Στη σύσκεψη συμμετείχαν ο Διευθυντής της ΔΑΟΚ, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας υπεύθυνοι για την υλοποίηση του προγράμματος Συλλογικής Καταπολέμησης του Δάκου της Ελιάς, ο οικονομικός υπεύθυνος του προγράμματος, ειδικοί επιστήμονες από το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων, εκπρόσωπος του ΓΕΩΤΕΕ Κρήτης, εκπρόσωποι των δήμων, εργολάβοι οι οποίοι που είχαν πέρυσι αναλάβει την εκτέλεση των από εδάφους δολωματικών ψεκασμών των ελαιοδένδρων και ιδιώτες γεωπόνοι, αντιπρόσωποι των εταιρειών υπεύθυνοι για τον έλεγχο των βιολογικών καλλιεργειών.
Κατά τη συνάντηση συζήτησαν τα προβλήματα που προέκυψαν κατά την εκτέλεση του περυσινού προγράμματος. Επισημάνθηκε για μία ακόμη φορά η ιδιαιτερότητα του νομού Χανίων ως ένας νομός στον οποίο οι εδαφοκλιματικές συνθήκες ευνοούν την ανάπτυξη υψηλών πληθυσμών του δάκου. Τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι είναι από τους δυσκολότερους νομούς της χώρας στην αντιμετώπιση του εντόμου δεδομένου ότι δύναται να έχουμε έως και επτά γενεές το έτος.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω συναποφασίστηκαν και εισηγήθηκαν ομόφωνα τα εξής:
«1) Την επιτακτική ανάγκη αύξησης του προσλαμβανόμενου εποχικού προσωπικού δακοκτονίας και συγκεκριμένα:
α) των γεωπόνων – τομεαρχών, τουλάχιστον στα επίπεδα του έτους 2010 (21 άτομα) καθώς η δραματική μείωσή τους κατά τα προηγούμενα έτη δημιούργησε τεράστια προβλήματα στην παρακολούθηση και εκτέλεση της πορείας του προγράμματος.
β) των παγιδοθετών στα επίπεδα του 2009 έτσι ώστε να υπάρχει ένας τουλάχιστον παγιδοθέτης ανά Δημοτική ή Τοπική Κοινότητα δεδομένου ότι βασικός παράγοντας επιτυχίας του προγράμματος δακοκτονίας αποτελούν οι ενδείξεις των παγίδων, για την εκτίμηση του ασφαλούς χρόνου έναρξης των δολωματικών ψεκασμών και παρακολούθησης της πορείας του προγράμματος.
Εάν τούτο δεν είναι εφικτό, προτείνουμε την αποσύνδεση πρόσληψής τους από το εποχικό προσωπικό δακοκτονίας καθώς υπόκεινται στις μειώσεις αυτού, με αποτέλεσμα σε μεγάλες περιοχές του νομού να μην αναρτώνται παγίδες και να μην παρακολουθείται η πορεία του δακοπληθυσμού που αποτελεί και την επιστημονική βάση της δακοκτονίας. Συνιστάται η εύρεση εναλλακτικών τρόπων πρόσληψης αυτών, όπως για παράδειγμα μέσω εργολαβιών.
Σε κάθε περίπτωση βέβαια η εντοπιότητα ή η μόνιμη κατοικία των παγιδοθετών θα πρέπει να αποτελεί βασικό κριτήριο καθώς η καλή γνώση των περιοχών είναι ζωτικής σημασίας για την σωστή τοποθέτηση των παγίδων.
2) Την έγκαιρη πρόσληψη του προσωπικού, πριν από την έναρξη των δολωματικών ψεκασμών έτσι ώστε η ανάρτηση των παγίδων από τους παγιδοθέτες, ο έλεγχος αυτών και η γνωριμία των τομέων από τους γεωπόνους – τομεάρχες δακοκτονίας να έχει προηγηθεί των ψεκασμών.
3) Την δυνατότητα προμήθειας εντομοκτόνων και ελκυστικών ουσιών δακοκτονίας που να επαρκούν για περισσότερους από τέσσερις (4) δολωματικούς ψεκασμούς που ισχύει τα τελευταία έτη, βάσει πάντα επιστημονικών κριτηρίων, διότι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν το φθινόπωρο στο νομό, όπως έγινε το 2012, η διεξαγωγή 5ου ψεκασμού να κριθεί αναγκαία.
4) Την αύξηση του αριθμού των μετακινήσεων εκτός έδρας σε τουλάχιστον
α) δέκα (10) ανά μήνα από πέντε (5) που είναι τώρα για τους γεωπόνους τομεάρχες καθώς καλούνται πλέον να καλύψουν πολύ μεγαλύτερους τομείς από ότι στο παρελθόν και
β) είκοσι (20) συνολικά επιπλέον για τους επόπτες δακοκτονίας καθώς εκτός από την εποπτεία του προγράμματος αναπληρούν και τους τομεάρχες δακοκτονίας, ως αποτέλεσμα της καθυστερημένης πρόσληψης (μετά την έναρξη των δολωματικών ψεκασμών) και του μειωμένου αριθμού αυτών, ενώ χειρίζονται ταυτόχρονα και άλλα προγράμματα της υπηρεσίας.
5) Την δυνατότητα ελέγχου του τρόπου αντιμετώπισης του δάκου στους βιολογικούς ελαιώνες, δεδομένου ότι ο αριθμός των βιολογικά καλλιεργούμενων εκτάσεων στο νομό έχει μια συνεχώς αυξητική τάση τα τελευταία έτη, με αποτέλεσμα συχνά οι ελαιώνες αυτοί, όταν δεν υπάρχει αντιμετώπιση εναντίον του δάκου, να αποτελούν εστίες με επιπτώσεις στην ελαιοπαραγωγή της περιοχής.»
Εν κατακλείδι επισημάνθηκε ότι στις σημερινές δυσμενείς οικονομικές συνθήκες εξαθλίωσης που βιώνει ο ελαιοπαραγωγός, σημαντική είναι η απόλυτη διασφάλιση του πενιχρού αγροτικού εισοδήματος και της παγκοσμίως αποδεκτής άριστης ποιότητας του κρητικού ελαιολάδου. Οι οριζόντιες μειώσεις στις οποίες προέβη το Υπουργείο Οικονομικών για τη δακοκτονία τα τρία τελευταία χρόνια (μνημόνιο) έχει ως αποτέλεσμα να μην διασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για την καλύτερη δυνατή διεξαγωγή της, που στην ουσία προστατεύει την ελαιοπαραγωγή, με αποτέλεσμα η απώλεια του εισοδήματος του ελαιοπαραγωγού να είναι συχνά πολλαπλάσια από τις περικοπές που έγιναν.