Οι επιστήμονες δεν ήταν έως τώρα σίγουροι πως σ\’ αυτήν την περίπτωση, όταν δηλαδή δύο αστέρες περιστρέφονται μαζί γύρω από ένα κέντρο βαρύτητας, μπορεί να περιστρέφονται ταυτόχρονα γύρω τους πολλοί πλανήτες.
Οι διατάξεις, οι αλληλεπιδράσεις τους και οι διαφορές στις τροχιές ανάλογα με τη θέση των πλανητών και των αστέρων τους καθιστούν πράγματι λιγότερο πιθανό να υπάρχουν πλανήτες σ\’ αυτόν τον τύπο συστήματος.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο κατάφεραν, όμως, να παρατηρήσουν δύο πλανήτες, ίσως μάλιστα και τρεις, γύρω από το Κέπλερ-47, ένα άστρο με μέγεθος ίσο με αυτό του Ηλίου, το οποίο συνδέεται με ένα άλλο άστρο που είναι τρεις φορές μικρότερο. Αυτοί οι δύο νέοι πλανήτες έχουν το μέγεθος του Ποσειδώνα και αποτελούνται από αέρια.
Εκτός από την ανακάλυψη αυτή, οι Καλιφορνέζοι επιστήμονες διαπίστωσαν πως ο πιο απομακρυσμένος από τους δύο πλανήτες βρίσκεται μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη αυτού του πλανητικού συστήματος: ούτε υπερβολικά κοντά ούτε υπερβολικά μακριά από τους αστέρες, σε μια περιοχή όπου η ζωή θα μπορούσε να υπάρξει.
«Τα μισά από τα άστρα που βλέπετε τη νύχτα στον ουρανό είναι δυαδικοί αστέρες» δήλωσε ο Ζερόμ Ορόζ, αστρονόμος στο Σαν Ντιέγκο. «Συνεπώς, το γεγονός ότι μπορούμε να βρούμε πλανήτες στις κατοικήσιμες ζώνες τους σημαίνει πως υπάρχουν πολλά περισσότερα μέρη στα οποία μπορεί εν δυνάμει να υπάρχει εξωγήινη ζωή».