Η απόφαση για τη σύσταση της Επιτροπής είχε ληφθεί σε συνάντηση του Δημάρχου Ηρακλείου κ. Κουράκη ,επικεφαλής κλιμακίου της Ένωσης Δήμων Ελλάδος με τον Υπουργό Ναυτιλίας κ. Κώστα Μουσουρούλη στην οποία ετέθη μεταξύ άλλων με κατηγορηματικό τόπο και ο επανασχεδιασμός των Χερσαίων Ζωνών .
Στη συνέχεια τα μέλη της επιτροπής η οποία θα δώσει τις κατευθύνσεις για τη διαχείριση των Χερσαίων Ζωνών, όρισε ο Γενικός Γραμματέας Λιμένα και Λιμενικής Πολιτικής ο κ. Κώστας Μουτζούρης .
Σε αυτήν μετέχει ο Δήμαρχος Ηρακλείου κ. Γιάννης Κουράκης ως εκπρόσωπος της Ένωσης Δήμων Ελλάδος ,ένας Καθηγητής στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο με αντικείμενο στη Πολεοδομία και Χωροταξία , ένας Οικονομολόγος, Πρώην Ναύαρχος και Πολιτικός Μηχανικός και ένας Νομικός.
Ο Κουράκης στην αναφορά του για την αναγκαιότητα επανασχεδιασμού των Χερσαίων Ζωνών τόνισε τα εξής:
«Οι σημερινές συνθήκες, αλλά και οι προβλεπόμενες εξελίξεις, επιβάλλουν τον επαναπροσδιορισμό των Χερσαίων Ζωνών Λιμένων, τόσο για τη σύγχρονη διαχείριση των χώρων, όσο και για τη στήριξη των τοπικών οικονομιών, που περιλαμβάνονται στη βάση ενός προγράμματος με συγκεκριμένες κατευθύνσεις, άξονες και προτεραιότητες.
Όπως γνωρίζετε, οι Χερσαίες Ζώνες Λιμένων θα πρέπει να περιλαμβάνουν μόνο όσες περιοχές είναι απαραίτητες για να αναπτυχθούν οι υποδομές και τα έργα που απαιτούνται ώστε να εξυπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο η ναυτιλιακή, επιβατική,, τουριστική, εμπορική,, αλιευτική και γενικότερα, η εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του Λιμένα, χωρίς να επηρεάζονται οι λειτουργίες των πόλεων.
Θα πρέπει να είναι περιφραγμένες και να αστυνομεύονται, σύμφωνα με το Διεθνή Κώδικα για την Ασφάλεια Πλοίων και Λιμενικών Εγκαταστάσεων από Έκνομες Ενέργειες (ISPS Code) και τον κανονισμό (ΕΚ) 725/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είναι γνωστό ότι σε πολλές περιπτώσεις, μεγάλων αλλά και μικρών λιμανιών, ο καθορισμός της Χερσαίας Ζώνης, έχει γίνει αυθαίρετα, χωρίς να έχει τηρηθεί ο παραπάνω κανόνας και κυρίως χωρίς τη συνεργασία των τοπικών κοινωνιών.
Επίσης τότε που ορίστηκαν οι Ζώνες Λιμένος επικρατούσαν τελείως διαφορετικές συνθήκες προστασίας και ασφάλειας των Λιμανιών, χρήσεων Γης κ.τ.λ. απ’ ότι ισχύει σήμερα. (π.χ. στα τέλη της δεκαετίας του ‘40 αρχές του ‘50 που ορίστηκαν οι Ζώνες Λιμένος σε αρκετά Λιμάνια, μεγάλα και μικρά, κορυφαία προτεραιότητα για την εποχή αποτελούσε η ασφάλεια και για αυτό ήταν λογικό να περιλαμβάνονται στις Λιμενικές Ζώνες ευρείες περιοχές που σήμερα δεν προσφέρουν τίποτα στη λειτουργία των Λιμανιών).
Σε αρκετές περιπτώσεις οι Χερσαίες Ζώνες περιλαμβάνουν κοινόχρηστους αλλά και ιδιωτικούς χώρους του Σχεδίου Πόλης – κάτι που απαγορεύεται από το νόμο – αρχαιολογικά μνημεία, που επίσης απαγορεύεται από τον Αρχαιολογικό νόμο, Δημοτική και όχι Δημόσια περιουσία, οδικές αρτηρίες απαραίτητες για την κυκλοφορία στις πόλεις κλπ.
Έτσι δημιουργείται σύγχυση, αφού η λειτουργία του Λιμένα, εμπλέκεται με λειτουργίες πόλης, ιδίως σε θέματα κυκλοφοριακά, ιδιοκτησιακά, πολεοδομικά και επιχειρηματικά. Δημιουργούνται ακόμα θέματα ασφαλείας αφού ορισμένοι από αυτούς τους χώρους δε μπορούν να ελεγχθούν επαρκώς, όπως προβλέπει ο Νόμος.
Τέλος, παρατηρείται εμπλοκή αρμοδιοτήτων σε θέματα αστυνόμευσης, δικαστικής προστασίας, κλπ.
Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει πολλά προβλήματα (επικάλυψη αρμοδιοτήτων, προστριβές, αντεγκλήσεις ) μεταξύ των Φορέων εκμετάλλευσης των Λιμένων και των τοπικών κοινωνιών, που έχουν οδηγήσει αρκετές φορές, ακόμη και σε προσφυγές στο ΣτΕ.
Κατόπιν τούτου και προκειμένου να αποτραπούν στο μέλλον δυσλειτουργίες και αντιπαραθέσεις με φορείς και τοπικές κοινωνίες, θεωρούμε απαραίτητο το θέμα των Χερσαίων Ζωνών να επανεξετασθεί εξ αρχής.
Προκειμένου μάλιστα να αποφευχθούν γραφειοκρατικά εμπόδια και καθυστερήσεις, προτείνεται η συγκρότηση Ad – hoc Επιτροπής για το θέμα, με συμμετοχή εκπροσώπων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα αναλάβει να ολοκληρώσει το έργο σε τακτό χρονικό διάστημα.
Αυτό θα έλυνε όλα τα υπάρχοντα προβλήματα, θα απάλλασσε τους Φορείς λειτουργίας των λιμανιών από προστριβές και εντάσεις και θα διευκόλυνε την εκπλήρωση της βασικής τους αποστολής ως “πυλών εισόδου” των πόλεων και φορέων παραγωγής πλούτου από την θάλασσα για τις Τοπικές Κοινωνίες».