«Η θερμοκηπιακή Ιεράπετρα στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης εκπέμπει SOS», επισημαίνουν στην επιστολή τους οι εκπρόσωποι των ΟΑΣ Λασιθίου, ΑΣ «Ησίοδος», Σ. Ανθοπαραγωγών, ΑΣ Κούτσουρα και ΑΣ Λεύκης και προσθέτουν τα εξής:
«Κύριοι Υπουργοί
Είμαστε η μεγαλύτερη παραγωγική περιοχή πρώιμων κηπευτικών της χώρας, με τεράστια εμπορική δραστηριότητα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό.
Στα περίπου 15.000 στρέμματα σύγχρονων θερμοκηπίων που καλλιεργούμε, παράγουμε προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, πιστοποιημένα, μεγάλης θρεπτικής αξίας.
Η οικονομική κατάσταση των αγροτών μας, πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι η χειρότερη των τελευταίων είκοσι χρόνων. Το κόστος παραγωγής καλπάζει ανεξέλεγκτο και τον τελευταίο χρόνο, έχει ξεπεράσει το 35%. Οι συνεχείς αυξήσεις της ΔΕΗ γίνονται εμπόδιο στην λειτουργία των σύγχρονων μονάδων και εγκαταστάσεων που διαθέτουμε. Οι τιμές των προϊόντων μας βρίσκονται στα επίπεδα του 1995, και η αγωνία μας στο ζενίθ για το πώς θα εισπράξουμε τα λιγοστά χρήματα από τους εμπόρους.
Το 90% είμαστε χρεωμένοι σε περισσότερες από μία τράπεζες, το 75% της γης είναι υποθηκευμένη στην ΑΤΕ και αδυνατούμε να εξυπηρετήσουμε τα δάνεια μας. Την προηγούμενη καλλιεργητική περίοδο , περίπου 1.500 στρ. θερμοκηπίων έμειναν ακαλλιέργητα. Ενώ σε πολλά από αυτά που καλλιεργήθηκαν δεν έγινε εντατική καλλιέργεια.
Οι ελαιοπαραγωγοί μας βλέποντας το λάδι τους, αυτό το χρυσάφι πραγματικά που παράγουν, να μένει στα αζήτητα, η τιμή του να μην ξεπερνάει τα 1,80 ευρώ, εγκαταλείπουν την καλλιέργεια και σύντομα τα ελαιόδεντρα θα μετατραπούν σε καυσόξυλα.
Οι ανθοπαραγωγοί μας δεν μπορούν να επιβιώσουν και πολλοί αλλάζουν καλλιέργειες. Η αθρόα και ανεξέλεγκτη εισαγωγή λουλουδιών χαμηλού κόστους από τρίτες χώρες και όχι μόνο, δημιουργούν αθέμιτο ανταγωνισμό ακόμα και την εποχή της μεγάλης παραγωγής, αφού το κόστος παραγωγής κρίνετε απαγορευτικό.
Όσοι μέχρι σήμερα προσπαθούν να αλλάξουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες με νέες καινοτόμες εναλλακτικές καλλιέργειες παλεύουν μόνοι τους χωρίς καμιά ουσιαστική στήριξη από το Κράτος. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική μελέτη για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και οι νέοι άνθρωποι ειδικά, είναι έρμαια στους επιτήδειους που προσπαθούν να πλουτίσουν πατώντας στο κενό που έχει αφήσει το Κράτος και οι υπηρεσίες του πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Το κόστος μεταφοράς των προϊόντων μας από την Κρήτη προς την χερσαία Ελλάδα, είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό των τρίτων ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Έτσι τα προϊόντα μας έχουν μεγάλο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας στην εσωτερική αλλά και στην εξωτερική αγορά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα είναι η ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑ. Μετρητά δεν υπάρχουν, οι τράπεζες έχουν κλείσει τις βάνες, και η αγορά απαιτεί μετρητά και μόνο. Η αγορά των απαραίτητων εφοδίων (πλαστικά κάλυψης, απολυμάνσεις, σποριόφυτα κ.α.) για την νέα καλλιεργητική περίοδο, είναι αδύνατη για τους αγρότες.
Ο κίνδυνος να ΜΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΘΟΥΝ πολλαπλάσια από πέρσι στρέμματα, γίνετε βεβαιότητα κάθε μέρα και περισσότερο.
Κάτι τέτοιο θα είναι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ για όλη την περιοχή, για την οικονομία της χώρας και για τους αγρότες που θα βλέπουν τις περιουσίες τους να ρημάζουν και τις οικογένειες τους να δυστυχούν.
Είμαστε οικογενειάρχες, επαγγελματίες, τίμιοι και δεν ζητάμε τίποτα παραπάνω από το να μας δοθεί η δυνατότητα να καλλιεργήσουμε τις περιουσίες μας και να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας.
Κύριοι υπουργοί, καταθέσαμε προτάσεις συνεργασίας σε τράπεζες της περιοχής, ώστε και οι συνάδελφοι να εξασφαλίσουν λίγα χρήματα για τα πρώτα έξοδα της νέας καλλιέργειας, αλλά και οι τράπεζες τα χρήματα τους, χωρίς όμως να πάρουμε θετικές απαντήσεις.
Κατανοούμε τις δυσκολίες, αλλά με δεδομένα, την επιστροφή του ΦΠΑ, τις επιδοτήσεις και τις ενισχύσεις μέσο του ΟΣΔΕ που παίρνουν οι αγρότες μας, είναι επιτακτική ανάγκη, ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ, να εκπονήσετε ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης, ώστε να μην μείνει κανένα στρέμμα θερμοκηπίου ακαλλιέργητο, κανένας αγρότης ΑΝΕΡΓΟΣ.
Δεν έχουμε παράλογες απαιτήσεις, 2.000 ευρώ ανά στρέμμα με διετή αποπληρωμή μέσο των προαναφερμένων επιστροφών και επιδοτήσεων. Αν φτάσουμε στο σημείο να μην μπορούν να καλλιεργήσουν οι αγρότες μας, τότε η Ελλάδα θα έχει καταρρεύσει.
Είναι γνωστό ότι σύντομα το υπουργείο οικονομικών θα προχωρήσει στην ψήφιση νέου φορολογικού νομοσχεδίου και για τους αγρότες. Η επιβάρυνση με ενδεχόμενα οριζόντια φορολογικά μέτρα όπως, η τήρηση βιβλίων, η επιβολή φόρου επιτηδεύματος, πρόστιμα, συμψηφισμός ΦΠΑ και ότι άλλο προβλέπει η εξομοίωση με τους ελεύθερους επαγγελματίες, θα αποτελέσει δυστυχώς την ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ της αγροτιάς.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν αγρότες τύπου Κολωνακίου. Γνωρίζουμε ακόμα ότι υπάρχουν και κάποιοι που απλά δηλώνουν αγρότες, εισπράττοντας μεγάλα ποσά από επιστροφή ΦΠΑ , που η πολιτεία δεν είχε μέχρι σήμερα την δυνατότητα ή την βούληση, να ελέγξει αν δικαιούνται ή όχι.
Όμως είναι γνωστό ότι η ραχοκοκαλιά της αγροτιάς είναι οι μικρομεσαίοι αγρότες, που όπως και στην περιοχή μας το χαρακτηριστικό του μικρού κλήρου, επιτάσσει μια δίκαιη, καλύτερη και ιδιαίτερη κρατική μέριμνα».
Λύση βασικών προβλημάτων
Και προσθέτουν:
«Δεν θα υπάρξει αύριο, για τον κύριο πυλώνα της οικονομίας της χώρας μας, αν δεν δώσετε σήμερα λύση σε κάποια από τα βασικά προβλήματα της αγροτιά μας, όπως:
1) Μείωση του ΦΠΑ των αγρεφοδίων και φυτοφαρμάκων – λιπασμάτων στο 6%. Τουλάχιστον εντός ΕΕ οι παράγωγες χώρες των υλικών αυτών διακανονίζουν το ΦΠΑ με απαλλαγές ΦΠΑ εξαγομένων προϊόντων.
2) Ουσιαστικό πάγωμα των αγροτικών δανείων σε όλες τις τράπεζες μέχρι του χρόνου παραγραφής τους.
3) Φορολόγηση των αγροτικών εισοδημάτων με κύριο κριτήριο τα ακαθάριστα έσοδα, όπως καταγράφονται κατά την υποβολή των παραστατικών για την επιστροφή του ΦΠΑ των αγροτών του ειδικού καθεστώτος. Βάση να αποτελέσει το όριο των 100.000 ευρώ ετησίως και όσοι υπερβαίνουν το όριο να φορολογούνται με τις γενικές διατάξεις του ΚΦΕ και να τηρούνται βιβλία Β κατηγορίας.
Αγρότες κάτω από το όριο να παραμείνουν στο ειδικό καθεστώς με το σκεπτικό της μικρής απαλλασσόμενης επιχείρησης.
4) Να χαρακτηριστεί επιτέλους η περιοχή μας παραμεθόρια, ώστε να λυθούν τα προβλήματα της μεταφοράς και του κόστους διακίνησης των αγροτικών μας προϊόντων προς τις αγορές, ανεξάρτητα ακόμα και των όποιων δίκαιων ταξικών απεργιακών κινητοποιήσεων.
5) Ποιοτική και οικονομική αναβάθμιση του προγράμματος δακοκτονίας και μέτρα διαφάνειας στις εμπορικές διαδρομές του ελαιόλαδου προς όλες τις κατευθύνσεις.
6) Καταγραφή όλων των στοιχείων (έδαφος, κλίμα, κτλ) σε μια βιβλιοθήκη πληροφοριών, και μελέτη αναδιάρθρωσης καλλιεργειών σύμφωνα με τις συνθήκες μικροκλίματος της κάθε περιοχής, αλλά, και τις δυνατότητες διάθεσης των προϊόντων.
7) Να προχωρήσουν επιτέλους τα έργα υποδομής και ιδιαίτερα τα αρδευτικά, που είναι βαλτωμένα εδώ και χρόνια (προσαγωγός διώρυγα Μύρτους – φράγμα Αγίου Ιωάννου)».