Το Άγιο Δισκοπότηρο έχει εξάψει τη φαντασία χιλιάδων ανθρώπων ανά τους αιώνες και γύρω από τον μύθο του έχουν διατυπωθεί αμέτρητες θεωρίες από τον Μεσαίωνα μέχρι και σήμερα.
Το αντικείμενο της αστυνομικής έρευνας —που περιέργως αποδείχτηκε ανεπιτυχής, όπως και όλες μέχρι σήμερα οι αναζητήσεις του Δισκοπότηρου— ήταν ένα εύθραυστο, ξύλινο κύπελλο, γνωστό με την ονομασία Ναντέος. Από τον 19ο αιώνα στο κειμήλιο αυτό αποδόθηκαν θαυματουργές ιδιότητες και πολλοί άρχισαν να πιστεύουν ότι το Ναντέος ταυτίζεται με το Άγιο Δισκοπότηρο.
Με βάση μια πληροφορία που έλαβαν, οκτώ αστυνομικοί και ένας ειδικά εκπαιδευμένος αστυνομικός σκύλος έφτασαν το πρωί της Κυριακής στο Κράουν Ιν, μια παμπ στο Χέρφορντσιρ της Αγγλίας. «Τα έκαναν όλα άνω κάτω. Είχαν μαζί τους κάμερες οπτικών ινών για να κοιτάξουν σε όλες τις γωνίες, στα κοιλώματα, στις χαραμάδες, κάτω από τις σανίδες του πατώματος. . . σίγουρα το είχαν δει πολύ σοβαρά», είπε η ιδιοκτήτρια της παμπ, Ντάι Φράνκλιν.
Σύμφωνα με την αστυνομία το Ναντέος, ένα κύπελλο από σκουρόχρωμο ξύλο που φυλασσόταν σε ένα μπλε βελούδινο σακουλάκι, κλάπηκε από ένα σπίτι της περιοχής πριν από περίπου έναν μήνα. Στις φωτογραφίες του που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο εικονίζεται ένα δοχείο σε σχήμα κυπέλλου, από το οποίο λείπει η μισή πλευρά.
«Στην παμπ έρχονται και απατεώνες και αγύρτες, όμως κανένας δεν είναι ικανός να κλέψει ένα ανεκτίμητο αρχαίο κειμήλιο», πρόσθεσε η Φράνκλιν.
Το κύπελλο πήρε το όνομά του από την Έπαυλη Ναντέος, ένα εξοχικό σπίτι στην Ουαλία όπου φυλασσόταν μέχρι το 1952. Εκεί το είχαν μεταφέρει μοναχοί τον 16ο αιώνα, μετά τη διάλυση των μοναστηριών της Αγγλίας από τον βασιλιά Ερρίκο Η΄.
Λέγεται ότι το κύπελλο μεταφέρθηκε στη Βρετανία από τον Ιωσήφ της Αριμαθαίας, τον μυστικό μαθητή του Ιησού που ζήτησε την άδεια να αποκαθηλώσει το σώμα του από τον σταυρό και να το ενταφιάσει. Στον Ιωσήφ πιστώνει ο θρύλος και τη μεταφορά του Άγιου Δισκοπότηρου στην Ευρώπη.
Οι επιστήμονες που έχουν εξετάσει το Ναντέος δηλώνουν ότι το κύπελλο αυτό είναι κατά πολλούς αιώνες μεταγενέστερο της σταύρωσης. Επίσης, δεν είναι φτιαγμένο από ξύλο ελιάς, όπως θα περίμενε κανείς για ένα αρχαίο κύπελλο από τη Μέση Ανατολή.