Ήταν φυσικά οι εποχές που τα τροφεία των 1200 ή ακόμη και αυτά των 2000 ευρώ καλύπτονταν από την σύνταξη του ηλικιωμένου που με μια μικρή επιβάρυνση των συγγενών του ήταν αρκετά για να καλυφθούν τα έξοδα.
«Κάτι η σύνταξη του παππού, συμπλήρωναν ένα μέρος και από τους μισθούς τους οι συγγενείς και «έβγαιναν» τα έξοδα. Τώρα πια, οι οικογένειες έχουν ανάγκη τη σύνταξη των γονιών για να συντηρηθούν οι ίδιες», εξηγεί στο protothema.gr η Έλενα Μιχαηλίδη, υπεύθυνη μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων στα βόρεια προάστια.
Η οικονομική κρίση που έκανε πολύτιμη πλέον την σύνταξη των ηλικιωμένων αναγκάζει καθημερινά δεκάδες οικογένειες να υποδέχονται ξανά στο σπίτι τον παππού ή την γιαγιά που τα τελευταία χρόνια ζούσε υπό τη φροντίδα ενός οίκου ευγηρίας.
Μέρα με την ημέρα τα κρεβάτια στις περίπου 350 μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων που λειτουργούν στην Αττική -νόμιμα αλλά και παράνομα- αδειάζουν με τα ποσοστά των άδειων δωματίων να ξεπερνούν πλέον το 30%.
Έτσι πλέον και με εξαίρεση βαριά περιστατικά, δεν είναι λίγες οι οικογένειες που επιλέγουν την επιστροφή του ηλικιωμένου στο σπίτι με σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων.
Η κρίση θα γίνει αφορμή να ξαναδούν τα εγγόνια τους παππούδες και τις γιαγιάδες που βρίσκονταν ξεχασμένοι σε κάποιο γηροκομείο τα τελευταία χρόνια πριν ακόμη τα οικονομικά προβλήματα πολλών νοικοκυριών γίνουν τόσο οξυμένα ώστε μαζί με τις τόσες περικοπές εξόδων να αναγκαστούν να κόψουν ακόμη και το γηροκομείο…
protothema.gr