Κεντρική εκδήλωση, μία ανοιχτή συναυλία στο δρόμο Τίτοβα του Σαράγεβο με την ορχήστρα να παίζει μπροστά σε 11.541 άδειες κόκκινες καρέκλες, όσα εκτιμάται ότι ήταν τα θύματα της μακράς πολιορκίας του Σαράγεβο από τις σερβικές δυνάμεις.
«Αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία αυτής της πόλης. Αγαπούσαν αυτή την πόλη. Σκοτώθηκαν μόνο και μόνο γιατί ήταν πολίτες αυτής της πόλης, γιατί βρίσκονταν στα σπίτια τους, στα σχολεία τους, στις παιδικές χαρές» δήλωσε ο διοργανωτής της συναυλίας Χάρις Πάσοβιτς.
Για τρία χρόνια και οκτώ μήνες στις αρχές της δεκαετίας του \’90 το Σαράγεβο τελούσε υπό πολιορκία. Την ώρα που σχημάτιζαν ουρές για να προμηθευτούν νερό ή να ψωνίσουν στην αγορά, οι κάτοικοι του Σαράγεβο πυροβολούνταν αδιακρίτως από σκοπευτές.
Η χειρότερη μεμονωμένη θηριωδία κατά τη διάρκεια του πολέμου σημειώθηκε στη Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995 όταν οι σερβοβοσνιακές δυνάμεις υπό τις εντολές του στρατηγού Ράτκο Μλάντιτς δολοφόνησαν έναν υποτιθέμενο ασφαλή θύλακα του ΟΗΕ, σφαγιάζοντας 8.000 μουσουλμάνους άνδρες και αγόρια.
Για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Σρεμπρένιτσα έχουν καταδικαστεί πολλά άτομα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για την πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY) και σε εξέλιξη είναι οι δίκες του πρώην πολιτικού ηγέτη των Σέρβων της Βοσνίας, Ράντοβαν Κάρατζιτς, και του πρώην στρατιωτικού διοικητή των Σέρβων της Βοσνίας, Ράτκο Μλάντιτς.
Η 20ή επέτειος από την έναρξη του πολέμου βρίσκει ακόμη την πρώην ομόσπονδη δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας βαθιά διαιρεμένη και την εξουσία να μοιράζεται ανάμεσα σε Σέρβους, Κροάτες και μουσουλμάνους σε ένα κράτος με «εύθραυστη» κεντρική κυβέρνηση, που υπολείπεται των πρώην γιουγκοσλαβικών γειτόνων του στον μακρύ δρόμο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενδεικτικό του διχασμού, το γεγονός ότι η Σερβική Δημοκρατία, μία από τις δύο πολιτικές οντότητες που αποτελούν το κράτος της Βοσνίας, αγνόησε τις εκδηλώσεις για την ημέρα που οι πυροβολισμοί κατά ειρηνικών διαδηλωτών στο Σαράγεβο σηματοδοτούσαν την έναρξη του αιματηρού εμφυλίου της περιόδου 1992-1995.
(in.gr)