Τό αβυσσαλέο ανθρώπινο μίσος, χρησιμοποιώντας τήν ωμή βία τής κρατικής εξουσίας, ζήτησε νά εξαφανίσει τόν { Υιό τού ανθρώπου }, τόν Ιησού Χριστό , τόν Άμωμο καί Αληθινό. Οί εχθροί Του Τόν σταύρωσαν, ασφάλισαν τόν τάφο, πιστεύοντας πώς έτσι τελείωσαν οριστικά μαζί Του. Όμως ό Χριστός – όντας συγχρόνως [ ο Υιός τού ανθρώπου ] καί ο Υιός τού Θεού ] τρείς ημέρες μετά την Σταύρωση Του ανέστη. Και παραμένει γιά πάντα ο Αναστάς Κύριος.
Η Ανάσταση αποτελεί τή σφραγίδα πού μάς βεβαιώνει ποιός είναι αληθινά ό Ιησούς Χριστός. Δισεκατομμύρια ανθρώπων πέρασαν. Πολλοί κατέπληξαν μέ τήν ευφυία ή τήν δύναμη τους καί ενθουσίασαν τά πλήθη. Τελικά όμως όλοι υπετάγησαν στόν θάνατο. Εκείνος πού μέ τήν εκούσια θυσία Του νίκησε τόν θάνατο καί κατήργησε τό κράτος του είναι ο Χριστός, ο Κύριος καί εξουσιαστής τού σύμπαντος. Μέ τό πανάγιο αίμα Του μάς λύτρωσε από τήν κατάρα τής αμαρτίας, τήν αιτία τού θανάτου καί μάς άνοιξε τόν δρόμο τής αιωνίου ζωής. [[ Τώ αγαπώντι ημάς καί λούσαντι ημάς από τών αμαρτιών ημών εν τω αίματι αυτού. αυτώ η δόξα καί το κράτος είς τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν. [ Αποκ. 1, 5-6 ] Βασικό μήνυμα τής Εκκλησίας δέν είναι μόνο ότι ο Χριστός ανέστη, αλλ\’ ότι ή νίκη Του έχει μιά γενικότερη σημασία γιά ολόκληρο τό ανθρώπινο γένος, γιά όλη τήν ανθρωπότητα, τήν οποία προσέλαβε ώς Δευτερος Αδάμ.
Όπως η παρακοή, η αμαρτία τού πρώτου Αδάμ, οδήγησε στόν θάνατο όλη τήν ανθρωπότητα, έτσι καί η υποταγή τής αγάπης μέχρι σταυρικής θυσίας τού δευτέρου Αδάμ, τού Χριστού , οδηγεί στήν Ανάσταση. [[ Χριστός εγήγερται εκ νεκρών , απαρχή τών κεκοιμημένων εγένετο…ώσπερ γαρ εν τω Αδάμ πάντες αποθνήσκουσι, ούτω καί έν τώ Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται. ]] { α\’ Κορινθ. 15, 20-22 } Μέ τήν δύναμη τού Αναστάντος μεταβαίνουμε σέ μιά νέα, αιώνια ζωή. Καί σ\’ αυτήν εισερχόμεθα ήδη μέ τό βάπτισμα καί τή συμμετοχή μας στά μυστήρια τής Εκκλησίας. { Συσταυρούμενοι Αυτώ } γινόμεθα κοινωνοί καί τής Αναστάσεως Του.
Χριστός Ανέστη, επαναλαμβάνουμε δεκάδες φορές, μέ αναμμένες τίς λαμπάδες, διακηρύττοντας ότι αυτή μας ή βεβαιότητα φωτίζει τόν νού, τήν καρδιά, τή βούληση καί καθορίζει τήν πνευματική μας ζωή καί τήν κοινωνική μας πορεία. Μέ αυτή τήν πίστη αγωνιζόμαστε γιά τή δημιουργία μιάς νέας κοινωνίας, ελεύθερης από ψευδαισθήσεις, φόβους καί αδικίες, μιάς κοινωνίας πού θά σέβεται τό κάθε ανθρώπινο πρόσωπο καί θα του προσφέρει πραγματικά ίσα δικαιώματα καί ίσες ευκαιρίες.
Χριστός Ανέστη, καί ο πρώτος Του χαιρετισμός μετά τήν Ανάσταση υπήρξε [[ ειρήνη υμίν]] { Ιωάννου 20,19 }. Χαιρετισμός, αλλά συγχρόνως εντολή καί καθορισμός τού αιωνίου χρέους τών ιδικών Του. Νά είναι πάντοτε ειρηνοποιοί, παράγοντες οι οποίοι θά εργάζονται γιά μία έντιμη ειρήνη πού αναπτύσσεται στό φώς τής αλήθειας, τής δικαιοσύνης καί τής ελευθερίας τής συνειδήσεως. Καί σήμερα πού η φωτιά τού πολέμου μαίνεται στή γειτονιά μας, όλοι πρέπει μέ ζέση νά προσευχηθούμε καί με θετικές πρωτοβουλίες νά αγωνισθούμε γιά τήν κατάπαυση τής βίας γιά καταλλαγή καί ειρηνική συνύπαρξη.
Χριστός Ανέστη , ψάλλει σέ διάφορες γλώσσες ή Εκκλησία, διαλαλώντας ότι τό Ευαγγέλιο τού Χριστού προορίζεται γιά όλο τόν κόσμο, γεφυρώνει παλιές διαφορές καί αντιθέσεις, συναδελφώνει τούς λαούς σέ μία παγκόσμια κοινωνία ειρήνης, αλληλοσεβασμού καί αλλυλεγγύης.
.
Όμως αδελφοί μου, η συμμετοχή μας στή χαρά τής Αναστάσεως δέν αρκεί νά περιορίζεται στίς Αναστάσιμες ευχές καί τα εξωτερικά έθιμα πασχαλινά έθιμα. Πρέπει από χρόνο σε χρόνο νά γίνεται πιό ουσιαστική καί πιό προσωπική, Δέν φθάνει νά ψάλλουμε τό Χριστός Ανέστη μέ το στόμα, Πρέπει νά αναπνέουμε αναστάσιμα, νά ζούμε με πασχαλινή πνοή. Νά ακτινοβολούμε τήν Ανάσταση. Ζώ μέ πασχαλινή πνοή σημαίνει, Α } Εμπιστέυομαι απολύτως Αυτόν, πού έγινε άνθρωπος, τόν Υιό τού Θεού, ο οποίος μέ τή διδασκαλία , τό έργο, τή θυσία, τήν Ανάσταση Του. νίκησε τόν θάνατο καί τίς δαιμονικές δυνάμεις πού σκορπίζουν παντού τήν πνοή τού Άδη καί οδήγησε τήν ανθρωπότητα σέ μία νέα περιοχή ζωής. Β } Όποιος ζεί μέ πασχαλινή πνοή δονείτε από πίστη στή ζωή, από τή βεβαιότητα ότι ή ζωή είναι πιό δυνατή από τόν θάνατο, ότι τό τέρμα τής υπάρξεως τού ανθρώπου δέν είναι τό σβήσιμο, αλλά η Ανάσταση, ότι οι πράξεις καί οι ενέργειες μας έχουν αποφασιστική σημασία καί ότι ή ανθρώπινη ζωή κλείνει μέσα της αιωνιότητα καί απεραντοσύνη. Γ } Όποιος ζεί μέ πασχαλινή πνοή ακτινοβολεί μιά γενναία αγάπη. Μέ τή θριαμβευτική ανάσταση τού Χριστού ανατράπησαν οι δολιότητες καί τό μίσος τών εχθρών Του. Η νίκη Του όμως δέν είχε ίχνος εκδικήσεως. Τό Πάσχα είναι ο θρίαμβος τής αγάπης. Καμμιά σκιά αντιπαθείας καί δυσαρέσκειας δέν αντέχει στό φώς Του. Γι\’ αυτό η Εκκλησία μας, ιδιαίτερα αυτές τίς ημέρες καλεί όλους σέ συγγνώμη, συμφιλίωση καί εγκάρδιο ασπασμό αγάπης. Αυτή ή έντονη αίσθηση τής αγάπης οδηγεί τούς χριστιανούς σέ γενναίες πράξεις αυτοθυσίας, διότι γνωρίζουν ότι δέν υπάρχει Πάσχα χωρίς Σταύρωση καί ότι ή αυθόρμητη καί ανιδιοτελής θυσία υψώνει καί καταξιώνει τόν άνθρωπο. Δ } Όποιος ζεί μέ πασχαλινή πνοή καί δονείται από ελπίδα καί ευφροσύνη , πού διαχέεται σ\’όλη τήν ύπαρξη καί διαλύει κάθε σύννεφο μελαγχολίας καί αθυμίας. Πρόκειται γιά μία ειρηνική χαρά , πού πολλαπλασιάζεται καθώς προσφέρεται. Όποιος συντονίζεται στήν πασχαλινή αγαλλίαση γίνεται ό ίδιος φορεύς ελπίδος καί αισιοδοξίας.
Η πασχαλινή πνοή είναι δώρο καί χάρη Θεού. Η Ανάσταση συνυπάρχει μυστικά στήν εν Χριστώ σταυρωμένη ζωή. Δωρίζεται σ\’\’ όσους πιστεύουν σ\’ Αυτόν πού βεβαίωσε ότι { Εγώ ειμί ή Ανάστασις καί ή Ζωή } { Ιωάννου, 11, 25 } Τό αναστάσιμο αυτό ήθος δέν αποκτάται μέ πανηγυρικές γενικότητες. Διαμορφώνεται από τήν αφοσίωση στόν Αναστάντα καί από τήν προσπάθεια νά τόν γνωρίζουμε κάθε ημέρα καί περισσότερο, μέ όλο μας τό είναι. Δέν πρόκειται μόνο γιά τήν γνώση μιάς ιστορικής αλήθειας, αλλά γιά τήν γνώση ενός Προσώπου, τού Αναστάντος Χριστού καί μιάς δυνάμεως, τής δυνάμεως τής Αναστάσεως, { Τού γνώναι αυτόν καί τήν δύναμιν τής Αναστάσεως αυτού καί τήν κοινωνίαν τών παθημάτων αυτού } συμμορφούμενοι {{ τω θανάτω αυτού}}. Τό ουσιαστικό δέν είναι να μάθουμε περί Χριστού, αλλά νά γνωρίσουμε τόν ίδιο τόν Χριστό , συμμετέχοντας στήν σταυροαναστάσιμη αγάπη Του.νά Τόν προσεγγίσουμε κάθε μέρα καί περισσότερο καί να μπορούμε ατενίζοντας τό Πρόσωπο Του νά αναφωνούμε όπως ο Θωμάς, {{ Ο Κύριος μου καί ο Θεός μου }} { Ιωάννου, 20, 28}.
Χριστός Ανέστη , πολυαγαπημένοι μου Αδελφοί, Όντως Ανέστη.