H ηλιακή ακτινοβολία αποτελείται από τρία είδη ακτινών: Tις υπέρυθρες ακτίνες (μήκος κύματος 700-2300 nm), υπεύθυνες για την αύξηση της θερμοκρασίας στα κύτταρα, τις υπεριώδεις ακτίνες ( UV με μήκος κύματος 190-400 nm), υπεύθυνες κυρίως για παθολογίες των εξωτερικών χιτώνων του ματιού και του κρυσταλοειδή φακού (π.χ. καταρράκτης) και τις ακτίνες υψηλής ενέργειας στο ορατό φάσμα (HEV -Higt Energy Visible με μήκος κύματος 400-700 nm) που αντιστοιχούν στο μπλε ιώδες φως και είναι υπεύθυνες για παθολογίες του αμφιβληστροειδούς (εκφύλιση ωχράς κηλίδος).

Για αυτές τις τελευταίες δεν ακούμε να μιλάνε συχνά ενώ είναι και οι πιο επικίνδυνες για τα μάτια μας αφού προκαλούν μη αναστρέψιμες βλάβες και τα συνηθισμένα απορροφητικά γυαλιά ηλίου που φοράμε δεν μας προστατεύουν επαρκώς.

Η ακτινοβολία του και ιδίως η αόρατη υπεριώδης (UVA, UVB), μπορεί να μπορεί να ευθύνεται για μια σειρά από παθολογίες στα μάτια οι οποίες εμφανίζονται μετά από χρόνια έκθεση στον ήλιο, καθώς και για την γήρανση των ματιών μας. Μην ξεχνάμε λοιπόν ότι ο ήλιος δρα συσσωρευτικά.

Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο μπορεί επίσης να προκαλέσει ερεθισμό του επιπεφυκότα (επιπεφυκίτιδα) και του κερατοειδή (κερατίτιδα), με κοκκίνισμα του άσπρου του ματιού, δακρύρροια, φωτοφοβία και αίσθημα ξένου σώματος μέσα στο μάτι (σαν σκουπιδάκι). Τα συμπτώματα είναι εντονότερα σε άτομα που υποφέρουν από εποχιακές αλλεργικές επιπεφυκίτιδες, εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα ή ξηροφθαλμία και δεν παίρνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις, καθώς και αρκετές μορφές καρκίνου του οφθαλμού, ιδιαίτερα καρκίνοι των βλεφάρων και λιγότερο της ίριδας.