Για τον λόγο αυτόν, ορθώς, με την πιο σπουδαία βελτίωση (3190 του 1955) ενός από τους καλύτερους νόμους που διαθέτει η χώρα (Ν.2190 του 1922, Περί Ανωνύμων Εταιρειών) καθιερώθηκε πλήρως η υποχρεωτική δημοσίευση των λογιστικών καταστάσεων, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο.
Νεότερες διατάξεις εμπλούτισαν την υποχρέωση αυτή με τη δημοσίευση των τριμηνιαίων λογαριασμών για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, ενώ η ίδια υποχρέωση ισχύει και για σειρά άλλων εταιρικών πράξεων.
Είναι αυτονόητο ότι όλα τα παραπάνω διασφαλίζονται με πολλαπλά μέσα και κυρίως από τη διαδικτυακή και ηλεκτρονική αποκάλυψή τους. Η εκτύπωση των ισολογισμών στις εφημερίδες μπορεί να αποτελέσει στοιχείο ειδικής προβολής, δεν διασφαλίζει όμως πια απολύτως τίποτε από εκείνα που ήθελε ο νομοθέτης.
Απλώς συντηρεί μια πανάκριβη γραφειοκρατία σε πολλαπλές δημόσιες υπηρεσίες, νομικά γραφεία και άλλες άχρηστες και αναχρονιστικές καταστάσεις. Η υποχρεωτική εκτύπωση πρέπει να καταργηθεί.
Αντιθέτως, πρέπει να ενισχυθεί και να κωδικοποιηθεί η πλήρης αποκάλυψη των εταιρικών πράξεων.
Και αυτό μπορεί να συμβεί μόνον ηλεκτρονικά. Μόνον έτσι μπορεί ο ενδιαφερόμενος να αναζητήσει γρήγορα και με πληρότητα αυτό που τον ενδιαφέρει.
Το έργο μπορεί να το αναλάβει η Εφημερίδα της Κυβέρνησης, στην οποία επίσης έχουν την υποχρέωση να δημοσιεύουν οι εταιρείες τις πράξεις τους.
Μόνον συμφέροντα χωρίς επάρκεια επιχειρημάτων θα συνεχίσουν να αντιμάχονται το αυτονόητο. Με εκβιασμούς και άνομα μέσα.
Σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός δεν έχει την άνεση να σπαταλά 40 εκατομμύρια ευρώ (ποσό στο οποίο υπολογίζεται το κόστος των δημοσιεύσεων) για να πληρώνει κάτι που δεν υπηρετεί καμία αρχή ελευθερίας. Τουλάχιστον αυτό, ακόμη και τούτη η κυβέρνηση, μπορεί να το αποτολμήσει!
kathimerini.gr