Προς:  Τον Αξιότιμο Υπουργό Εσωτερικών κ. Παν. Κουρουμπλή    
Κοιν:     Βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ Νομού Ηρακλείου, κ. Γιάννη Παυλιδάκη Γραμματέα Ν.Ε.  ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Ε.  ΣΥΡΙΖΑ    

Αξιότιμε κ. Υπουργέ

         Επιτρέψτε μου με την ιδιότητα του ενεργού Δημότη-Πολίτη, να παραθέσω καλοπροαίρετα σκέψεις και απόψεις, που μπορούν να αποτελέσουν παραμέτρους προβληματισμού, στο πλαίσιο των εκτιμήσεων σας για την εισαγωγή των θεσμών άμεσης δημοκρατίας, που επισημάνατε με δηλώσεις σας στο Βήμα της Κυριακής της 26ης Ιουνίου 2016 αναφέροντας:  « [Sic] Για να διευρύνουμε τη συμμετοχή των πολιτών στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση των πολιτικών, εξετάζουμε την εισαγωγή αμεσοδημοκρατικών θεσμών, όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα, ο συμμετοχικός προϋπολογισμός των ΟΤΑ, οι νομοθετικές πρωτοβουλίες πολιτών σε  τοπικό επίπεδο κ.α.». 
Η εξαγγελία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για εισαγωγή αμεσοδημοκρατικών θεσμών και επαναθεσμοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης, θα αναδειχτεί φτηνή επαναστατική προοδευτικότητα, όπως ανάλογες εξαγγελίες της συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αν η επαναθεσμοποίηση δεν συνεπάγεται τη ριζοσπαστική αλλαγή του ήδη ξεπερασμένου αυτοδιοικητικού συστήματος με εφαρμογή, χωρίς προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα, ρηξικέλευθων ριζοσπαστικών θεσμικών τομών, που  θα διαμορφώσουν ένα καινούργιο πρωτοποριακό αυτοδιοικητικό περιβάλλον στο οποίο:

Θα θεσπιστεί χωριστό ψηφοδέλτιο για άμεση εκλογή περιφερειαρχών,  δημάρχων και συμπαραστατών του δημότη (των οποίων προτείνεται η εκλογή) και ενιαίο για την εκλογή των περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων. 

         Θεσμική τομή που  συνεπάγεται καταλυτικές συνέπειες στην αυτοδιοίκηση όπως :

— Η ανάδειξη της τοπικής κοινωνίας σε αποκλειστικό πάροχο της λαϊκής εξουσίας και του ρόλου της αυτοδιοίκησης, ως θεσμού αυτοδιαχείρισης, στην  υπηρεσία του δημότη και όχι του κράτους. 
— Η κατάργηση de facto των παραταξιακών συνδυασμών και μηχανισμών και κατά συνέπεια του ρόλου της συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης που δεν θα ορίζονται πλέον από το εκλογικό αποτέλεσμα. Θα αναδεικνύονται και θα εκφράζονται στη διάρκεια των διαβουλεύσεων και των συζητήσεων των διαφόρων θεμάτων και τη λήψη των σχετικών αποφάσεων.
— Το ξεπέρασμα των παθογενειών, κυριαρχιών, αυταρχισμών και ετσιθελισμών, του προσωπο-κεντρικού μοντέλου εξουσίας, που ταλανίζουν τον αυτοδιοικητικό χώρο.
— Την κατάργηση του θεσμού της άμεσης εκλογής του τοπικού Αντιπεριφερειάρχη. Ένας θεσμός που και ο πλέον ανίδεος για πολιτικά θέματα, μπορεί να κατανοήσει και να ταυτίσει με τον ρόλο του τοποτηρητή ή με αυτόν του μεσαιωνικού χωροδεσπότη κεντρικής Ευρώπης.
Θα κατοχυρωθούν ενδο-αυτοδιοικητικές προκαταρτικές διαδικασίες επιλογής όλων των υποψηφίων αιρετών αυτοδιοικητικών οργάνων από τις τοπικές και μόνο κοινωνίες

         Με τα άρθρα 10 και 116 του ν.3852/10, ορίζονται ο τρόπος και η διαδικασία  της εκλογής των αυτοδιοικητικών οργάνων, όχι όμως και της επιλογής τους, που ως πολιτική πράξη προηγείται της εκλογής και την οποία ετσιθελικά διατηρούν τα πολιτικά κόμματα, οι αυτοδιοικητικές παρατάξεις  και οι τοπικοί παράγοντες και μηχανισμοί. Αναμφίβολα από τις ριζοσπαστικότερες τομές,  επαναθεσμοποίησης του σχεδίου «Καλλικράτης», θα είναι η κατοχύρωση θεσμικά του δικαιώματος του δημότη-πολίτη, να επιλέγει αυτός εκείνους που θεωρεί κατάλληλους να προσφέρουν στα κοινά και να εκλέγει από τις επιλογές του αυτούς, που θεωρεί αξιότερους για το σκοπό της εκλογής.  Άλλωστε, η επιλογή και όχι η εκλογή, ως πολιτική πράξη, είναι αυτή που καθιστά τον πολίτη υπεύθυνο των επιλογών του και κατά συνέπεια συμμέτοχο στην πολιτική ευθύνη αυτών που επιλέγει και όχι εκείνων που εκλέγει, αλλά επιλέγουν άλλοι.  Αλήθεια..! τι ευθύνη φέρει ο πολίτης για κάποιον που εκλέγει αλλά επέλεξαν άλλοι και τελικά αποδεικνύεται καταχραστής και πολιτικός απατεώνας;    

     Λεπτομέρειες εξωτερίκευσης της θεσμικής τομής δεν επιτρέπουν τα περιορισμένα όρια της επιστολής*.
Θα καταργηθεί το προσωπο-κεντρικό μοντέλο αυτοδιοικητικής εξουσίας του Περιφερειάρχη-Δημάρχου, με την αποδυνάμωση των μέχρι σήμερα αρμοδιοτήτων τους, στην κατανομή και τον έλεγχο της αυτοδιοικητικής εξουσίας.

        Το προσωπο-κεντρικό μοντέλο εξουσίας θα διαδεχτεί, θεσμο-κεντρικό μοντέλο, με κυρίαρχο το δίπολο «Δημότης-Συμβούλιο», όπου το Περιφερειακό και Δημοτικό συμβούλιο, πέραν του κατεξοχήν εποπτικού και ελεγκτικού τους ρόλου θα ορίζονται ως τα αρμόδια θεσμικά όργανα κατανομής της τοπικής εξουσίας.

Στο νέο περιβάλλον, οι Περιφερειάρχες και οι Δήμαρχοι, λόγω της άμεσης εκλογής  τους, της ισοτιμίας της εκλογικής ψήφου και της κατάργησης εκ των πραγμάτων της «ενός ανδρός Αρχής», πρέπει να θεωρούνται πρώτοι μεταξύ ίσων. Επικλήσεις ότι θα πρόκειται για όργανα «μαριονέτες», αφού δεν θα μπορούν να ελέγχουν εχθρικά ..? συμβούλια, χωρίς την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι εκλέγονται να υπηρετήσουν το θεσμό και όχι για να ηγεμονεύσουν εχθρικών ή μη συμβουλίων.
Θα καθοριστούν διακριτοί ρόλοι στα αιρετά αυτοδιοικητικά όργανα.

         Με τον καθορισμό διακριτών ρόλων  θα ορίζονται με σαφήνεια και ακρίβεια ο ρόλος, η αποστολή και το έργο ενός εκάστου, θα κατανέμονται αρμοδιότητες και ευθύνες και θα λογοδοτούν οι αρμόδιοι και υπεύθυνοι για τις πράξεις και τις παραλείψεις τους. 
Η ανάθεση του εκτελεστικού ρόλου στους περιφερειάρχες-δημάρχους και στα όργανα που τους επικουρούν (αντιπεριφερειάρχες αντιδήμαρχοι), του ελεγκτικού στα συμβούλια του εποπτικού στους Συμβούλους, της αρωγής στο Συμπαραστάτη του Δημότη και της επιχείρησης, ικανοποιεί απόλυτα τις παραπάνω προϋποθέσεις.

Θα καθιερωθεί ανώτατο όριο συνολικής αυτοδιοικητικής θητείας δύο περιόδων η υπέρβαση του οποίου θα συνεπάγεται αυτοδίκαια κώλυμα εκλογιμότητας.

        Ο καθορισμός μέγιστου χρόνου θητείας των αιρετών αυτοδιοικητικών οργάνων  εξασφαλίζει θεσμικά την ανανέωση τους, περιορίζει τις δυνατότητες σύστασης και λειτουργίας πελατειακών μηχανισμών και ψηφοθηρικών δικτύων, που ελέγχουν τις τοπικές κοινωνίες, αποτρέπει την επαγγελματικοποίηση υπηρεσιών του  θεσμού και αποκλείει να καταστεί η οικιοθελής προσφορά στα κοινά, δια βίου άσκηση πολιτικής.   
 Θα επιλέγεται και θα εκλέγεται από τις τοπικές κοινωνίες ο Συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης. 

         Οι αστοχίες επιλογής προσώπων, στο ρόλο του Συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης, με την εφαρμογή του προγράμματος «Καλλικράτης»  αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη αναθεώρησης της διαδικασίας επιλογής και εκλογής του.  

Η δυσκολία επιλογής Συμπαραστάτη του Δημότη, στους Δήμους και Περιφέρειες της χώρας, δεν έχει να κάνει μόνο με το ποσοστό των 2/3 θετικών ψήφων των συμβούλων που απαιτείται για την επιλογή, αλλά  και με τη βούληση των περιφερειαρχών και  δημάρχων, που όπως φαίνεται δεν επιθυμούν τη βοήθεια του, να απαλλαγούν από το φόρτο που προκαλούν σχετικά αιτήματα των πολιτών, όπως αναφέρεται υποκριτικά, στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου 

Είναι δημοκρατικότερο άλλωστε, ο ίδιος ο δημότης να επιλέγει και να εκλέγει αυτόν  που επιθυμεί να του συμπαρίσταται. Έτσι, παρέχεται η δυνατότητα στο δημότη, να επιλέξει και να εκλέξει την αυτοδιοικητική αρχή που θα διαχειριστεί τις τύχες του, αλλά και το πρόσωπο που επιθυμεί να συμπαρασταθεί αρωγός στα προβλήματα και στη επιχείρηση του, χωρίς τις εξαρτήσεις και τις δεσμεύσεις των συμβουλίων που μειώνουν το κύρος του θεσμού και την αξιοπρέπεια του προσώπου.   

Θα θεσμοθετηθεί  η ανάκληση αιρετού αυτοδιοικητικού οργάνου με πρόταση μομφής, που θα υποστηρίζει επίσημα το 50%+1 του εκλογικού σώματος από το οποίο εκλέχτηκε.

         Μόνο ο Υπουργός Εσωτερικών ύστερα από ειδικά αιτιολογημένη έκθεση του οικείου Ελεγκτή Νομιμότητας και σύμφωνη γνώμη Πειθαρχικού Συμβουλίου μπορεί με απόφαση του, να παύσει για λόγους δημοσίου συμφέροντος αιρετό αυτοδιοικητικό όργανο σύμφωνα με το άρθρο 237 του Ν.3852/2010.  
Η θέσπιση του μέτρου της ανάκλησης αποσκοπεί αποκλειστικά στην ανάδειξη, των υποκειμένων της εξουσίας,  που είναι οι Δημότες-πολίτες σε παράγοντα ελέγχου της.
Θα θεσπιστεί η «Συλλογική διαβούλευση» ως διαδικασία διαμόρφωσης, έκφρασης και ανάδειξης της τοπικής βούλησης στις ενδο-αυτοδιοικητικές τοπικές δομές (δημοτικά διαμερίσματα, δημοτικές-τοπικές κοινότητες) για κρίσιμα τοπικά θέματα και υποθέσεις. 

         Η κατάργηση των τοπικών δημοψηφισμάτων και η θέσπιση της επιτροπής διαβούλευσης, θεσμός συμβουλευτικός, αντιπροσωπευτικός και επιλεκτικής σύνθεσης, απαξιώνει την συμμετοχή των δημοτών σε αποφάσεις που τους αφορούν και τους επηρεάζουν. 
Η θεσμοθέτηση εξάλλου μιας επιτροπής επιλεκτικής σύνθεσης, αντιπροσωπευτικού ρόλου και συμβουλευτικού λόγου απέχει παρασάγγας από το να  χαρακτηριστεί θεσμός διαβούλευσης γιατί, ένας διάλογος, που το αντικείμενο του αφορά  σκέψεις, ιδέες και απόψεις του δημότη-πολίτη, που ο ίδιος δεν εκφράζει με την παρουσία του, δεν είναι διαβούλευση αλλά αντιπροσωπευτική διαπραγμάτευση.  

Ο γνωμοδοτικός λόγος, που επικαλούνται οι εμπνευστές του θεσμού, υπηρετεί μόνο τις υποκριτικές τους διαθέσεις για δήθεν ενδυνάμωση του λόγου του δημότη-πολίτη στο τοπικό γίγνεσθαι και ο αντιπροσωπευτικός ρόλος τις όψιμες προθέσεις τους, να απαλύνουν  τις συνέπειες της κατάργησης του τοπικού  δημοψηφίσματος. 

Αλήθεια..!! ποιόν υπηρετεί η κατ’ επίφαση διαβούλευση, που πραγματώνεται από  την θεσμοθετηθείσα επιλεκτικής σύνθεσης, αντιπροσωπευτικού ρόλου και  γνωμοδοτικού λόγου Επιτροπή Διαβούλευσης, το δημότη που διαβουλεύεται μέσω αντιπροσώπου ή τον εξουσιαστή του, που προεδρεύει και της επιτροπής; 

Η αυτονόητη απάντηση στο ερώτημα και η απουσία προοπτικής, άμεσης αλλαγής της διαβουλευτικής μας κουλτούρας, επιβάλλει την κατάργηση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, στην επικείμενη επαναθεσμοποίηση του σχεδίου «Καλλικράτη» και την κατοχύρωση ως θεσμικού ισοδύναμου της Συλλογικής διαβούλευσης. Μια διαδικασία ελεύθερης διαλογικής συζήτησης δημοτών-πολιτών , που ανταλλάσσουν  απόψεις και σκέψεις, ακούγοντας ο ένας τον άλλο, που μοιράζονται γνώσεις και εμπειρίες για απλά πράγματα, θέτοντας ερωτήματα και διλήμματα, που μέσα από τις διαφορετικές προσωπικές απόψεις μαθαίνουν να επικοινωνούν, να καλύπτουν τα κενά, να στοχάζονται μαζί και να δημιουργούν ένα κοινό τόπο συνεννόησης-δράσης. 

Μια αναβίωση της «Εκκλησίας του Δήμου» σε ένα σύγχρονο πρότυπο, που θα υλοποιείται με κατοχυρωμένες θεσμικά δομές, δράσεις και σχήματα ενεργούς συμμετοχής του δημότη-πολίτη, που αφορούν:

— Τοπικές συνελεύσεις γειτονιάς με τη συμμετοχή των κατοίκων, ως διαδικασία και χώρος διαμόρφωσης συλλογικών αποφάσεων στο γράμμα και το πνεύμα του αρχαίου, «τις  βούλεται αγορεύειν» και όχι στο δόγμα «αποφασίζουμε και διατάσουμε» με τις κατά κανόνα προειλημμένες και στημένες αποφάσεις του σήμερα, που το άρθρο 85 του ν. 3852/2010, προτρέπει μέσω των συνεργασιών των αυτοδιοικητικών οργάνων.
–Συλλογή Υπογραφών ως μέσον και διαδικασία: 

    Έκφρασης και καταγραφής της τοπικής συλλογικής βούλησης.
    Ανάδειξης και προβολής συλλογικών αιτημάτων δημοτών-πολιτών.
    Διοργάνωσης και υποστήριξης πρωτοβουλιών δημοτών και πολιτών.

         Κύριε Υπουργέ
   
         Τα παραπάνω, δεν αποτελούν θέσφατα, ούτε φυσικά διεκδικούν αυθεντία. Είναι 
καταστάλαγμα προσωπικών απόψεων , χωρίς απολυτότητες ή δογματισμούς, αλλά με την πεποίθηση ότι :  Η δυναμική, που απαιτείται, για μια ριζική αποτελεσματική επαναθεσμοποίηση του σχεδίου «Καλλικράτη» και μια ριζοσπαστική, πολιτική μεταρρύθμιση, που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα, δεν μπορεί να επιτευχθεί με άτολμα, αποσπασματικά, αποστεωμένα και κοντόφθαλμα μεταρρυθμιστικά 
εγχειρήματα. 

 Με εκτίμηση 
                                                                                     
Μανώλης Κομπολάκης – τ. Δημοτικός Σύμβουλος.

Υ.Γ.                                                                                 
 * Λεπτομέρειες εξωτερίκευσης και εφαρμογής των αναφερόμενων θεσμικών τομών, που δεν επιτρέπουν τα περιορισμένα τα όρια της επιστολής, παρέχονται σε εκτενέστερο, υπό δημοσιοποίηση, κείμενο εργασίας. 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook