Οι ερευνητές δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από την αναπάντεχη ανακάλυψη ότι δύο αντισώματα που μελετώνται σε σχέση με τη νόσο Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ, μπορούν επίσης να έχουν μεγάλη σημασία για τη νόσο Αλτσχάιμερ και να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων.
Σε μια ξεχωριστή έρευνα εξάλλου, ανακαλύφθηκε ότι κατά βάση οι ασθενείς διακρίνονται σε δύο ομάδες: σε αυτούς που τα συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ προχωρούν γρήγορα και σε όσους εξελίσσονται αργά, ενώ ένας άνθρωπος δεν είναι δυνατό να μεταπηδήσει από την μία ομάδα στην άλλη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζον Κόλιντζ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (UCL), που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο Nature Communications, κάνοντας πειράματα σε ποντίκια, ανακάλυψαν ότι δύο συγκεκριμένα αντισώματα (τα ICSM 18 και 35) μπλοκάρουν τις καταστροφικές συνέπειες του β-αμυλοειδούς, μιας τοξικής πρωτεϊνης που συσσωρεύεται στον εγκέφαλο και εμποδίζει τα εγκεφαλικά κύτταρα να επικοινωνούν μεταξύ τους, με όλες τις γνωστές συνέπειες (απώλεια μνήμης κ.α.).
Οι Βρετανοί ερευνητές δήλωσαν ότι αν τα νέα φάρμακα με αντισώματα αποδειχτούν ασφαλή κατά της νόσου Κρόϊτσφελντ-Γιάκομπ, τότε θα μπορούσαν να γίνουν μελέτες για την αξιοποίησή τους και στην περίπτωση της νόσου Αλτσχάιμερ.
Οι πρώτες κλινικές δοκιμές των νέων φαρμάκων κατά της νόσου των «τρελών αγελάδων» πρόκειται να ξεκινήσουν το 2012. Αν αποδειχτούν πετυχημένες, θα ακολουθήσουν δοκιμές και σε ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ.
Η νόσος Αλτσχάιμερ είναι η πιο κοινή μορφή άνοιας και πλήττει περίπου 20 εκατ. άτομα παγκοσμίως. Ένας στους 14 ενηλίκους άνω των 65 ετών και ένας στους έξι άνω των 80 ετών έχει άνοια, που στις περισσότερες περιπτώσεις εξελίσσεται σε νόσο Αλτσχάιμερ, πάθηση για την οποία δεν υπάρχει ακόμα θεραπεία.
Σε μια ξεχωριστή μελέτη, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Ιρβάιν, με επικεφαλής τον Κρεγκ Θαλχάουζερ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο Interface, της Βασιλικής Εταιρίας Επιστημών της Βρετανίας, σύμφωνα με το New Scientist, ανακάλυψαν ότι η νόσος Αλτσχάιμερ εξελίσσεται βασικά με δύο «ταχύτητες», δηλαδή οι πάσχοντες εμφανίζουν εκφύλιση των νοητικών λειτουργιών τους είτε με γρήγορο ρυθμό είτε με αργό και αυτός ο ρυθμός δεν αλλάζει μέχρι το τέλος.
Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα δείκτη πρόβλεψης για την εξέλιξη της νόσου σε κάθε άνθρωπο.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή με ειδικό αλγόριθμο για να
αναλύσουν κλινικά δεδομένα 23 ετών από περίπου 650 ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ. Το μοντέλο έδειξε ότι υπάρχουν ουσιαστικά δύο πορείες επιδείνωσης της νόσου, η ταχεία και η βραδεία σε όλα τα στάδια της πάθησης, από το αρχικό μέχρι το τελικό. Μεταξύ των δύο ομάδων υπάρχει κατά μέσο όρο μια «ψαλίδα» δύο ετών (χρονική υστέρηση ανάμεσα στην γρήγορη και την αργή εμφάνιση των ίδιων συμπτωμάτων). Δεν είναι σαφές τι προκαλεί αυτή τη διαφορά, η οποία μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες.
in.gr