Ο ανιψιός του σημερινού προέδρου της Βορείου Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν αναπολεί σε μία σπάνια τηλεοπτική του συνέντευξη τα χρόνια της νεότητάς του στην καρδιά του καθεστώτος και εκφράζει τη συμπόνια του για τον λαό του που στενάζει κάτω από τον ζυγό ενός «δικτάτορα».

Με μοντέρνα γυαλιά και τρυπημένο αυτί, ο Κιμ Χαν Σολ αναφέρθηκε στις φιλίες του με Αμερικανούς και Νοτιοκορεάτες συμφοιτητές του, μακριά από την ιστορική πραγματικότητα και τα γεωπολιτικά συμφραζόμενα, εκφράζοντας παράλληλα την ευχή του για επανένωση των δύο χωρών της κορεατικής χερσονήσου.

Γεννημένος το 1995 στην Πιονγκγιάνγκ, ο Κιμ αναφέρθηκε στα μοναχικά παιδικά χρόνια που πέρασε κατά το μεγαλύτερο τμήμα τους με την οικογένεια της μητέρας του, αποξενωμένος από τους Βορειοκορεάτες και τον παππού του Κιμ Γιονγκ Ιλ, ο οποίος απεβίωσε τον περασμένο Δεκέμβριο και τον οποίο ουδέποτε γνώρισε.

«Ήθελα πάντοτε να τον συναντήσω διότι επιθυμούσα να γνωρίσω τι είδους άνθρωπος ήταν. Τον περίμενα, μέχρι που πέθανε, ελπίζοντας ότι θα ερχόταν να με συναντήσει, διότι δεν ήμουν καν βέβαιος ότι γνώριζε την ύπαρξή μου», τόνισε ο νεαρός σε άπταιστα αγγλικά.

Ο πατέρας του, Κιμ Γιονγκ Ναμ, πρωτότοκος γιός του Γιονγκ Ιλ, είχε οριστεί ότι επρόκειτο να τον διαδεχθεί, όμως έπεσε σε δυσμένεια το 2001, όταν είχε προσπαθήσει να εισέλθει στην Ιαπωνία με ψεύτικα διαβατήρια με την πρόθεση να επισκεφθεί τη Ντίσνεϊλαντ. Στη συνέχεια, η οικογένειά του εγκατέλειψε τη Βόρειο Κορέα και σήμερα κατοικοεδρεύει στην διάσημη για τα καζίνο της, παράκτια πόλη Μακάο της Κίνας.

«Ο πατέρας μου δεν ενδιαφερόταν πραγματικά για την πολιτική», αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για τον νεώτερο αδελφό του Κιμ Γιονγκ Ουν, μικρότερο κατά 30 χρόνια, τονίζει ο Κιμ Χαν Σολ.

«Δεν γνωρίζω γιατί επέλεξε να γίνει δικτάτορας», δήλωσε για τον θείο του. «Αυτό ήταν μία υπόθεση μεταξύ του ίδιου και του παππού», τόνισε.

Η συνέντευξη δόθηκε στο φιλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο Yle στο Μόσταρ της Βοσνίας, όπου φοιτά ο Χαν Σολ και προβλήθηκε τη Δευτέρα. Σε κείμενο, που συνοδεύεται από εικόνες αρχείου, τονίζεται πως το 1995, έτος γέννησής του, υπήρξε μία από τις δεινότερες χρονιές στην ιστορία της χώρας του, καθώς εκατ. άνθρωποι πέθαναν από την πείνα.

Ο ίδιος εκμυστηρεύεται πως ήταν εντελώς αποκομμένος από την πραγματικότητα και πως «πάντοτε ονειρευόμουν πως μία ημέρα θα επέστρεφα για να κάνω πιο εύκολη τη ζωή του κόσμου».