Το γνωστό πια \”κίνημα της πατάτας\” που θέλησε, έστω και προσωρινά, να καταργήσει τους μεσάζοντες στη διακίνηση της πατάτας ήταν μια ενδιαφέρουσα αντίδραση κατά όσων ανέβαζαν την τιμή από το χωράφι έως τον καταναλωτή.

Με αφορμή την κρίση φαίνεται πως ορισμένες κοινωνικές ομάδες άρχισαν να αποκτούν καταναλωτική συνείδηση και να αντιδρούν στα \”καπέλα\” που ορισμένοι προσπαθούν να τους φορέσουν.

Αυτό όμως που αξίζει κανείς να παρατηρήσει είναι το πρόσφατο \”αντικίνημα\” του αρνιού που συνέβη σε κάποιες (όχι λίγες) περιπτώσεις κατά τις τελευταίες ώρες πριν το Πάσχα.

Είτε λόγω μεγάλης ζήτησης ή ειδικών εφέ εξαφάνισης των αμνοεριφίων στο οποίο επιδίδονται κάποιοι κρεοπώλες, η τιμή που υπήρχε κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας άρχισε να παίρνει την ανιούσα τις τελευταίες ώρες πριν κλείσουν τα κρεοπωλεία για το Πάσχα.

Προφανώς όσοι κρεοπώλες θέλησαν να αρπάξουν κάποια λεφτουδάκια επιπλέον δεν μπορούν να κατηγορηθούν οτι έκαναν κάτι παράνομο, άλλωστε ελεύθερη αγορά έχουμε.

Το ηθικό όμως του ζητήματος δεν είναι να το παρακάμπτει κανείς, αλλά να το αναδεικνύει και να το κατακρίνει με την αρκούσα σφοδρότητα.

Διότι οι καιροί της χουβαρντοσύνης έχουν πλέον περάσει και οι ατελείωτες ουρές για να γεμίσουν οι τσάντες με κάθε λογής κρέας δεν είναι στον ορατό ορίζοντα.

Αναρωτιέται κανείς τι θα γίνει αν χειροτερέψουν τα πράγματα. Οι τιμές στο κρέας, στο γάλα, στο ψωμί, στη ζάχαρη και σε άλλα είδη ανάγκης θα πέσουν ή θα οδηγηθούμε σε καταστάσεις μαυραγοριτισμού;

Άν κάποιοι ονειρεύονται μονοπώλια και \”έτσι είναι κι αν σου αρέσει\”, οφείλω να τους ενημερώσω οτι ο μέσος Έλληνας καταναλωτής όπως είχε μάθει στις καταναλωτικές ακρότητες και στο να ξοδεύει ασύστολα για μια πλειάδα προϊόντων, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να μάθει στην οικονομία, την έρευνα αγοράς και τον αποκλεισμό όσων ονειρεύονται κέρδη βασιζόμενοι στην ανάγκη του καταναλωτή να έχει τα απαραίτητα στο σπίτι του ιδιαίτερα σε περιόδους εορτών.

Τώρα, αν ο εκάστοτε κρεοπώλης, παντοπώλης, κλπ., αρχίσει την κλάψα οτι ο τζίρος του έχει πέσει κατά 40% και οτι ο κόσμος δεν έχει λεφτά παρά για λίγα μπρόκολα και για καμιά ντοματούλα, ας κοιτάξει πρώτα τις τιμές του και ύστερα ας παραπονιέται.

Θα μου πεις, μα μπορεί να επιβιώσει ο κρεοπώλης αν δώσει το αρνάκι προς 3 ευρώ; Θα απαντούσα πως όχι. Αλλά μπορεί κι ο καταναλωτής που έχει υποστεί μειώσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων να φάει κατσικάκι με 15 ευρώ το κιλό όταν με τα ίδια λεφτά παίρνεις 3 κιλά μπριζόλες ή 2 κοτόπουλα;

΄Η, για να χρησιμοποιήσω τη γλώσσα ορισμένων ανόητων κρεοπωλών, είκοσι κιλά μπρόκολα;

Μανόλης Μπουχαλάκης
Εκπαιδευτικός – Δημοσιογράφος

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook