Η ψήφος των Eλλήνων πολιτών στο δημοψήφισμα δεν συνιστά εντολή ρήξης με την Ευρωζώνη, αλλά εντολή συνέχισης και ενίσχυσης της προσπάθειας για την εξασφάλιση μιας κοινωνικά δίκαιης και οικονομικά βιώσιμης λύσης. Με αυτή τη φράση, από την κοινή διακήρυξη των πολιτικών κομμάτων, πλην ΚΚΕ, o Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος ανοίγει την επιστολή του προς τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Ντ. Τουσκ.
Η μείζων αυτή απόφαση από τα περισσότερα κοινοβουλευτικά κόμματα συνιστά μία κρίσιμη ευκαιρία για όλους τους εταίρους στην Ευρωζώνη για την επίτευξη συμφωνίας, προσθέτει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Στόχος του κ. Παυλόπουλου, ήδη από την επομένη του δημοψηφίσματος, ήταν να ενισχύσει την προσπάθεια της κυβέρνησης να αναζητήσει συμφωνία που θα κρατάει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Αυτό με δύο τρόπους: Αφενός με την ερμηνεία του αποτελέσματος ως «ναι» στο ευρώ, αφετέρου με παρασκηνιακές προσπάθειες προκειμένου να αποκατασταθεί, κατά το δυνατόν, η τρωθείσα αξιοπιστία της κυβέρνησης του κ. Αλέξη Τσίπρα έναντι των εταίρων. Δεν είναι τυχαίο ότι, αμέσως μετά το δημοψήφισμα, ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε τουλάχιστον τρεις φορές στην παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.
Η προσπάθεια του κ. Παυλόπουλου, και στο χθεσινό συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, κατέτεινε στην κατάθεση ενός αξιόπιστου πλαισίου προτάσεων που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «βάση συζήτησης» από τους εταίρους, ώστε να σταλεί σήμα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και να ανοίξει η ροή χρηματοδότησης προς τις ελληνικές τράπεζες. Σύμφωνα με πληροφορίες, που προφανώς δεν σχολιάζει η Προεδρία, ο κ. Τσίπρας παρουσίασε χθες μία λίστα προτάσεων στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς, η οποία όμως δεν ήταν κοστολογημένη ούτε βέβαια υπήρχε η παραμικρή αίσθηση για το εάν θα γινόταν αποδεκτή από τους εταίρους ως βάση συζήτησης.
Η προσδοκία για αφετηρία απεμπλοκής δεν επιβεβαιώθηκε, τουλάχιστον κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup, ωστόσο η Προεδρία παρακολουθούσε με προσοχή όλες τις εξελίξεις στις Βρυξέλλες και ιδιαίτερα την τετραμερή Τσίπρα – Μέρκελ – Ολάντ – Γιουνκέρ και τη Σύνοδο της Ευρωζώνης που ακολούθησε.
