Εξαιρετικές επιδόσεις στον αθλητισμό και στο πανεπιστήμιο δεν συνδυάζονται. Η συνέπεια στο ένα θα επηρεάσει την απόδοση στο άλλο. Αυτό είναι νόμος. Όχι όμως αν σε λένε Άννα Ντουντουνάκη, είσαι τριτοετής φοιτήτρια Νομικής και εδώ και λίγες ημέρες η καλύτερη Ελληνίδα όλων των εποχών στα 50μ. πεταλούδα.
Ο πρωταθλητισμός απαιτεί θυσίες. Για να μπορέσεις να πρωταγωνιστείς είσαι αναγκασμένος να βάλεις στην άκρη ο,τι άλλο έχεις στο μυαλό σου. Είναι αδύνατο να είσαι αφοσιωμένος σε δύο πράγματα και να διακρίνεσαι. «Δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη δε χωράνε», που λέει και ο λαός μας. Πρέπει να αποφασίσεις. Ή θα ασχοληθείς στα σοβαρά με τον αθλητισμό παραμερίζοντας άλλα ενδιαφέροντα ή θα εστιάσεις αλλού και ο αθλητισμός θα είναι το χόμπι σου… Έτσι πάει. Ή μάλλον έτσι πάει τις περισσότερες φορές. Η 21χρονη Άννα Ντουντουνάκη είναι η αθλήτρια-εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Άριστη μαθήτρια, σημαιοφόρος στο σχολείο της, τριτοετής φοιτήτρια στη σχολή πρώτης επιλογής, λάτρης του πιάνου, γνώστης τριών ξένων γλωσσών… Αυτά! Χρειάζονται και άλλα; Α! Τυχαίνει να έχει προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και να κατέχει από το Σάββατο το πανελλήνιο ρεκόρ στα 50μ. πεταλούδα.
Συγχρονισμένη, γαλλικά και πιάνο
Γέννημα θρέμμα των Χανίων η Ντουντουνάκη ήταν ανήσυχο πνεύμα από μικρή. Επιθυμία της ήταν να μάθει όσα περισσότερα μπορούσε και ρούφαγε τις γνώσεις σα σφουγγάρι. Ξεκίνησε κολύμβηση από πολύ μικρή ηλικία και μόλις στα πέντε της στράφηκε στη συγχρονισμένη. Εκεί μπόρεσε να εκφράσει το καλλιτεχνικό στοιχείο που έκρυβε μέσα της. Γιατί η συγχρονισμένη κολύμβηση δεν ήταν απλά ένα άθλημα αλλά μία τέχνη που έπρεπε μέσα από απόλυτη πειθαρχία να δημιουργήσεις ένα εξαιρετικό αισθητικό αποτέλεσμα. Η καλλιτεχνική της φύση δε βγήκε όμως μόνο μέσα στο νερό.
Στα χρόνια του δημοτικού ήρθε η πρώτη της επαφή με τη μουσική. Άρχισε να μαθαίνει φλάουτο. Ωστόσο δεν ενθουσιάστηκε ώσπου βρήκε τη μεγάλη της αγάπη στο πιάνο το οποίο θα μπορούσε να το είχε αργότερα στην Αθήνα αν δεν ήταν τόσο ογκώδες και δύσκολο στη μεταφορά!
Στα σχολικά της χρόνια οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Στα 12 της γνώριζε να μιλάει άπταιστα αγγλικά, γαλλικά και στα 15 της ισπανικά. Η μετάβασή της από το γυμνάσιο στο λύκειο αποτέλεσε το τέλος της σχέσης της Ντουντουνάκη με τη συγχρονισμένη κολύμβηση. Κάποιες προστριβές με την προπονήτριά της την ανάγκασαν να σταματήσει την ενασχόλησή της με το άθλημα αλλά το κύκνειο άσμα της ήταν «χρυσό» αφού κατέκτησε την πρώτη θέση στο μεσογειακό κύπελλο που διοργανώθηκε στα Χανιά το 2010.
Σε όλη την πορεία της στο άθλημα αποτέλεσε μέλος της Eθνικής ομάδας και τέσσερις φορές το χρόνο συμμετείχε σε δεκαπενθήμερα προπονητικά καμπ στην Αθήνα. Και όμως! Οι σχολικές επιδόσεις παρέμειναν ανεπηρέαστες. Η Ντουντουνάκη εξακολουθούσε να είναι άριστη μαθήτρια και σημαιοφόρος. Στο λύκειο είχε την τύχη να συνεργαστεί με τον Κώστα Τζιλιβάκη ο οποίος εκτός από ικανός προπονητής κολύμβησης ήταν μέγας ψυχολόγος.
Μπορούσε να «διαβάσει» την αθλήτριά του με κλειστά μάτια. Καταλάβαινε πότε η Ντουντουνάκη είχε μία καλή ημέρα στο σχολείο και πότε όχι και προσάρμοζε την προπόνηση αναλόγως χωρίς ποτέ να την πιέζει. Έτσι η νεαρή Χανιώτισσα αγάπησε ξανά τις προπονήσεις. Επέστρεφε στο σπίτι και δεν έβλεπε την ώρα να ξημερώσει για να πάει ξανά στο κολυμβητήριο. Οι πρώτες επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν. Το 2011, στο βαλκανικό πρωτάθλημα εφήβων-νεανίδων, κατέκτησε την πρώτη θέση στα 50μ. πεταλούδα και λίγους μήνες αργότερα στο ευρωπαϊκό εφήβων-νεανίδων τερμάτισε τέταρτη στο ίδιο αγώνισμα. Στη συνέχεια οι σχολικές υποχρεώσεις αυξήθηκαν και η Ντουντουνάκη έβαλε σε δεύτερη μοίρα την κολύμβηση. Στόχος της ήταν να επιτύχει στις πανελλήνιες εξετάσεις με όνειρο την εισαγωγή της στη Νομική Αθηνών. Τα μαθήματα όμως δεν ήταν τα μόνα που την απασχολούσαν. Ως πρόεδρος του δεκαπενταμελούς είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στα ζητήματα της σχολικής κοινότητας. Πάντα όμως με γνώμονα τη δικαιοσύνη, αυτό ακριβώς που της είχαν μεταλαμπαδεύσει οι γονείς της.
Στη Νομική σχεδόν με 19.000 μόρια!
Η Ντουντουνάκη ονειρευόταν να περάσει στη Νομική Αθηνών, ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας της. Θα μπορούσε να το είχε κάνει σχετικά ξεκούραστα με 14.000 μόρια. Τόσα χρειάζονταν καθώς ως πανελληνιονίκης στο πρωτάθλημα κατηγοριών απολάμβανε ειδικά προνόμια. Δεν το έκανε όμως. Το 2013 έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασε στη σχολή πρώτης της επιλογής με 18.962 μόρια! Με τον ερχομό της στην Αθήνα έκλεισε ένας κύκλος και άνοιγε ένας νέος. Πλέον η 18χρονη Ντουντουνάκη έπρεπε να προσαρμοστεί σε μία πολύβουη πόλη που δεν κοιμάται ποτέ. Επιτέλους όμως είχε τον χρόνο να ασχοληθεί και πάλι ενεργά με την κολύμβηση.
Η σχολή βρισκόταν στο κέντρο της πόλης, το σπίτι της δεν απείχε και πολύ και το μόνο που έμενε ήταν να βρει έναν καλό προπονητή. Ο Μάρκος Μανταλούφας δεν ήταν απλά καλός. Ήταν ο ιδανικός και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία της με τον Ποσειδώνα Ιλισίων.
Είναι αλήθεια πως ο πρώτος χρόνος φάνηκε βουνό στην Ντουντουνάκη. Δεν συνηθίζονται εύκολα οι ρυθμοί της Αθήνας. Σταδιακά γνώρισε φίλους στη σχολή και στο κολυμβητήριο και η Ντουντουνάκη δεν άργησε να πάρει μπρος. Οι επιτυχίες στην κολύμβηση διαδέχθηκαν η μία την άλλη με αποκορύφωμα τη συμμετοχή της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν και φυσικά την εξασφάλιση της παρουσίας της στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της. Και αν με το όριο της έφυγε το μεγαλύτερο άγχος, τον Ιανουάριο είχε να περάσει και τον σκόπελο της εξεταστικής! Τριτοετής φοιτήτρια πλέον η Ντουντουνάκη έχει στο μυαλό της τις μεταπτυχιακές σπουδές και την σκληρή δουλειά στην προπόνηση γιατί γνωρίζει πως μετά από μία επιτυχία το δυσκολότερο είναι να παραμείνεις στην κορυφή.