Εκλεκτούς μουσαφίρηδες είχαν 15 μαθητές του λυκείου της Γλαύκης την προηγούμενη εβδομάδα, φιλοξενώντας στα σπίτια τους ισάριθμους μαθητές και μαθήτριες από το 4ο Λύκειο Χανίων, οι οποίοι βρέθηκαν στην περιοχή στα πλαίσια μιας συνεργασίας που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο σχολείων από την αρχή της χρονιάς.

 Δεκαπέντε χανιωτάκια με τη συνοδεία δύο καθηγητριών έφτασαν στην Ξάνθη την Πέμπτη και για 4 ημέρες φιλοξενήθηκαν στις οικογένειες μαθητών από 7 χωριά της Ορεινής περιοχής, Γλαύκη, Σάτρες, Τέμενος, Προσήλιο, Σμίνθη, Κότινο και Πάχνη. Στη διάρκεια της εκδρομής τους έκαναν ένα μεγάλο πικ-νικ στο βουνό με μουσική και χορό, επισκέφθηκαν την παλιά Πόλη της Ξάνθης και το Λαογραφικό Μουσείο, τη Λίμνη Βιστονίδα και τα Τέμπη του Νέστου.

«Ενώνοντας» τα δύο άκρα της Ελλάδας

Η πρωτοβουλία αυτής της συνεργασίας ανήκει στους εκπαιδευτικούς Γιώργο Τσίμα και Μάρκο Κρέοντα από την Ξάνθη και Άρτεμις Σερδάκη και Δέσποινα Κατσαραγάκη, οι οποίοι παρακίνησαν στα πλαίσια του προγράμματος, συνολικά 30 μαθητές, να αναπτύξουν επικοινωνία μεταξύ τους ανταλλάσσοντας πληροφορίες για τις περιοχές στο άλλο άκρο της Ελλάδας και δημιουργώντας μαζί τους δεσμούς και σε προσωπικό επίπεδο.

Η επικοινωνία αυτή που ξεκίνησε με ηλεκτρονικά μηνύματα και επεκτάθηκε σε τηλεφωνήματα, σχεδόν καθημερινά σε κάποιες περιπτώσεις, κορυφώθηκε με τη συνάντηση των μαθητών, όπου, όπως απέδειξαν οι εντυπώσεις, οι προσδοκίες ήταν κατώτερες, της όμορφης συνάντησης και της πολύτιμης εμπειρίας που αποκόμισαν και οι δύο πλευρές. Επόμενος στόχος είναι να καταφέρουν και οι μαθητές της Γλαύκης να ταξιδέψουν στα Χανιά για να φιλοξενηθούν αντιστοίχως στα σπίτια των φίλων τους, ωστόσο, με δεδομένο ότι το πρόγραμμα δεν υποστηρίζεται από χρηματοδότηση, αντιμετωπίζονται κάποια οικονομικά προβλήματα για τη μετάβαση των μαθητών.

 Ωστόσο, από μέρους καθηγητών και μαθητών υπάρχει τόση επιθυμία γι’ αυτό το ταξίδι που μεταφράζεται σε αισιοδοξία ότι το πρόβλημα θα λυθεί και θα βρεθεί η χρηματοδότηση. Μάλιστα, από την πλευρά της Γλαύκης τονίζεται η υποστήριξη από μέρους της υπεύθυνης πολιτιστικών προγραμμάτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ξάνθης κ. Ράνιας Εξάρχου, καθώς η δράση εντάσσεται στο πρόγραμμα «Ελληνική μουσική και τραγούδι».

Η ομορφιά της επικοινωνίας και της συνάντησης

Αναφορικά με την ανάληψη της πρωτοβουλίας, ο κ. Τσίμας εξηγεί ότι: «είχαν γίνει επισκέψεις και παλαιότερα. Ως εκπαιδευτικοί διαπιστώσαμε ότι οι μαθητές μας με πολύ μεγάλη αγάπη και ενδιαφέρον υποδέχονταν τους μαθητές από άλλα σχολεία και είχαν πάρα πολύ όρεξη και διάθεση να τους ξεναγήσουν στον τόπο τους και να τους μιλήσουν για την περιοχή τους. Με αφορμή αυτή τη στάση τους φέτος πήγαμε ένα βήμα παραπέρα, ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη επικοινωνίας από την αρχή της χρονιάς.

Μάλιστα, στην προκειμένη περίπτωση αναζητήσαμε και τους συμβολισμούς. Τα σχολεία μας βρίσκονται στα δύο άκρα της Ελλάδας, το ένα προέρχεται από αγροτική περιοχή, το άλλο από καθαρά αστική».

Ακόμη, ο κ. Τσίμας σημειώνει ότι το πρώτο στάδιο της εξ αποστάσεως επικοινωνίας εκτυλίχθηκε πολύ καλά γι’ αυτό και αποφασίστηκε η εκδρομή. Προσθέτει ακόμη, ότι για τα παιδιά του λυκείου της Γλαύκης η επικοινωνία γινόταν από το σχολείο, καθώς δεν έχουν ίντερνετ στο σπίτι, ωστόσο αργότερα επεκτάθηκε και στα κινητά τηλέφωνα και σε κάποιες περιπτώσεις έγινε και καθημερινή.

«Συναντήσαμε ανοιχτούς και ζεστούς ανθρώπους»

Η εμπειρία της συνάντησης, όπως ομολογούν οι ίδιοι οι μαθητές, ήταν πολύτιμη και η επικοινωνία που αναπτύχθηκε εντυπωσιακή. Ο χρόνος που χρειάστηκε για να φύγει η πρώτη αμηχανία ήταν ελάχιστος και οι φιλοξενούμενοι ένιωσαν αμέσως άνετα στο καινούργιο αυτό περιβάλλον, ενώ και οι μαθητές της Γλαύκης ήταν ενθουσιασμένοι από την εμπειρία της φιλοξενίας των φίλων τους.

Χαρακτηριστικά, η Σελήμ, μαθήτρια Β’ Λυκείου από τη Γλαύκη ανέφερε ότι: «στην αρχή νομίζαμε ότι δεν θα τα καταφέρουμε, αλλά τελικά τα καταφέραμε και θέλουμε κι εμείς πάρα πολύ να πάμε στα Χανιά για να δούμε και το δικό τους περιβάλλον». Η Σελτζάν, συμμαθήτριά της Σελήμ, προσθέτει ότι από την αρχή ενθουσιάστηκε με το πρόγραμμα και η επαφή με τους μαθητές από τα Χανιά τους έκανε να μάθους πολλά, όπως οι διαφορετικές λέξεις που χρησιμοποιούν για ορισμένα πράγματα.

 Ενθουσιασμένοι από τη συνάντηση ήταν και ο Αϊντήν και ο Γιώργος που επικοινωνώντας από τα Χριστούγεννα διαπίστωσαν τα κοινά τους ενδιαφέροντα και ακολουθώντας την ίδια κατεύθυνση θα θεωρούσαν ευχάριστη εξέλιξη να συναντηθούν και στο πανεπιστήμιο. Ο Αϊντήν μάλιστα εξέφρασε την έντονη επιθυμία να γνωρίσει την κρητική μουσική.

 Ο Γιώργος σημείωσε ότι: «μ’ ενδιέφερε από την αρχή πάρα πολύ όλο το πρόγραμμα, τόσο για την εκδρομή, για τις συνήθειες και την κουλτούρα των ανθρώπων που θα μάθαινα, αλλά και η δυνατότητα γνωριμίας με συνομηλίκους μου. Εδώ, αποκόμισα τις καλύτερες εντυπώσεις, οι άνθρωποι είναι πάρα πολλοί καλοί και όλα τα παιδιά έχουν να λένε για τη φιλοξενία και το πώς ένιωσαν. Κι εγώ είμαι απόλυτα ευχαριστημένος».

Πρόσθεσε επίσης ότι ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε ότι σε μερικά χωριά οι γυναίκες φοράνε ακόμα παραδοσιακές στολές και καθημερινά, ενώ τόνισε πόσο πολύ του άρεσαν τα κτίρια της Παλιάς Πόλης. Και η συμμαθήτριά τους η Μαρία συμφωνεί με τις θετικές εντυπώσεις του χωριού, σχολιάζοντας ότι τόσο τα αγόρια, αλλά κυρίως τα κορίτσια έχουν πολύ όμορφα χαρακτηριστικά.

«Δεν ήταν τόσο περίεργα όσο περιμέναμε, νομίζαμε ότι θα είναι πιο κλειστοί, αλλά τελικά είναι πάρα πολύ ανοιχτοί», συμπλήρωσε η ίδια, εκφράζοντας επίσης τον ενθουσιασμό που μοιράζονται και οι δικοί της συμμαθητές για την επικείμενη επίσκεψη των μαθητών της Γλαύκης στην πόλη τους: «από τώρα προετοιμαζόμαστε».

Με τη σειρά της και η συνοδός καθηγήτρια κ. Άρτεμις Σερδάκη αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία, χαρακτηρίζοντάς την μία «μία καταπληκτική εμπειρία και για τα παιδιά και για εμάς». Μάλιστα, με έμφαση τόνισε ότι: «βρήκαμε μία ανοιχτή αγκαλιά και μας συγκίνησε ιδιαίτερα αυτό» και εξέφρασε την επιθυμία και τις προσπάθειες που θα καταβληθούν για να συνεχίσουν αυτή τη δράση τα δύο σχολεία, κάνοντας νύξη ωστόσο παράλληλα στην ανάγκη να υποστηριχτεί η πρωτοβουλία από κεντρικούς και αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

Η κ. Σερδάκη τέλος σημειώνει ότι ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό ότι: «σε κάθε χωριό που πηγαίναμε οι άνθρωποι περίμεναν για να μας υποδεχτούν. Αυτό το έζησα στα παιδικά μου χρόνια, αλλά τώρα πια δεν υπάρχει στην Κρήτη».

(empros.xan.gr / Ελένη Διαφωνίδου)

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook