«Στην αρχή του 2012 τίποτε δεν έδειχνε πως η χρονιά αυτή θα είναι η χρονιά της δράσης», τόνισε ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης Σαλίλ Σέτι.
Βέβαια, η αρχική ενθουσιώδης στήριξη στα κινήματα διαμαρτυρίας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή δεν έφεραν δραστικές ενέργειες αφού οι πολιτικοί που εκπροσωπούν τις αποτυχημένες ηγεσίες αντιμετώπισαν τις διαδηλώσεις με ωμότητες ή αδιαφορία, υπογράμμισε ο Σέτι από το Λονδίνο, έδρα της οργάνωσης.
«Την περασμένη χρονιά, κατέστη σαφές σε πολλές περιπτώσεις πως οι ωφελιμιστικές συμμαχίες και τα οικονομικά συμφέροντα ξεπέρασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τις μεγάλες δυνάμεις να ανταγωνίζονται για την επιρροή τους στη Μέση Ανατολή», πρόσθεσε ο ίδιος.
Σε 91 χώρες, η οργάνωση καταγράφει συγκεκριμένους περιορισμούς στην ελευθερία του λόγου και τονίζει πως τα βασανιστήρια και η κακομεταχείριση συνεχίζονται σε τουλάχιστον 101 χώρες σε όλον τον κόσμο.
Ειδικά η Διεθνής Αμνηστία επικρίνει το Αζερμπαϊτζάν για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επισημαίνει ότι δεν έχει σημειωθεί καμία αλλαγή σε χώρες όπως το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
Στην υποσαχάρια Αφρική που η Αραβική Άνοιξη είχε ιδιαίτερη απήχηση στους λαούς, υπερβολική βία ασκήθηκε στους διαδηλωτές σε χώρες όπως η Αγκόλα, η Σενεγάλη και η Ουγκάντα, ενώ διεξάγεται έρευνα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Συρία.
Οι κοινωνικές διαμαρτυρίες ενισχύθηκαν στις χώρες της Αμερικής, όπου οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με «ισχυρά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα».
Ακτιβιστές δέχτηκαν απειλές ή έχασαν τη ζωή τους σε χώρες όπως η Βραζιλία, το Μεξικό και η Κολομβία, επισημαίνει η Αμνηστία.
Το 2011, η Κίνα ήταν ανάμεσα στις χώρες που έριξαν το μεγαλύτερο βάρος τους στην καταστολή των διαδηλώσεων, αναφέρεται στην έκθεση.