8:30 πμ: Πρώτη επαφή
Φτάνουμε σε ένα φωτογραφικό στούντιο, χαμένο κάπου σε ένα γκρίζο βιομηχανικό κομμάτι της Μπολόνια. Ο καιρός είναι ασορτί, τόσο μουντός ώστε να προκαλεί κατάθλιψη. Μέχρι τη στιγμή που σηκώνουμε το ρολό, και τότε, στη θέα τής Lamborghini Gallardo LP570-4 Superleggera, η ημέρα αρχίζει να αποκτά φως και σαφώς πιο αισιόδοξες προοπτικές.
Η Lambo στέκει αινιγματική, βαμμένη σε εκτυφλωτικό κίτρινο, το σφηνοειδές σουλούπι της κλεισμένο μέσα σε δύο μαύρες παρενθέσεις στο εμπρός και πίσω άκρο της, καθώς το ανθρακόνημα δεν κρύβεται. Η συγκεκριμένη SL διαθέτει τη μεγάλη πίσω πτέρυγα και μαύρες ζάντες, ενώ το ρύγχος της προέρχεται από τη Reventón. Υπάρχουν επίσης οι χαρακτηριστικές γραμμές της Superleggera χαμηλά στα πλάγια κι ένας V10 με άμεσο ψεκασμό και 562 ίππους στο πίσω μέρος. Οι τέσσερις απολήξεις των εξατμίσεων είναι ό,τι πιο κοντινό μπορεί κανείς να φανταστεί για την εικονογράφηση της λέξης «μπουρί».
9:04 πμ: Μη βιάζεσαι
Προσπαθώ να εντοπίσω τα εξαρτήματά που αδυνάτισαν ώστε να κάνουν αυτή την Gallardo «υπερ-ελαφρή». Οι αεραγωγοί μπροστά είναι καινούργιοι και πολύ ωραίοι έτσι όπως προεξέχουν, το τραπεζάκι πικνίκ, η πίσω πτέρυγα δηλαδή (η στάνταρ είναι μικρότερη) και το βεντούρι που σχηματίζεται κάτω από το αυτοκίνητο φτάνοντας έως τον πίσω προφυλακτήρα, είναι όλα κατασκευασμένα από ανθρακόνημα. Όπως και το χείλος των παραθύρων, οι καθρέφτες, αλλά και το κάλυμμα του κινητήρα, ενώ η διαφανής επιφάνεια στο μέσον είναι από εύκαμπτο πολύ-καρμπονάτο. Από το ίδιο υλικό είναι φτιαγμένα και τα παράθυρα, ενώ όλα υπακούουν μάλλον σε μια αγωνιστική νοοτροπία, παρά στην καθαυτή μείωση του βάρους. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο πάντως, είναι ότι η Lamborghini έχει πετύχει εδώ, στη Superleggera, τα απόλυτα οπίσθια. Μαγεύεσαι, κυριολεκτικά.
10:00 πμ: Περί διαίτης
Ας περάσουμε στα μυστικά αδυνατίσματος της Superleggera. Οι μαύρες ζάντες είναι από σφυρήλατο αλουμίνιο με μπουλόνια από τιτάνιο. Εξοικονόμηση βάρους: 13 κιλά. Αναφερθήκαμε προηγουμένως στα εξαρτήματα από ανθρακόνημα. Στο εσωτερικό, τα καθίσματα έχουν και αυτά κέλυφος από ανθρακονήματα και καλύμματα από αλκαντάρα. Το δεξί πόδι ακουμπά στο τούνελ της μετάδοσης -από ανθρακόνημα κι αυτό- το οποίο φυσικά κρύβει το χειρόφρενο που σωστά μαντέψατε είναι από ανθρακόνημα. Ανθρακονημάτινα όργανα στο ταμπλό, ανθρακονημάτινη επένδυση στις πόρτες, με μια ελαφριά, δερμάτινη χειρολαβή. Ανθρακονημάτινο τιμόνι, περιτυλιγμένο σε ένα φουσκωτό και απαλό αλκαντάρα, το οποίο στην αφή θυμίζει μπουρνούζι. Νομίζω ότι μια κάποια αίσθηση την μετέδωσα.
Οι ζώνες ασφαλείας στην SL είναι ημι-αγωνιστικές τεσσάρων σημείων, που μόνο για κάτι πολύ σοβαρό προδιαθέτουν. Δεν υπάρχει ηχοσύστημα ή δορυφορική πλοήγηση, μολονότι μπορώ με μεγάλη ευχαρίστηση να αναφέρω ότι υπάρχει κλιματισμός και ηλεκτρικά παράθυρα. Η LP570 έχει χάσει περισσότερα από 70 κιλά, γεγονός που την καθιστά πιο ελαφρή και από την Balboni, που είναι αποκλειστικά πισωκίνητη. Η Superleggera, μολονότι τετρακίνητη, ζυγίζει μόλις 1.340 κιλά. Κι αν αυτό ακούγεται πολύ, σκεφτείτε ότι μια Porsche Boxster ζυγίζει 1.356. Δεν αντέχω άλλο, θέλω να οδηγήσω αμέσως.
1:30 μμ: Θ-ε-έ μου
Ακολουθούμε κατεύθυνση βόρεια της Μπολόνια, σε αναζήτηση ορεινών δρόμων που να ταιριάζουν στη Lambo. Θέλουμε στροφές. Για να φτάσουμε εκεί, όμως, θα πρέπει προηγουμένως να ξεμπερδέψουμε με τις μεγαλειώδεις ευθείες της Autostrada. Ο βελτιωμένος V10 των 5,2 λίτρων είναι στριμωγμένος πίσω από το κεφάλι μου και αποδίδει κατά τι περισσότερο από ό,τι προηγουμένως (περί τα 10 άλογα) χάρη στο πιο αποτελεσματικό σύστημα άμεσου ψεκασμού. Η αίσθηση που δίνει η Superleggera είναι ενός θηρίου που μόλις και μετά βίας συγκρατείται πριν ορμήσει μπροστά. Το 0-100 έρχεται σε 3,4” και το 0- 200 σε κάτι λίγο πάνω από τα 10,0”. Το κιβώτιο είναι μεν το παλαιάς σχολής 6άρι e-Gear, αλλά παραμένει γρήγορο, παρά την τραχύτητά του.
4:00 μμ: Lago di Garda. Χρειάζομαι μασάζ
Ουσιαστικά η Superleggera είναι πολύ εύκολη στο χειρισμό. Το πρόβλημα είναι ότι δεν σταματά ποτέ να μεταδίδει πληροφορίες στον οδηγό. Κι αυτό είναι εξοντωτικό. Κάποια στιγμή διέσχισα έναν καλντερίμι και είμαι βέβαιος ότι κατάλαβα ακριβώς ποιος κυβόλιθος είχε χαλαρώσει κάτω από το δεξί τροχό μου.
Η ανάρτηση είναι όσο σκληρή θα χρειαζόταν ένα καθαρόαιμο αγωνιστικό. Τα αμορτισέρ, οι σύνδεσμοι και οι αντιστρεπτικές έχουν προσαρμοστεί σε απαιτήσεις ενιαίου πρωταθλήματος με Lambo. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα τρακάρεις στην παραμικρή ανωμαλία του δρόμου, εάν όμως έχεις επιλέξει το πρόγραμμα «Corsa» σε δημόσιο δρόμο θα υποφέρεις.
7:00 μ.μ. Φουρκέτες
Φτάνουμε στους λόφους πάνω από τη Riva, ανεβαίνοντας προς το Bolzano. Οι φουρκέτες είναι αμέτρητες. Θαυμάσια. Έτσι πατάω το πλήκτρο «Corsa» και αφήνω τη Superleggera να μου δείξει τι μπορεί να κάνει. Τα φρένα, με δίσκους από ανθρακονήματα και κεραμικά υλικά με 6πίστονες δαγκάνες, χρειάζονται μια μικρή προθέρμανση, από τη στιγμή όμως που πιάσουν τη θερμοκρασία λειτουργίας τους ακινητοποιούν τη Lambo ακαριαία. Εφόσον η δύναμη μοιράζεται 30% μπροστά και 70% πίσω, η Superleggera ανοίγει δρόμο προς τα εμπρός μέσα σε ένα κύμα υπερστροφής. Άρα, αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να χαράζεις την τροχιά και να μένεις ουδέτερος στο γκάζι. Το αποτέλεσμα είναι η ελαφρά υποστροφή, χαρακτηριστική της τετρακίνησης. Εάν τσαρουχώσεις τα φρένα, κλωτσήσεις το γκάζι ή αφήσεις μέσα στη στροφή, θα απολαύσεις γενναία γλιστρήματα με το πλάι – κι έτσι καταλαβαίνεις ότι έχεις αρχίσει να το παρακάνεις με τη μεταφορά βάρους. Για το τετ-α-κε όμως θα πρέπει να υπερβάλλεις ακόμη περισσότερο.
Τελικά χρειάστηκε να περάσουν δύο ώρες για να αντιληφθώ σε όλη του την έκταση το πόσο ξεχωριστή είναι η Superleggera. Καλά ως εδώ, γιατί το καύσιμο μετά βίας φτάνει μέχρι το Bolzano, αφήνοντας πίσω τα βουνά και τους φιδίσιους δρόμους.
3:00 π.μ. Υπερ-υπερένταση
Συνεχίζουμε μέσα στη νύχτα για ακόμη περισσότερα βουνά και αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε πού βρισκόμαστε. Πού πάμε. Ποιοι είμαστε…
4:30 πμ: Στην Αυστρία
Είναι τόσο αργά πια, ώστε είναι σχεδόν αύριο. Η Superleggera συνεχίζει απτόητη καθώς πλησιάζουμε στο πέρασμα Brenner, πάνω από το οποίο βρίσκεται το Innsbruck, δηλαδή η Aυστρία. Έξω το σκοτάδι είναι πηχτό, είμαι κουρασμένος και ελαφρώς φοβισμένος. Αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να οδηγώ. Καταναλώνω άλλα 85 λίτρα αμόλυβδης. Ανεβαίνουμε ακόμη πιο ψηλά και, για περίπου 20 χιλιόμετρα, παίρνω τις φουρκέτες ντριφτάροντας. Καταλήγω στο ότι αυτή η Gallardo είναι μοναδικό αυτοκίνητο. Βρίσκομαι εδώ για ώρες και θα έπαιρνα όρκο πως δεν έχουν περάσει περισσότερα από 20 λεπτά.
8.30 πμ: 24 ώρες ακριβώς
Οι 24 ώρες είναι υπερβολικά λίγες για ένα τόσο σπουδαίο αυτοκίνητο όσο η Lamborghini Gallardo Superleggera LP570-4. Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο. Όμως, για κάποιο λόγο δεν πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι της Lambo θα μου τη δάνειζαν για 20 χρόνια, όσο σπαρακτικά και εάν τους ικέτευα. Το υψόμετρο ανεβαίνει συνεχώς.