Και εξηγούμαι : Για άλλη μια φορά εμφανίστηκαν οι αμφοτερόπλευρες κατηγορίες, οι \”εξυπνακίστικες\” ατάκες, η προσπάθεια με νύχια και με δόντια να πέσει μομφή στον αντίπαλο,η απέραντη εμμονή με τις δημοσκοπήσεις, ο φόβος της ήττας και τα υπόλοιπα σύνδρομα.
Το πολιτικό μας σύστημα όμως, πλην του ΚΚΕ που ανέκαθεν παρέμενε στις θέσεις του, δεν βλέπει οτι αυτή τη φορά η φράση \”η μάχη των εκλογών\” δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την έννοια που είχε πριν λίγα χρόνια.
Τώρα, η \”μάχη\” δεν είναι για το ποιός θα αρπάξει την καρέκλα και ποιός θα εισπράξει τα ενθουσιώδη παλαμάκια των οπαδών του, ούτε το ποιός θα σπεύσει να \”χώσει\” στο δημόσιο φίλους, αδέρφια και κουμπαράκια.
Αυτή τη φορά η \”μάχη\” είναι πραγματικά εθνική και τιτάνια.
Οι όσοι (άμοιροι) εκλεγέντες ξυπνήσουν το επόμενο πρωϊ, θα δουν να τους περιμένουν έξω από το σπίτι τους οι επτά πληγές του Φαραώ.
Θα κληθούν όχι απλά να τηρήσουν κατά γράμμα το Μνημόνιο με ότι αυτό συνεπάγεται για το προφίλ τους αλλά και να είναι έτοιμοι για νέα ισοπεδωτικά μέτρα που θα μας επιβάλλουν οι δανειστές μας αν κάνουμε τους καμπόσους και προσπαθήσουμε να ξεφύγουμε δια της αναβολής και της κωλυσιεργίας.
Θα αναγκαστούν να υπομείνουν τη χλεύη, την οργή και την λεκτική και μη βία των ίδιων των ψηφοφόρων τους και όλων των άλλων. Και βεβαίως θα δέχονται καθημερινά στα γραφεία τους ορδές από πάσης φύσης ανθρώπους που θα τους ζητούν τα πάντα, από αναστολή πλειστηριασμών και διορισμούς μέχρι και δανεικά να βγάλουν τη βδομάδα.
Από την άλλη, όσοι φορέσουν το \”μανδύα\” του Αντιμνημονιακού, θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους το πως θα βγούμε από την κρίση με ρεαλιστικές ιδέες τις οποίες και θα πρέπει να κοινοποιήσουν στους άλλους πολιτικούς χώρους αν πιστεύουν οτι είναι εφαρμόσιμες για να υπάρχει μια εθνική στρατηγική κι όχι φθηνός λαϊκισμός με λάβαρα, επαναστάσεις και επένδυση στη βία και την αναρχία.
Άν οι κύριοι βουλευτές που επιθυμούν την επανεκλογή τους αλλά και οι νέοι πολιτευτές έχουν τα ανωτέρω στο μυαλό τους και θέλουν να πορευθούν στις εκλογές για να διαμορφώσουν εθνική στρατηγική, ομοψυχία και επιχειρήματα έναντι των δανειστών μας για να αποφύγουμε τα χειρότερα, τότε αέρας στα πανιά τους και ας κάνουν τα γνωστά κολπάκια με τις αλληλοκατηγορίες και τα σλόγκαν για να πάρουν τα κόμματά τους ψήφους.
Άν όμως δεν έχουν κάτι χειροπιαστό και εθνικά ωφέλιμο για μετά τις εκλογές, θα σύστηνα να αφήσουν τα εκλογικά θέατρα και μονόπρακτα και να αναχωρίσουν για περιοδεύοντες θίασους ανά τον κόσμο καθότι η χώρα δε σηκώνει άλλη υποκρισία.
Μανόλης Μπουχαλάκης
Εκπαιδευτικός-Δημοσιογράφος