Οι Έλληνες πολίτες, αντιμετωπίζουν θαρραλέα και καρτερικά μια περίοδο πολύ σκληρής και επώδυνης δοκιμασίας, διότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός της χώρας απειλεί πρωτίστως αυτούς που αντλούν τους βιοποριστικούς τους πόρους από την εργασία και με τον ιδρώτα τους, την ίδια στιγμή που η ανάγκη για την άμεση αντιμετώπιση της κρίσης επιβάλλει οδυνηρά μέτρα.

Μέτρα επώδυνα και ανεπιθύμητα σε οιανδήποτε προοδευτική κυβέρνηση, όμως αναπόφευκτα στην παρούσα συγκυρία απόλυτης δημοσιονομικής στενότητας. Εργαζόμενοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, επαγγελματίες, μικρομεσαίοι, νέοι και νέες, όλες οι δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, πληρώνουμε δυστυχώς πολύ ακριβά το τίμημα των λαθών του πρόσφατου παρελθόντος. Λάθη εγκληματικά που βύθισαν την Ελλάδα στην κρίση και στην ύφεση. Λάθη απερίσκεπτα που οδήγησαν την Ελλάδα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.

Με μια οικονομία καχεκτική τόσο σε επίπεδο αριθμών, όσο και σε επίπεδο αξιοπιστίας, με μια οικονομία ευάλωτη στους παγκόσμιους τοκογλύφους που μήνες τώρα έχουν στήσει ένα αδυσώπητο και επαίσχυντο κερδοσκοπικό παιχνίδι στην πλάτη του ελληνικού λαού.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το συνδικαλιστικό κίνημα, καλείται να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο. Ρόλο διεκδικητικό, για τη δίκαιη κατανομή των βαρών που απαιτεί η ανασυγκρότηση της χώρας και για την προστασία της κοινωνικής συνοχής. Αλλά και ρόλο συμβολής και ευθύνης στη μεγάλη προσπάθεια του λαού μας για την έξοδο από την κρίση. Ιδιαίτερα στις δύσκολες αυτές στιγμές, οι ατομικές ή κλαδικές επιδιώξεις θα πρέπει να εναρμονίζονται με το γενικό συμφέρον.

Μόνο ενωμένοι οι Έλληνες μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη. Σήμερα όλοι μας, καλούμαστε να σηκώνουμε το βάρος μιας μεγάλης ευθύνης. Ιστορικής ευθύνης επείγουσας για όλους μας για να ξεπεράσουμε τον δύσκολο κάβο στον οποίο βρισκόμαστε, να αντιστρέψουμε την πορεία της χώρας και να χαράξουμε μια νέα, δυναμική, ελπιδοφόρα πορεία για την εθνική μας οικονομία, την εθνική μας αξιοπιστία, την εθνική μας αυτοτέλεια, την εθνική μας περηφάνια. Η διάσωση της οικονομίας, είναι σήμερα η απόλυτη προτεραιότητα για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα, για κάθε προοδευτικό πολίτη. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, δεν έχουμε άλλο δρόμο.

Έχουμε όμως την ιστορική ευκαιρία να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας, να δημιουργήσουμε μια Ελλάδα απαλλαγμένη από τα βάρη και τα αδιέξοδα του παρελθόντος, μια πατρίδα που δεν θα μας πληγώνει πια. Ξέρουμε ότι μπορούμε. Μπορούμε να κατακτήσουμε το μέλλον που μας ανήκει, το μέλλον που αξίζει σε μας και τα παιδιά μας. Η 1η του Μάη που συμβολίζει τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τις θυσίες των ανθρώπων του μόχθου για ένα καλύτερο αύριο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, μας δείχνει το δρόμο. Το δρόμο το δύσκολο, τον τραχύ, ταυτόχρονα όμως το δρόμο της ευθύνης. Συλλογικής και ατομικής. Εάν οι πολιτικές ηγεσίες συνεχίσουν να στερούν από τη νέα γενιά κάθε μέλλον για να ταΐζουν το παχύσαρκο παρόν της στενής τους πελατείας και των επαγγελματικών τους συντεχνιών, τότε η ελληνική κοινωνία θα αφυδατωθεί ανεπανόρθωτα.

Σε μια τέτοια κοινωνία καμία πολιτική τάξη δεν μπορεί να έχει μέλλον.

Απέναντι στο σαθρό πολιτικό σύστημα του παρελθόντος πρέπει να αντιτάξουμε τις πιο τολμηρές τομές της μεταπολίτευσης. Αυτό επιχειρεί ο Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά δεδομένης της κατάστασης, οι αλλαγές αυτές αργούν να μετουσιωθούν σε απτή πραγματικότητα, διότι το πολιτικό μας σύστημα παλινωδεί και οι φωνές της λογικής έχουν αραιώσει επικίνδυνα αφήνοντας πολλές φορές; τον πολιτικό λαϊκισμό να αλιεύει τους πιο αδύναμους κρίκους του συστήματος. Μπροστά στην υπάρχουσα κατάσταση δεν αρκεί η πολιτική τάξη να είναι «ολίγον υπεύθυνη» αφήνοντας τα πράγματα όπως είναι. Δεν αρκεί το κλείσιμο ματιού προς κάθε είδους βολεμένα συμφέροντα ούτε η ελπίδα ότι από την στιγμή που θα φύγει η τρόικα θα τα βρούμε. Ήρθε η ώρα να προτάξουμε το συλλογικό συμφέρον.

Σήμερα, στην Ελλάδα κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες οικονομικές συνθήκες, πρέπει να αναβιώσουμε τις αξίες της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής ευθύνης, της εργατικότητας όχι ως κρατικά μονόπρακτα αλλά ως συλλογικούς θεσμούς . Μία τέτοια πολιτική, μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εφαρμόσει. Με την προώθηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων στους θεσμούς, ώστε να αποκατασταθεί η αποτελεσματικότητα, η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η λογοδοσία. Με την πρόταξη ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου σε βιώσιμη και ανταγωνιστική βάση. Το ΠΑΣΟΚ έχει ακατάλυτους, ιστορικούς δεσμούς με τους εργαζόμενους και το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ο κόσμος της εργασίας είναι ο μεγάλος μας σύμμαχος στην προσπάθεια να σώσουμε την οικονομία και να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας.

Εμείς οι Έλληνες, μπορούμε να διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες, να κερδίσουμε το στοίχημα της ανάπτυξης και της βιώσιμης ευημερίας για τη χώρα και τους εργαζόμενους.