Με τον καιρό να ‘ναι κόντρα
είναι τιμή να πετάς
Η ανάγκη και μόνο να γίνονται αντιρατσιστικά φεστιβάλ σήμαινε, πάντα, πως… “ο καιρός είναι κόντρα”. Πως παρά τα μεγάλα λόγια, οι κυρίαρχες πολιτικές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλη την Ευρώπη, είναι βαθιά άδικες και ρατσιστικές, μισοκρυμμένες πίσω από το προσωπείο της “Δημοκρατίας που δεν έχει αδιέξοδα”, αλλά σε πολύ καλή συνεργασία με το ακροδεξιό/ναζιστικό παρακράτος.
Τώρα όμως τα όποια προσωπεία έχουν πέσει, η προσπάθεια να κρατηθούν κάπως τα προσχήματα έχει εγκαταλειφθεί και η επίθεση είναι ολομέτωπη.
-Σε όλη την Ευρώπη, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα καταργούνται στο όνομα της ανάπτυξης.
-Ναζιστικά και ακροοδεξιά κόμματα διεκδικούν/αποχτούν θέση στην εκάστοτε Κυβέρνηση.
-Η ανεργία και η φτώχεια γιγαντώνονται και η μοναδική απάντηση είναι η συστηματική και βάρβαρη καταστολή.
-Η έτσι και αλλιώς καταπατημένη Συνθήκη της Γενεύης για τους πρόσφυγες καταργήθηκε με την εγκληματική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Και εκεί που στερεύουν λέξεις ικανές να περιγράψουν τη βαρβαρότητα, αυτή συνοψίζεται στο αποτέλεσμα μιας δολοφονίας: Το χρηματιστήριο του Λονδίνου ανέβηκε, “οι αγορές αντέδρασαν θετικά” μετά από τη δολοφονία της βουλευτίνας Τζο Κοξ από φασίστα.
Μέσα σε όλο αυτό το ζόφο, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντλήσουμε δύναμη από αυτούς που συνεχίζουν να “πετάνε κόντρα στον καιρό”: από τις δυναμικές διαδηλώσεις στη Γαλλία, από τους πρόσφυγες που ενάντια σε όλους συνεχίζουν να διεκδικούν με αξιοπρέπεια τη ζωή που τους στέρησαν, από το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης. Μέσα σε όλο αυτό το ζόφο και με δυσκολία να ξαναβρούμε βηματισμό μετά τα καταιγιστικά γεγονότα του τελευταίου χρόνου, χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να μην κλειστούμε σπίτια μας, χρειάζεται να βρεθούμε όλοι μαζί, να εμπνευστούμε από όσους συνεχίζουν να αγωνίζονται, να ενημερωθούμε, να περάσουμε όμορφα.
Στις 25 και 26 Ιουνίου συναντιόμαστε στο 11ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών. Κουβεντιάζουμε για το προσφυγικό ζήτημα και τα νέα δεδομένα μετά τη συμφωνία Τουρκίας-Ε.Ε.. Ενημερωνόμαστε για τα εργασιακά και το παράδειγμα της εργοδοτικής τρομοκρατίας στα φροντιστήρια Μπαχαράκη. Μαθαίνουμε για το TTIP-CETA, μιλάμε για τη δύναμη των συλλογικών δράσεων στην υπέρβαση των ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Εμπνεόμαστε από τον αγώνα στο Κομπάνι. Παρακολουθούμε προβολές ταινιών μικρού μήκους από τα σχολεία της πόλης. Ταξιδεύουμε με μουσικές. Χτίζουμε τις αντιστάσεις μας!
Δείτε το πρόγραμμα