17 Ιουλίου, 2013 | 09:14

Θεαματική και εξόχως σημαντική για την οικονομία η μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ωστόσο, μια δεύτερη εξέταση των στοιχείων δείχνει το μέγεθος των προβλημάτων της ελληνικής παραγωγικής βάσης, τα πραγματικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας: Η βιομηχανία συρρικνώνεται συνεχώς. Μόνον σε δύο κλάδους, στα πετρελαιοειδή και τα φάρμακα, η παραγωγή βρίσκεται πάνω από τα επίπεδα του 2005, που χρησιμοποιείται ως έτος βάσης για συγκρίσεις.

Παράλληλα, φαίνεται ότι «ψαλιδίζονται» οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί για μεγάλη αύξηση των ελληνικών εξαγωγών. Οπως επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων, οι εξαγωγές, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, αυξήθηκαν 4,5% στο τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012. Ωστόσο, αν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή, τότε η αξία των εξαγωγών στο πρώτο τρίμηνο εμφανίζεται μειωμένη κατά 2,3%! Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΠΣΕ φέτος αναμένεται αύξηση των εξαγωγών (των πετρελαιοειδών συμπεριλαμβανομένων) σε επίπεδα μόλις 3%-4%. Το ερώτημα είναι γιατί «θαμπώνει», προσωρινά, το όνειρο για το μεγάλο άλμα στις εξαγωγές παρά την ανάκτηση του μεγαλύτερου μέρους της ανταγωνιστικότητας ως αποτέλεσμα της μεγάλης μείωσης των μισθών.

Ουσιαστικά γιατί μόνο με λιτότητα στους μισθούς, χωρίς υλοποίηση διαρθρωτικών παρεμβάσεων και οικοδόμηση ενός ανταγωνιστικού παραγωγικού ιστού και επενδύσεις σε κλάδους αιχμής, μια οικονομία δεν μπορεί να κατακτήσει, σε σταθερή βάση, αυξανόμενα μερίδια στις αγορές. Η δε βιομηχανία θα δέχεται πιέσεις από τη συνεχή συρρίκνωση της εγχώριας αγοράς εξαιτίας της μείωσης της ζήτησης. Οπως οι ίδιοι οι εξαγωγείς αναφέρουν:

1. «Το γεγονός ότι βιομηχανικά προϊόντα δέχονται πιέσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις χάνουν μερίδια στη διεθνή αγορά, έχει να κάνει με έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, που συνδέεται σημαντικά με την έλλειψη ρευστότητας για την προμήθεια πρώτων υλών, αλλά και με το υψηλό ενεργειακό κόστος, που τα καθιστά πολύ ακριβά στην παγκόσμια αγορά».

2. Οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. εμφανίζουν στασιμότητα (αύξηση μόλις 0,1%), λόγω των υφεσιακών τάσεων στην Ευρώπη.

3. Μειωμένες είναι οι εξαγωγές προς τα Βαλκάνια κατά 16,3%, προς τη ΝΑ Ασία κατά 15,6%, προς τη Β. Αμερική κατά 7,9%, προς την Κίνα κατά 10,9%. Επίσης μειωμένες είναι προς τις χώρες της Αφρικής (εξαιρουμένων των χωρών της Β. Αφρικής) κατά 28%% και κατά 21,7% προς την Ινδία.

4. Ως προς τη σύνθεση των εξαγωγών η αύξηση προέρχεται από τα καύσιμα κατά 18,6%, που αποτελούν πλέον την κυριότερη κατηγορία εξαγώγιμων προϊόντων (39,1% του συνόλου, από 34,4% το 2012) και των αγροτικών προϊόντων κατά 15,3%, που βρίσκονται στην τρίτη θέση με 18,6%.

5. Αντίθετα, μειωμένες εμφανίζονται οι εξαγωγές των πρώτων υλών κατά 25,9% και των βιομηχανικών προϊόντων κατά 6,4%.

Του Ανδρέα Πετσίνη

Θεαματική και εξόχως σημαντική για την οικονομία η μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ωστόσο, μια δεύτερη εξέταση των στοιχείων δείχνει το μέγεθος των προβλημάτων της ελληνικής παραγωγικής βάσης, τα πραγματικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας: Η βιομηχανία συρρικνώνεται συνεχώς. Μόνον σε δύο κλάδους, στα πετρελαιοειδή και τα φάρμακα, η παραγωγή βρίσκεται πάνω από τα επίπεδα του 2005, που χρησιμοποιείται ως έτος βάσης για συγκρίσεις.

Παράλληλα, φαίνεται ότι «ψαλιδίζονται» οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί για μεγάλη αύξηση των ελληνικών εξαγωγών. Οπως επισημαίνει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων, οι εξαγωγές, συμπεριλαμβανομένων των πετρελαιοειδών, αυξήθηκαν 4,5% στο τρίμηνο Ιανουαρίου – Μαρτίου σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2012. Ωστόσο, αν εξαιρεθούν τα πετρελαιοειδή, τότε η αξία των εξαγωγών στο πρώτο τρίμηνο εμφανίζεται μειωμένη κατά 2,3%! Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΠΣΕ φέτος αναμένεται αύξηση των εξαγωγών (των πετρελαιοειδών συμπεριλαμβανομένων) σε επίπεδα μόλις 3%-4%. Το ερώτημα είναι γιατί «θαμπώνει», προσωρινά, το όνειρο για το μεγάλο άλμα στις εξαγωγές παρά την ανάκτηση του μεγαλύτερου μέρους της ανταγωνιστικότητας ως αποτέλεσμα της μεγάλης μείωσης των μισθών.

Ουσιαστικά γιατί μόνο με λιτότητα στους μισθούς, χωρίς υλοποίηση διαρθρωτικών παρεμβάσεων και οικοδόμηση ενός ανταγωνιστικού παραγωγικού ιστού και επενδύσεις σε κλάδους αιχμής, μια οικονομία δεν μπορεί να κατακτήσει, σε σταθερή βάση, αυξανόμενα μερίδια στις αγορές. Η δε βιομηχανία θα δέχεται πιέσεις από τη συνεχή συρρίκνωση της εγχώριας αγοράς εξαιτίας της μείωσης της ζήτησης. Οπως οι ίδιοι οι εξαγωγείς αναφέρουν:

1. «Το γεγονός ότι βιομηχανικά προϊόντα δέχονται πιέσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις χάνουν μερίδια στη διεθνή αγορά, έχει να κάνει με έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, που συνδέεται σημαντικά με την έλλειψη ρευστότητας για την προμήθεια πρώτων υλών, αλλά και με το υψηλό ενεργειακό κόστος, που τα καθιστά πολύ ακριβά στην παγκόσμια αγορά».

2. Οι εξαγωγές προς την Ε.Ε. εμφανίζουν στασιμότητα (αύξηση μόλις 0,1%), λόγω των υφεσιακών τάσεων στην Ευρώπη.

3. Μειωμένες είναι οι εξαγωγές προς τα Βαλκάνια κατά 16,3%, προς τη ΝΑ Ασία κατά 15,6%, προς τη Β. Αμερική κατά 7,9%, προς την Κίνα κατά 10,9%. Επίσης μειωμένες είναι προς τις χώρες της Αφρικής (εξαιρουμένων των χωρών της Β. Αφρικής) κατά 28%% και κατά 21,7% προς την Ινδία.

4. Ως προς τη σύνθεση των εξαγωγών η αύξηση προέρχεται από τα καύσιμα κατά 18,6%, που αποτελούν πλέον την κυριότερη κατηγορία εξαγώγιμων προϊόντων (39,1% του συνόλου, από 34,4% το 2012) και των αγροτικών προϊόντων κατά 15,3%, που βρίσκονται στην τρίτη θέση με 18,6%.

5. Αντίθετα, μειωμένες εμφανίζονται οι εξαγωγές των πρώτων υλών κατά 25,9% και των βιομηχανικών προϊόντων κατά 6,4%.