Για την υπόθεση της υιοθεσίας του μίλησε για πρώτη φορά ο συγγραφέας και πρώην βουλευτής, Πέτρος Τατσόπουλος, στoν τηλεοπτικό σταθμό Epsilon και την εκπομπή της Χριστίνας Λαμπίρη.
«Γεννήθηκα στο Ρέθυμνο, αλλά η φυσική μου μητέρα με έδωσε στο ΠΙΚΠΑ. Δεν υπάρχουν αναμνήσεις από τη νηπιακή μου ηλικία από την Κρήτη. Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι αφότου το ΠΙΚΠΑ με έδωσε σε ανάδοχη οικογένεια και πριν υιοθετηθώ.
Με ενοχλούσε το ότι υπήρχε μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα, όπως γιατί οι γονείς μου ήταν τόσο μεγάλοι, γιατί δεν έχω φωτογραφίες κάτω από 8 χρονών ή γιατί δεν τους θυμάμαι. Τέτοια ερωτήματα. Τα χαρτιά που βρήκα ότι είμαι υιοθετημένος ήρθαν και το απάντησαν αυτό, άρα αυτό συνοδεύτηκε λίγο πολύ από ένα αίσθημα ανακούφισης κι ένα αίσθημα ελευθερίας πια, γιατί αν δεν ξέρεις από πού προέρχεσαι, μπορεί να προέρχεσαι από οπουδήποτε, άρα μπορείς να γίνεις κι εσύ οτιδήποτε. Ένα πολύ δυνατό αίσθημα ελευθερίας που δεν το έχουν τα περισσότερα παιδιά που έχουν δεσμούς αίματος με τους γονείς τους. Από εκεί και πέρα είχα πάρα πολύ χρόνο στη διάθεση μου για να συμβεί αυτό.
Γνώρισα τη βιολογική μου μητέρα. Δεν κρατήσαμε επαφές. Την είδα δυο τρεις φορές, έχει πεθάνει τώρα, όπως και οι θετοί μου γονείς έχουν πεθάνει. Τον φυσικό μου πατέρα δεν τον ξέρω, οπότε δεν ξέρω κι αν έχει πεθάνει. Δεν κράτησα επαφή γιατί ξέρετε η υιοθεσία δεν είναι πληροφορία, δεν είναι ανταλλαγή πληροφοριών. Δηλαδή αν εσείς τώρα στο παρά ένα της συνέντευξης έρθετε και μου πείτε ότι είστε αδελφή μου, η πέμπτη αδελφή μου, η έκτη, έχω 4 ετεροθαλή αδέλφια για αυτό το λέω, δεν σημαίνει ότι εγώ ανοίγω μια κάνουλα συναισθημάτων. Αυτά γίνονται μόνο στην τηλεόραση, στο «Έχεις πακέτο», «Έχεις γράμμα» και τέτοια. Στην πραγματικότητα αν δεν έχεις κοινά βιώματα με τους ανθρώπους, δεν έχεις και αντίστοιχα συναισθήματα. Μια πληροφορία απλώς. Το μαθαίνεις, ικανοποιείται η περιέργεια σου, δεν σημαίνει ότι μια κάνουλα συναισθημάτων ανοίγει ξαφνικά. Μόνο στην τηλεόραση γίνονται αυτά».
