Όπως είναι φυσικό, η είδηση που μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είναι η αέναη διαπραγματευτική διάθεση της κυβέρνησης, ειδικά τώρα που μπήκαμε στην τελική ευθεία. Ανεξάρτητα από αυτό όμως και αφού όλοι συμφωνούμε ότι το καλύτερο αύριο της πατρίδας θα έρθει από την βελτίωση της εκπαίδευσης των παιδιών της, καλό είναι να ρίχνουμε τη ματιά μας και εκεί, έστω κι αν τα όσα συμβαίνουν δεν μας επηρεάζουν άμεσα. Αυτό θα συμβεί λίγο αργότερα και οι επιπτώσεις θα αφορούν όλους.
Στα ψηλά πέρασε η βόμβα που έριξαν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα για τους εισακτέους που μπορούν να δεχτούν τον ερχόμενο Σεπτέμβριο. Η μείωση αναμενόμενη, η πρόταση για έως 50% λιγότερους εισακτέους όμως προκαλεί σοκ, ειδικά όταν αφορά τα μεγαλύτερα και δημοφιλέστερα ιδρύματα. Λίγους μήνες πριν τα παιδιά μας τερματίσουν τον δωδεκαετή μαραθώνιο πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, τέτοιου είδους νέα λειτουργούν σαν καύσιμη ύλη στην πυρά της από μέρους τους αμφισβήτησης των πάντων. Αν και η πρόταση των ιδρυμάτων πολλαπλώς εδράζεται σε λογικές βάσεις, αφού η υποχρηματοδότηση δεν επιτρέπει στην επαρκή τους στελέχωση με επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό, αλλά και το ότι πολλές είναι οι περιπτώσεις όπου οι σπουδές αφορούν υπερ-κορεσμένους κλάδους, η μείωση των εισακτέων σε τέτοιο βαθμό είναι απλά σοκαριστική.
Είναι πιστεύω η ώρα εφαρμογής των σχεδίων ανασυγκρότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανά περιφέρεια, με συγχωνεύσεις και καταργήσεις ομοειδών τμημάτων, επιτροπών ακόμα και σχολών. Αυτός, καθώς και η όσμωση με τον ιδιωτικό τομέα από όπου θα συμπληρώνουν τη συνεχώς μειούμενη κρατική χρηματοδότηση, είναι ο μοναδικός τρόπος όχι μόνο διατήρησης αλλά και ανάπτυξης των ποιοτικών χαρακτηριστικών της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην πατρίδα μας.
Σε άλλο επίπεδο, ο οργανισμός έρευνας και ανάλυσης διαΝΕΟσις, παρουσίασε τα αποτελέσματα έρευνας για την Προσχολική Αγωγή στην Ελλάδα, η οποία αν και αποτελεί μία από τις αποδοτικότερες επενδύσεις που μπορεί να κάνει ένα κράτος, παρ’ όλα αυτά ως εκπαιδευτική βαθμίδα παραμένει τραγικά παραμελημένη στη χώρα μας. Αποδοτικότερη με τη βούλα, αφού σύμφωνα με τη διάσημη μελέτη του νομπελίστα Τζέιμς Χέκμαν, η ετήσια απόδοση για κάθε ευρώ που επενδύεται στην προσχολική αγωγή είναι 7-10%. Επιπλέον, τα παιδιά που λαμβάνουν προσχολική αγωγή γίνονται καλύτεροι μαθητές και αποδοτικότεροι εργαζόμενοι. Να προσθέσω εδώ ότι φωνολογικά τα παιδιά αποκτούν πολύ καλύτερη προφορά μιας ξένης γλώσσας εφόσον έχουν ερεθίσματα σε αυτή πριν τα επτά τους χρόνια.
Δυστυχώς τα ευρήματα για την πατρίδα μας ήταν απογοητευτικά, αφού αν και ουσιαστικά αφορά την ίδια, πριν το σχολείο παιδική ηλικία, η εκπαίδευση που τα ελληνόπουλα δέχονται δεν είναι ούτε ενιαία, ούτε κατευθυνόμενη, ούτε φυσικά ελεγχόμενη. Το χειρότερο όλων είναι ότι το 60%, έξι στα δέκα ελληνόπουλα δεν έχουν πρόσβαση σε παιδικούς σταθμούς, με αποτελέσματα γενικότερα αρνητικά, ειδικά στο δημογραφικό.