Εκδήλωση πραγματοποίησε η Τ.Ε. Ηρακλείου του Κ.Κ.Ε. με θέμα: «Τα προβλήματα της προσχολικής αγωγής και οι θέσεις του ΚΚΕ», στη Δημοτική αίθουσα πολλαπλών χρήσεων (Παλαιά Λαχαναγορά). Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μανώλης Συντυχάκης , μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ και υποψήφιος Δήμαρχος Ηρακλείου με τη Λαϊκή Συσπείρωση. Χαιρετισμό απεύθυνε ο Δημήτρης Βρύσαλης,μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του Κ.Κ.Ε και υποψήφιος αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου με τη Λαϊκή Συσπείρωση.

Επίσης παρεμβάσεις έκαναν οι: 1) Συντυχάκη Πόπη – μέλος του ΔΣ του ΔΟΠΑΦΜΑΗ (εκπρόσωπος Λαϊκής Συσπείρωσης) και μέλος του ΔΣ Ένωσης Γονέων Δήμου Ηρακλείου, 2) Μπιτσάκη Τζένη – Νηπιαγωγός, Γραμματέας της Ομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Νομού Ηρακλείου, μέλος ΔΣ Ένωσης Γονέων Χερσονήσου, 3) Βαγγέλης Tουτουτζόγλου,πρώην εργαζόμενος στους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Ηρακλείου.

Κατα τη διάρκεια της εκδήλωσεις οι ομιλητές στάθηκαν στα παρακάτω:

«Αποτελεί έγκλημνα εκ προμελέτης η σημερινή κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς. Οι βρεφικοί – παιδικοί σταθμοί βρίσκονται στην πιο κρίσιμη φάση τους. Ή θα στελεχωθούν και θα χρηματοδοτηθούν γενναία ή θα κλείσουν ή θα τους αναλάβουν ιδιώτες. Η Δημοτική αρχή σιωπά. 

Αποδέχεται πιστά αυτή την πολιτική. Για μας το ζήτημα είναι ή την αποκρούεις αυτή την πολιτική και σηκώνεις ανάστημα ή εγκλωβίζεσαι στην λογική “δεν μπορώ διότι αυτό λέει ο νόμος”. Η ευθύνη της Δημοτικής Αρχής δεν είναι μόνο αυτή. Εντελώς αυθαίρετα και αντιεπιστημονικά αντιμετωπίζει τους σταθμούς σαν απλά παιδοφυλακτήρια και όχι ως δομές που παίζουν σημαντικό ρόλο στην ισόρροπη ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. (..) 

Αντί να διεκδικήσει απαραίτητους πόρους από την κεντρική εξουσία, να ζητήσει μόνιμο προσωπικό (παιδαγωγούς, ψυχολόγους, ιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς, βρεφονηπιοκόμους, κ.ά. προσωπικό), προτιμά τους συμβασιούχους και την σύσταση των ΚΟΙΝΣΕΠ. 

Η Δημοτική μας ομάδα, με επιμονή και σχολαστικότητα ασχολείται με τα προβλήματα των βρεφικών – παιδικών σταθμών, επισημαίνοντας την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται, τον συστηματικό αποκλεισμό χιλιάδων παιδιών, ως αποτέλεσμα των περικοπών στη χρηματοδότηση αυτών από τον κρατικό προϋπολογισμό, την επιβολή αντικοινωνικών κριτηρίων πρόσληψης των παιδιών και τη σταδιακή απαξίωσή τους από το κράτος και τη μεταφορά της ευθύνης λειτουργίας τους στους δήμους, από το 2002. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το σύνολο των 22000 παιδιών του δήμου μας μόνο το 7% περνάει το κατώφλι των δημοτικών παιδικών σταθμών(…)

Για το ΚΚΕ, για να έχει νόημα η υποχρεωτική προσχολική διαπαιδαγώγηση, δεν πρέπει να περιορίζεται στον ένα χρόνο πριν το σχολείο κι αυτό με αποκλειστικό σκοπό να ενσωματωθεί στη στοιχειώδη εκπαίδευση. Η προσχολική αγωγή χρειάζεται να καλύπτει όλη την προσχολική ηλικία από 2 μέχρι 6 χρόνων μέσα σε ένα δίκτυο προσχολικών κέντρων με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. 

 Τα κέντρα προσχολικής διαπαιδαγώγησης μέσα από μια ατμόσφαιρα ελεύθερης συμβίωσης οφείλουν να αναπτύξουν όλες τις τις δεξιότητες του χεριού και του μυαλού των νηπίων, έτσι που να μπορούν να προσεγγίζουν τον κόσμο σε όποια του μορφή με τη γνώση και το συναίσθημα. 

Τα κέντρα προσχολικής διαπαιδαγώγησης αποτελούν το υπόβαθρό όλης της εκπαίδευσης και έχουν θεμελιακή θέση στο σύνολο του σχολείου για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ, το ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο. 

Πρόκειται για μια πρόταση που δεν είναι ξεκομμένη από το συνολικό αγώνα του ΚΚΕ για μια άλλη κοινωνία, μια πρόταση που μπορεί να πάρει σάρκα και οστά σε ένα διαφορετικό κοινωνικό σχηματισμό, στο σοσιαλισμό. Ωστόσο το ΚΚΕ παλεύει σήμερα μέσα στο κίνημα για τη βελτίωση των συνθηκών κάθε πλευράς της ζωής της λαϊκής οικογένειας με συγκεκριμένα αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες»