Ημέρα μασκαρέματος η Τσικνοπέμπτη, είναι νομίζω ευκαιρία να γράψω για τους επαγγελματίες μασκαράδες που κατέστρεψαν όχι μονάχα τις ζωές μιας γενιάς, αλλά τη χώρα ολόκληρη. Αυτό δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη, δυστυχώς ήρθε αργά και γλυκά ως επιστέγασμα του συνδυασμού της επιπολαιότητας τόσο των αρχόντων που επιλέγαμε να μας κυβερνήσουν, όσο και της δικής μας που τους επιλέγαμε.

Η πολιτική από διαχείριση επιλογής των καλύτερων ή έστω των λιγότερο κακών αποφάσεων και καθοδήγησης του κοινού, μεταβλήθηκε σε σκηνή όπου οι ηθοποιοί περνούν την ώρα τους χαριεντιζόμενοι, ενώ περιμένουν από τους ισχυρότερους των θεατών να τους πουν τη συνέχεια. Μεταβλήθηκαν δηλαδή οι ηγέτες από καθοδηγητές σε καθοδηγούμενους, σε απλά πιόνια με μοναδικό μέλημα τη διαχείριση της εικόνας στην καλύτερη των περιπτώσεων. Οι υπόλοιποι, οι πιο ταλαντούχοι ξεδιάντροποι διακρίνονται σε κάτι ευρύτερο, στη διαχείριση της πραγματικότητας.

Στην έδρα της μεγαλύτερης δύναμης του κόσμου, στην Ουάσιγκτον υπάρχει μεταξύ των συμμετεχόντων του πολιτικού γίγνεσθαι η παροιμία «αν χρειάζεσαι ένα φίλο πάρε ένα σκύλο» υπονοώντας ότι μοναδική συγκολλητική ουσία είναι το αμοιβαίο όφελος. Στο περιβάλλον της πολιτικής λοιπόν δεν μπορείς να περιμένεις τη λάμψη της ειλικρίνειας, περιμένεις όμως την ελάχιστη αίσθηση ευθύνης, περιμένεις ότι όσοι ζητούν την ψήφο αποζητώντας δύναμη, δόξα ή και τα δύο κάπου βάζουν και σένα στο λογαριασμό τους.

Το ελάχιστο που περιμένεις είναι να μη σε κοροϊδεύουν κατάμουτρα, τουλάχιστον αυτό. Η απολογία δυστυχώς παραμένει ζητούμενο για τους πολιτικούς μας, καθώς κανείς μα κανείς δεν επανέλαβε τα λόγια του Βενιζέλου μετά τις καταστροφικές εκλογές του 1920. Αν και είχε κάθε δικαίωμα να εκδηλώσει την πικρία του, ο μεγάλος Κρητικός είπε ότι «δεν φταίει ο λαός, αλλά εγώ που τον κούρασα…».

Ανέκαθεν οι πολιτικοί μας ήταν αυτό που ο λαός αποκαλεί «ψευταράδες», φρόντιζαν όμως να κρατάνε τα προσχήματα. Δεν ξέρω αν οι σημερινοί τα θεωρούν ως «αστικές συνήθειες» από τις οποίες φυσικά δεν δεσμεύονται, πάντως η αντιστροφή της πραγματικότητας είναι η δεύτερη φύση τους. Αφού έβαλαν φωτιά στο μεταναστευτικό με τα «λιάζονται και μετά εξαφανίζονται», έκλεισαν τα ευρωπαϊκά σύνορα με τα «θα γεμίσουμε την Ευρώπη τζιχαντιστές», αφού μας έκαναν ρεζίλι των σκυλιών με τους θανάτους των κακόμοιρων από το κρύο, κατηγόρησαν τους δημάρχους και την αντιπολίτευση. 

Αφού κατέστρεψαν την όποια εμπιστοσύνη και σταθερότητα είχε επιτευχθεί και λίγο έλειψε να μας στείλουν πακέτο στον τρίτο κόσμο, αφού έκλεισαν τις τράπεζες και αποτέλειωσαν την οικονομία, αφού με ληστρικές, χωρίς ανταπόδοση ασφαλιστικές εισφορές καταστρέφουν τους αυτοαπασχολούμενους μας λένε ότι για τις τράπεζες φταίει ο Ντράγκι και ότι το ασφαλιστικό έχει λυθεί. Το νέο είναι ότι μπροστά τους υποχωρούν ΔΝΤ, Γερμανοί, ESM, οι πάντες, ενώ οι Γερμανοί απλά λένε πως αν το ΔΝΤ επιμένει για κούρεμα χρέους, καλύτερα να φύγει.   

 

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook