Με κάθε επιφύλαξη αναδημοσιεύουμε το ηλεκτρονικό κείμενο που λάβαμε μέσω e-mail χωρίς παρεμβάσεις:
ANAΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ
«Η οικονομική κρίση που αυτή τη στιγμή βιώνεται στον ελλαδικό χώρο δημιουργεί ένα πεδίο γόνιμο για τη δράση όλων των από κάτω στο επίπεδο του κοινωνικού-ταξικού ανταγωνισμού και της ανατροπής. Τώρα, λοιπόν, περισσότερο από ποτέ, το πεδίο αυτό μας επιβάλλει να μετατρέψουμε τη συστημική κρίση, η οποία θέλει να αναγνωρίζεται ως ένα λάθος στις λογαριθμικές πράξεις, σε κρίση κοινωνικών αξιών και προς αυτή την κατεύθυνση οφείλει ο κάθε ένας και η κάθε μια από εμάς να οργανωθεί.
Πάνω σε αυτές τις κοινωνικές αξίες στηρίζεται το σύστημα, πλάθωντας μια βαθύτερη σχέση με τους υπηκόκους του. Η πίστη στη θρησκεία, στην πατρίδα και στο έθνος, η εκλογική ανάθεση, η πατριαρχία στην οικογένεια, η πειθαρχία στους νόμους
…όλα αυτά αποτελούν ένα κέλυφος για να προστατεύεται το σύστημα και ειδικότερα η \”μηχανή παραγωγής ανισοτήτων\” την οποία ο καπιταλισμός θέλει να ονομάζει \”οικονομία\”.
Αλήθεια, πόση κοινωνική απάθεια αντικρίζουμε τις τελευταίες δεκαετίες, πόσο φιλοτομαρισμό μπροστά στην καθημερινή προσβολή της ανθρώπινης ύπαρξης; Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε – και πως θα μπορούσαμε άλλωστε; – τις ανήλικες μετανάστριες στη Σωκράτους, στις επαρχίες και στα φανάρια, τους καταπιεσμένους φτωχοδιαβόλους που τους γυροφέρνουν στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα…όλους αυτούς που σύσσωμες οι δυτικές κοινωνίες εκμεταλλεύονται και ταυτόχρονα αρνούνται την ύπαρξης τους επιδεικτικά.
Ας γνωρίζουμε όλοι πως όταν το ποτήρι ξεχειλίσει, αυτοί οι προλετάριοι δε θα αντεπιτεθούν μονάχα στη συστημική κυριαρχία, αλλά ταυτόχρονα και ενδοκοινωνικά: σε αυτή που οπλίζει το χέρι του μπάτσου, γεμίζει τη δικογραφία του εισαγγελέα, ενισχύει το τραπεζικό σύστημα, συντηρεί το σωματέμπορο και τον νταβατζή. Σε όλους αυτούς που τους πετούσαν πεντάευρα και ξεροκόμματα για να επιβεβαιώσουν την κυριαρχία τους.
Η συγκυρία απαιτεί να σκεφτούμε και να πράξουμε πολυεπίπεδα.
Δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί, δε χαρίζουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δε θέλουμε ούτε εθνική, ούτε \”λαϊκή\” ενότητα. Δε συστρατευόμαστε με φτωχούς που πατάνε σε φτωχότερους, με μετανάστες που έγιναν αφεντικά, με όσους αντιδρούν μόνο όταν πλήττονται τα ατομικά τους συμφέροντα. Ας μην ευαγγελιζόμαστε κοινωνικές επαναστάσεις εκ του ασφαλούς. Ο κάθε ένας έχει να αναθεωρήσει αυτό που ήταν και αυτό που έκανε. Το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης θέτει μια ολόκληρη κοινωνία προ των ευθυνών της, δε στήνει απλά το σύστημα στον τοίχο.
Παρασκηνιακά δυο κόσμοι βρίσκονται σε πόλεμο, αυτός της βολικής ησυχίας και αυτός της αναδιώμενης εξέγερσης. Από τη μια μεριά μια κοινωνιά που μετράει τα χρόνια της ανάλογα με τη διάρκεια των τηλεοπτικών ωρών που έχει καταναλώσει, φυλακισμένη σε μια επίπλαστη ασφάλεια: της δουλειάς, του σπιτιού, της οικογένειας και του ατομικισμού. Από την άλλη, το έντονο κοινωνικό στοιχείο του αναπροσδιορισμού, σίγουρα ευχάριστο, σίγουρα ελπιδοφόρο.
Αυτό το στοιχείο απαντάται στο παράδειγμα των εργαζομένων της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ (ΕΛ.ΧΑ.), οι οποίοι την 1η Νοέμβρη 2011 προχωρούν σε απεργία διαρκείας ως άμεση απάντηση στις πρώτες απολύσεις που ανακοίνωσε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ι. ΜΑΝΕΣΗΣ. Εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, ο αγώνας αυτός πλαισιώθηκε από σωματεία βάσης, λαϊκές συνελεύσεις, από εργαζόμενους και άνεργους, οι οποίοι βιώνουν στο πετσί τους αυτή τη συστημική κρίση, αποδεικνύοντας ότι η απεργία δεν πρέπει να είναι εργαλείο κομματικής χειραγώγησης. Σε αντίθεση με τα υγειή κομμάτια και τα θετικά χαρακτηριστικά του αγώνα των χαλυβουργών, βρίσκεται τόσο η χειραγώγηση σε μεγάλο βαθμό της απεργίας από το ΚΚΕ (μέσω των απεργών χαλυβουργών που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ) όσο και η αποδοχή της επίσημης παρουσίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ από την ηγεσία του σωματείου των απεργών (ΠΑΜΕ-ΚΚΕ).
Εμείς παρότι στεκόμαστε κριτικά απέναντι σε αυτόν τον αγώνα, επιλέγουμε να αναδείξουμε τα θετικά χαρκτηριστικά του μέσα από μια σειρά δυναμικών ενεργειών. Συγκεκριμένα, χτυπήσαμε, τα ξημερώματα του Σαββάτου 24 Μαρτίου και ώρα 3:35, το υποκατάστημα της
ALPHA BANΚ, επί της Λεωφόρου Βουλιαγμένης στην περιοχή της Δάφνης, καθώς και τα ξημερώματα του Σαββάτου 7 Απριλίου, την ίδια ώρα, το υποκατάστημα της ALPHA BANK στη Λεωφόρο Δημοκρατίας στην Αγία Μαρίνα Ηλιούπολης, με βαριοπούλες και βόμβες μολότοφ. Η επιλογή της ALPHA BANK έγινε εσκεμμένα καθώς ο ΜΑΝΕΣΗΣ, ιδιοκτήτης της ΕΛ.ΧΑ., συμμετέχει και στο μετοχικό σχήμα της εν λόγω τράπεζας. Ειδικότερα, στην περίπτωση του ΜΑΝΕΣΗ, την ίδια στιγμή που επικαλείται την ανάγκη για περικοπές στο εργατικό δυναμικό της εταιρείας, παράλληλα έχει πάρει άδεια κατασκευής ιδιωτικού λιμανιού στην Ελευσίνα, συμμετέχει στο μετοχικό σχήμα της BALKAN IRON GROUP (BIG),εταιρείας παρόμοιων δραστηριοτήτων με την ΕΛΧΑ σε επίπεδο Βαλκανίων, και τα ανακοινωθέντα κέρδη των εταιρειών του για το 2010 καθώς και η αύξηση παραγωγής χάλυβα στα εργοστάσιά του τον διαψεύδουν πανηγυρικά.
Εδώ θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι δε θεωρούμε τους εαυτούς μας ως αυτόκλητους υπερασπιστές του αγώνα των χαλυβουργών. Θεωρούμε ωστόσο τις δυναμικές, επιθετικές ενέργειες εναντίον του κεφαλαίου, αναπόσταστο κομμάτι, όχι μόνο των εργατικών διεκδικήσεων αλλά μιας συνολικής επίθεσης των από κάτω στον καπιταλιστικό κόσμο. Εμείς με τον τρόπο μας θέλουμε να συγκλίνουμε τις ατομικές μας ανησυχίες σε μια συλλογική ταυτότητα, να υπάρξουμε ελεύθεροι σε μια κοινωνία ελέυθερων…Προτείνουμε σε όλους και όλες τις αντιιεραρχικές δομές, την αυτοοργάνωση και αυτενέργεια, την αναρχία σαν τρόπο σκέψης, σαν τρόπο ζωής. Προτείνουμε την οργάνωση πυρήνων άμεσης δράσης, την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση, τη μάχη για την ελευθερία ΟΛΩΝ ΜΑΣ…
…με μια βαθιά ανάσα μέχρι το θάνατο του κυρίαρχου πολιτισμού!…
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΜΕΣΗΣ ΔΡΑΣΗΣ
Υ.Γ. Θέλουμε να δείξουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους Α.Μητρούσια, Γ.Καραγιαννίδη, Κ.Σακκά, Σ.Αντωνίου για την μάχη που δίνουν μέσα από τα κελιά,έχοντας ξεκινήσει απεργία πείνας.Καλή δύναμη στον Πυρήνα Φυλακισμένων Μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς και στον Θ.Μαυρόπουλο που έχουν επίσης ξεκινήσει απεργία πείνας,συνεχίζοντας να τηρούν αξιοπρεπή στάση και μέσα στη φυλακή».