Επερώτηση στον υπουργό υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κατέθεσε την Τετάρτη 12 του μήνα, ο ανεξάρτητος βουλευτής Χανίων Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Στην επερώτηση αναφέρονται τα εξής:
\”Από 10ετίας βλέπουν το φώς της δημοσιότητας καταγγελίες για κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος στον ευρύτερο Υγειονομικό χώρο. Για νοσοκομεία και ασφαλιστικούς οργανισμούς έγιναν αναφορές από διοικήσεις, Υπουργούς κ.α. που μιλούσαν για Τρωκτικά, πιράνχας και ανίκανες διοικήσεις υγειονομικών φορέων και πολιτικών προϊσταμένων αυτών.
Η χώρα μας επανειλημμένως καταγγέλθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για αδιαφάνεια στις προμήθειες των Νοσοκομείων με αποτέλεσμα να καταδικαστεί επανειλημμένα, με τελευταία καταδίκη το 2009, ύστερα από καταγγελίες που έγιναν το 2003 , για παράβαση των κοινοτικών κανόνων σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις.
Το πρόβλημα, που δημιουργεί συνεχώς μαύρες τρύπες, δεν ξεκίνησε από μόνο του. Το παράθυρο της σπατάλης και των υπερτιμολογήσεων άνοιξε το 2001 όταν με νόμο για τις προμήθειες προβλεπόταν ότι ορισμένα είδη θα έπρεπε να θεωρούνται μη συγκρίσιμα μεταξύ τους, έστω και αν είναι ίδιας κατηγορίας. Η αγορά τους θα γινόταν εκτός διαγωνισμού με ανωτάτη τιμή που θα καθοριζόταν με Υπουργική Απόφαση.
Στην κατηγορία αυτή εντάχθηκαν ορισμένα βασικά υλικά , τα οποία σήμερα είναι αυτά που έχουν γιγαντώσει τα χρέη. Υλικά όπως βηματοδότες, φίλτρα νεφρού, ορθοπεδικά υλικά κ.α , μπήκαν στον χρυσό κατάλογο. Αποτέλεσμα όμως δυστυχώς ήταν, το ίδιο το Κράτος να ορίζει υψηλές τιμές για κάθε υλικό ξεχωριστά, με το επιχείρημα ότι κάθε εταιρεία έχει διαφορετικό προϊόν έστω και αν προορίζεται για την ίδια ασθένεια.
Περαιτέρω αφορμή και αιτία για το «έγκλημα» που συνετελέσθη όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε η μη εκτέλεση επί σειρά ετών των προβλεπόμενων διαγωνισμών . Διαγωνισμοί παρέμειναν επί 5-7 χρόνια ανοικτοί με ότι σήμαινε αυτό για ληστρικές συμπεριφορές προμηθευτών και Κρατικών λειτουργών. Προβλεπόμενοι έστω πρόχειροι διαγωνισμοί δεν διενεργούνταν και οι αναθέσεις έγιναν συνήθεια.
Η επίκληση των νομοθετικών κενών από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες των Υπουργείων Υγείας και Εργασίας και η εκ νέου νομοθετικές πρωτοβουλίες δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα και δεν συνιστούν άλλοθι, αφού στην κυριολεξία δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ.
Κατά καιρούς διετάχθηκαν από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής αλληλεγγύης έλεγχοι χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι δαπάνες για προμήθειες υλικών, φαρμάκων κ.λ.π. αυξανόταν με εντυπωσιακούς ρυθμούς.
Έτσι έχουμε φτάσει στο σημείο να παρατηρείται το εξωφρενικό φαινόμενο, οι δαπάνες για ορισμένα είδη ή οι τιμές τους κατά είδος να αυξάνονται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατά 30 ή 50 φορές και είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα παρά το θόρυβο που έχει ξεσπάσει τα χρέη των δημόσιων νοσοκομείων για προμήθειες υλικών και φαρμάκων αυξάνονται περίπου κατά 200 εκατομ. ευρώ τον μήνα.
Ο Υπουργός Υγείας με ανακοινώσεις του αναφέρεται σ’ όλα τα παραπάνω σε υπερθετικό βαθμό, μιλώντας μάλιστα για «ενδιάμεσους» . Το ΙΟΒΕ περιγράφει παραστατικά παρόμοιες καταστάσεις στον χώρο του φαρμάκου, οπού επί σειρά ετών αγνοήθηκε το δημόσιο συμφέρον. Πρόσφατα δε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδωσε παραγγελία προς όλους τους Εισαγγελείς Πρωτοδικών της Χώρας να ερευνηθεί εάν τα τελευταία χρόνια διαπράττονται στα Νοσοκομεία της Χώρας οικονομικά σκάνδαλα που ζημιώνουν με τεράστια ποσά το Ελληνικό Δημόσιο.
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ : Επερωτάται ο κ. Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης :
1) Πώς και ποιοι διασφάλιζαν επί σειρά ετών την «ομαδική τύφλωση» όλων όσων είχαν την ευθύνη για τις σχετικές αγορές με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζεται το πραγματικό κόστος των αγοραζομένων;
2) Ποιοι πλούτισαν παράνομα από την υπόθεση αυτή και αν το κράτος προτίθεται να κινήσει διαδικασίες επιστροφής του παράνομου αυτού πλούτου;
3) Ποιοι είναι οι «ενδιάμεσοι» στους οποίους αναφέρθηκε ο Υπουργός κ. Λοβέρδος;\”