και πολλά διαφορετικά σημεία πώλησης.
Το «κίνημα του αρνιού» στην Κρήτη στέφθηκε με επιτυχία τα προηγούμενα χρόνια όταν υπήρχε η δυνατότητα συνεργασίας και συνεννόησης όλων των κτηνοτροφικών συλλόγων της Κρήτης με κοινή στάση και πολιτική σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα.
Σήμερα διαπιστώνεται η τραγικότητα της ασυνεννοησίας του Παγκρήτιου κτηνοτροφικού κινήματος (τα μαγαζάκια) και των αποσπασματικών πρωτοβουλιών μεμονωμένων συλλόγων να διαθέσουν τα αρνιά των παραγωγών τους αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στο σύνολο του κλάδου και στο μείζον ζήτημα της βιωσιμότητας.
Το κόστος παραγωγής του αρνιού στην Κρήτη πλησιάζει τα 10 ευρώ το κιλό όταν οι παραγωγοί αξιώνουν μια τιμή αξιοπρέπειας 6 € για το Πάσχα και 5,5 την υπόλοιπη περίοδο. Η αποσπασματική πρωτοβουλία συλλόγου κτηνοτρόφων να ανακοινώσει ότι θα διαθέσει με 6,80 το κιλό στη λιανική με τον Φ.Π.Α, δημιουργεί κλίμα πανικού στην αγορά και πιέζει την τιμή παραγωγού κάτω από τα 5€ με τάση πτώσης στα 4.
Το κόστος σφαγής + μεταφορικά πλησιάζουν το ένα (1) ευρώ + έξη (6) στον παραγωγό διαμορφώνουν το κόστος στην χονδρική το ελάχιστο στα 6,5 € και από εκεί και πάνω το μικτό κέρδος του λιανοπωλητή κρεοπώλη + Φ.Π.Α την τιμή στη λιανική η οποία δεν μπορεί να είναι κάτω από οκτώ (8) €. Μια τιμή γύρω στα 8-8,5€ για τον καταναλωτή δεν είναι ακριβή σε σχέση με την ποιότητα και το κόστος παραγωγής του ντόπιου αρνιού όταν μάλιστα το κατεψυγμένο της Νέας Ζηλανδίας κοστίζει 8 €.
Οι όποιες άλλες τιμές κάτω αυτού του κόστους μειοδοτούν την τιμή παραγωγού κάτω από τα όρια ασφαλείας για την επιβίωση της ντόπιας κτηνοτροφίας η οποία εξ’ αιτίας και άλλων σύνθετων παραγόντων οδηγείται σε αφανισμό.
Η κτηνοτροφία της Κρήτης στα τελευταία χρόνια από το 2007 με την κρίση των ζωοτροφών και μετά έχει συρρικνωθεί σε ποσοστό άνω του 40% με αντίστοιχη μείωση στο γάλα, στο κρέας και στα παράγωγα τους. Το αιγοπρόβειο κρέας και τα γαλακτοκομικά της Κρήτης από πλεονασματικά είναι ήδη ελλειμματικά και ως εκ τούτου δε χρειάζεται κανένας πανικός για τη διάθεση τους. Παρά την πτώση της καταναλωτικής δύναμης αυτό το καλοκαίρι δεν θα υπάρχει ούτε αρνί ούτε τυρί στην Κρήτη.
Οι κτηνοτρόφοι της Κρήτης καλούνται να υπερασπιστούν το μόχθο τους και τη βιωσιμότητα των εκμεταλλεύσεων τους βάζοντας οι ίδιοι τον πήχη της τιμής παραγωγού στα 6 €. Το κίνημα της πατάτας υπερδιπλασίασε το εισόδημα των παραγωγών, ενώ το κίνημα του αρνιού όπως ανεύθυνα και απερίσκεπτα αποφασίζουν να το αξιοποιήσουν κάποιες πρωτοβουλίες, οδηγεί σε αντίθετο αποτέλεσμα μειώνοντας το στο μισό.\”