Ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι επιχειρηματίες στην Κρήτη χαρακτηρίζει και το Επιμελητήριο Ηρακλείου το θέμα της αδυναμίας διοχέτευσης ρευστότητας στην επιχειρηματική κοινότητα της χώρας.|
Το θέμα συζητήθηκε σε συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου του επιμελητηρίου, από τις εργασίες της οποίας και προέκυψε ότι εκτός από τα γενικότερα και χρόνια προβλήματα της περιφέρειας Κρήτης, δηλαδή την εξάρτηση της οικονομίας από τον τριτογενή τομέα, τις έντονες οικιστικές πιέσεις, το υψηλό κόστος μεταφορών, τα τεράστια ελλείμματα υποδομών κλπ, υπάρχουν και άλλα, εξίσου σοβαρά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι τοπικές επιχειρήσεις, τα οποία σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, τις ωθούν πλέον στον αφανισμό τους. Ενδεικτικά δε αναφέρθηκαν τα ακόλουθα ζητήματα που φανερώνουν μερικές μόνο από τις όψεις του προβλήματος:
– Η φορολογική πολιτική πέραν του ότι στερείται οποιασδήποτε σταθερότητας έχει φθάσει σε σημείο εξόντωσης των επιχειρήσεων και αποτελεί αντικίνητρο για την ανάπτυξη.
– Το τραπεζικό σύστημα είναι αποκλεισμένο από τις διεθνείς αγορές χρήματος και εκ του λόγου αυτού αδυνατεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια στις επιχειρήσεις. Οι τράπεζες δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για την κερδοφορία τους (όπως δείχνουν τα τελευταία στοιχεία) και αρνούνται πεισματικά να διοχετεύσουν μέρος των κεφαλαίων τους στη στενάζουσα αγορά. Κι ενώ έχουν λάβει πάνω από εκατό δισ. €, η συνεισφορά τους στην πραγματική οικονομία δεν είναι καθόλου είναι ανάλογη.
– Η πολυνομία και η γραφειοκρατία συνεχίζουν να πνίγουν την επιχειρηματικότητα ενώ ο ρυθμός αναστολής της λειτουργίας μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων αυξάνεται εκθετικά.
– Οι μεταρρυθμίσεις και οι τομές στο δημόσιο τομέα και στη δημοσιονομική πολιτική δεν φαίνεται να αποδίδουν και δεν βεβαιώνεται καμιά ουσιαστική μεταβολή της σημερινής αδράνειας. Πχ η αρχή της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας γνωστοποίησε ότι η ύφεση του τετάρτου τριμήνου ήταν 6,6% και σε ετήσια βάση η ύφεση τερμάτισε με 4,5% για το 2010, κάτι που σημαίνει ότι η ύφεση δεν μειώνεται, αλλά επιδεινώνεται.
– Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις μαζί με μισθωτούς και συνταξιούχους συνεχίζουν να επωμίζονται ευθύνες ενός πολύμορφου προβλήματος που έχει δημιουργήσει ο δημόσιος τομέας και η σπάταλη συμπεριφορά του.
– Η έξαρσή του παραεμπορίου, μέσω του οποίου, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝΕΜΥ), της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), διακινείται το 20 με 30% του εμπορίου στη χώρα, ενώ ο τζίρος του εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι οι απώλειες από τα έσοδα του κράτους, από ΦΠΑ και φόρους, φθάνει τα 8,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Προτάσεις
Ξεκινώντας αυτοκριτικά, τονίστηκε ότι οι τοπικοί επιχειρηματίες πρέπει να αναπτυχθούν επενδύοντας στην υγιή επιχειρηματικότητα. Έχει περάσει πλέον ο καιρός που μία μερίδα της επιχειρηματικής κοινότητας είχε αναγάγει σε δόγμα το εύκολο και γρήγορο κέρδος, «επενδύοντας» στη διαπλοκή και την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα. Είναι καιρός να αναπτυχθεί μια νέα επιχειρηματική κουλτούρα, με συστατικά τη δημιουργικότητα, την εξωστρέφεια και την καινοτομία. Επιπλέον θα πρέπει:
– Να δοθεί έμφαση στην εξωστρέφεια των επιχειρήσεων, με ειδικές έρευνες για νέες αγορές, και προγράμματα υποβοήθησης της προώθησης των τοπικών προϊόντων στο εξωτερικό.
– Να πιεστούν οι τράπεζες να διοχετεύσουν ρευστότητα στην αγορά και να διασφαλιστεί ότι οι ενέργειες στήριξης του τραπεζικού συστήματος θα συμβαδίσουν με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, που είναι η ρευστότητα, η στήριξη των επιχειρήσεων και η προστασία των θέσεων εργασίας.
– Να δοθεί έμφαση και να γίνουν ενέργειες για να σταματήσει η τρομολαγνία των ΜΜΕ, καθώς ένα από τα σημαντικά αίτια των προβλημάτων της οικονομίας είναι ο πανικός και η άσχημη ψυχολογία της αγοράς.
– Να ληφθούν σύγχρονα φορολογικά μέτρα, που να στοχεύουν στην ανάπτυξη, όπως π.χ, αντικειμενικότητα των φορολογικών ελέγχων, σταθερή και ανταγωνιστική με άλλες χώρες φορολογία για τις επιχειρήσεις κλπ.
– Να γίνουν ενέργειες επανεκκίνησης της δημόσιας διοίκησης. Να διορθωθούν οι συναρμοδιότητες / αλληλοεπικαλύψεις υπουργείων και φορέων και η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ συναρμοδίων υπηρεσιών. Χρειάζεται ένα νέο πλαίσιο απαλλαγμένο από την αναχρονιστική μορφή κανόνων, ρυθμίσεων, αποφάσεων, και νόμων.
– Να δοθούν σοβαρά κίνητρα για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων που έχουν φύγει στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα έγινε στην Ιταλία.
kerdos.gr