«Δημήτρης Βλησίδης», ώρα 18.00, η παιδική σκηνή του Θεάτρου ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ θα παρουσίασει το έργο «Ο Γάτος που έμαθε σε έναν Γλάρο να πετά».
Μια τρυφερή ιστορία με πολλά μηνύματα βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο ενός από τους σημαντικότερους συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής, του Χιλιανού Λουίς Σεπούλβεδα.
Είσοδος ελεύθερη
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ..
Μια νυχτα Χριστουγεννων μια γλαροπούλα πέφτει θύμα της θαλάσσιας ρύπανσης. Πριν ξεψυχήσει, εμπιστεύεται το αβγό της στον καλό γάτο Ζορμπά και του ζητά το λόγο του, ότι θα κλωσήσει το αβγό, δεν θα φάει το γλαρόπουλο, και θα του μάθει να πετά. Ο Ζορμπάς τον δίνει. Μα είναι ποτέ δυνατόν ένας γάτος να μάθει σ\’ ένα γλάρο να πετάει;
Το πιο τρυφερό κι ευαίσθητο βιβλίο του Σεπούλβεδα, για μικρούς και μεγάλους.
Η παράσταση ειναι γεμάτη με μουσική, χορό και τραγούδι , αρκετή Διαδραση(μιας και τα παιδιά με έναν πολύ έξυπνο τρόπο παίρνουν μέρος στη παράσταση.
Ο Λουίς Σεπούλβεδα έγραψε ποιήματα, θεατρικά έργα, διηγήματα, δημιούργησε θεατρικές ομάδες στο Περού, το Εκουαδόρ και την Κολομβία και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία.
Έζησε έξι μήνες στον Αμαζόνιο με τους ινδιάνους Σουάρ και αποκόμισε εμπειρίες που άλλαξαν την αντίληψή του για τον κόσμο και του πρόσφεραν το υλικό για το πρώτο του μυθιστόρημα: «Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης» (opera, 1993).
Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΚΡΗΤΗ
Πριν από δέκα και πλέον χρόνια ο Λουίς Σεπούλβεδα έζησε σε ένα ψαροχώρι στην Ιεράπετρα. Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις έφτασε στην Κρήτη ήταν να επισκεφθεί τον τάφο του Καζαντζάκη όπου έκλαψε από τη συγκίνηση. Ετσι δεν είναι τυχαίο που ο ήρωας του τελευταίου παραμυθιού του λέγεται Ζορμπάς. Τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε πέρυσι στα ισπανικά είναι «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ\’ ένα γλάρο να πετάει» και ο Ζορμπάς δεν είναι άλλος από τον γάτο «που ήταν μαύρος και πελώριος και χοντρός». Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο καλός αυτός γάτος, που αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός νεογέννητου γλάρου, είναι ένας γάτος από το Αμβούργο.
Και τον ίδιο τον Σεπούλβεδα τον είχαν φροντίσει φίλοι του από το Τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας του Αμβούργου το \’77, όταν ήταν έγκλειστος στις φυλακές Τεμούκο της Χιλής, καταδικασμένος σε 28 χρόνια φυλάκισης με την κατηγορία της προδοσίας. Η παραμονή «σε αυτή τη χώρα των πάντων και του κανενός» ¬ όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Patagonia Express» ¬ τελικά διήρκεσε 942 ημέρες. Η Διεθνής Αμνηστία κατάφερε να τον αποφυλακίσει αλλά η εξορία ήταν αναπόφευκτη. Ο «παραμυθάς», όπως χαρακτηρίζει τον εαυτό του ο Λουίς Σεπούλβεδα, ξαναπήγε στην πατρίδα του το \’89, όταν έπεσε η δικτατορία του Πινοσέτ.Το 1980 εγκαταστάθηκε στην Ευρώπη και συνδέθηκε με την οικολογική οργάνωση Greenpeace. Ταξίδεψε σ όλον τον κόσμο. Του απονεμήθηκαν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία