«Η κάθετη άρνηση μας να δούμε το θέμα όταν ακόμα υπήρχαν περιθώρια ήπιας παρέμβασης το γιγάντωσε, σε σημείο το σημερινό ασφαλιστικό να αποτελεί άλυτη εξίσωση.
Οι κυβερνώντες πιστεύουν πως εκτοξεύοντας τις ασφαλιστικές εισφορές στα ουράνια το έλυσαν, τα αποτελέσματα των εσόδων από το επόμενο έτος μάλλον άλλα θα δείξουν. Αντίθετα, ο σημερινός τύπος βοά από τις «ευκαιρίες» που κρύβουν οι νέες ρυθμίσεις για την αναγνώριση πλασματικών ετών, ώστε να πάρουν, ακόμη και με τα νέα όρια ηλικίας πρόωρη σύνταξη χιλιάδες πενηνταπεντάρηδες.
Ο κ. Κατρούγκαλος από την πλευρά του βέβαια θεωρεί πως ο νόμος του λύνει το πρόβλημα για δεκαετίες… Δεν φταίει αυτός, έτσι έμαθαν οι πολιτικοί μας, έτσι κάνουν» (Κ.Ε.11/10/2016). Δεν πρόλαβαν νε περάσουν μερικές εβδομάδες και το πρόβλημα επανέρχεται δριμύτερο, καθώς η τρόικα θεωρεί ότι τα νούμερα δε βγαίνουν. Σε… υπεράσπιση της έρχονται τα στοιχεία που λένε πως το ΙΚΑ έχει λάβει 1,860 δισεκατομμύρια ευρώ και θα χρειαστεί άλλα 250 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του έτους, ενώ ο ΟΑΕΕ έλαβε ήδη 835 εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό, και θα χρειαστεί άλλα 270 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του έτους. Ειδικά ο ΟΑΕΕ για να αποφύγει την κατάρρευση την εσόδων και την ακόλουθη αδυναμία καταβολής συντάξεων, πρέπει να αυξήσει την εισπραξιμότητα στο 85% από το σημερινό 52%. Δεν χρειάζεται κάποιος παρά να κάνει μια βόλτα στην αγορά ρωτώντας τους γνωστούς του αν «βγαίνουν» να πληρώνουν και τον ΟΑΕΕ…
Άλυτη εξίσωση λοιπόν το ασφαλιστικό που πρέπει να λυθεί και μάλιστα άμεσα, διότι η έστω προσωρινή, για 20 – 30 χρόνια λύση του, αποτελεί προϋπόθεση προσέγγισης ξένων επενδυτών. Αυτό, γιατί οι ξένοι βλέποντας τη μεγάλη εικόνα εύκολα συμπεραίνουν πως ότι συμφωνία και να κάνουν για να επενδύσουν στην Ελλάδα, σύντομα η πραγματικότητα θα την αλλάξει, Προτιμούν λοιπόν να επενδύσουν αλλού. Κρίσιμο σημείο, γιατί χωρίς επενδύσεις, δηλαδή χωρίς μείωση της ανεργίας και χωρίς αύξηση των εσόδων των ταμείων, οι μειώσεις των συντάξεις αποτελούν μονόδρομο. Δοκιμάστε για παράδειγμα να υπολογίσετε πόσοι εργαζόμενοι με 580 ευρώ μεικτά μηνιαίως χρειάζονται για να πληρωθεί μια σύνταξη των 700 ευρώ.
Είναι η ζοφερή εικόνα που παραπάνω περιγράφεται μονόδρομος; Φυσικά και όχι. Η ανακοίνωση μερικών μεγάλων επενδυτικών σχεδίων, όπως η ανάπλαση του Ελληνικού, τα περιφερειακά αεροδρόμια, το νέο αεροδρόμιο Καστελίου, η επένδυση των μεταλλίων της Χαλκιδικής που επιτέλους πήρε τον δρόμο της και μερικών ακόμα, σε συνδυασμό με την δυναμική ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων, θα αρκούσε να δώσει την απαραίτητη ώθηση για εμπέδωση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Αυτό σημαίνει αύξηση των ξένων επενδύσεων, αλλά και επιστροφή (καθώς το ρίσκο να τα έχουμε σπίτι θα αυξάνει) χρημάτων στις τράπεζες που έτσι θα χρηματοδοτούσαν και χιλιάδες μικρές επενδύσεις. Επιπλέον, μια στοχευμένη μείωση του κράτους θα οδηγούσε σε μείωση της φορολογίας και ο ενάρετος κύκλος θα ξεκινούσε.