Αναστάτωση προκλήθηκε το χθες το απόγευμα στο Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Χανίων (ΚΙΦΑΧ) όταν μια φαρμακοποιός εισέβαλε στον χώρο ζητώντας να πάρει πίσω κάποιες προθήκες οι οποίες είχαν δοθεί ως δωρεά στο ΚΙΦΑΧ.
Στο σημείο επικράτησε ένταση καθώς η φαρμακοποιός υποστήριζε ότι οι προθήκες είχαν δοθεί παράνομα ως δωρεά στο ΚΙΦΑΧ και ότι ανήκαν στην ίδια η οποία διατηρούσε στο παρελθόν φαρμακείο που έκλεισε. Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΚΙΦΑΧ, Μανώλης Φραγκάκης δηλώνει ότι η δωρεά είχε γίνει με καθ’ όλα νομίμη διαδικασία.
Η ιστορία αυτή φαίνεται ότι κρατά χρόνια. Στη συγκεκριμένη γυναίκα έγινε έξωση από το φαρμακείο της πριν κάποια χρόνια επειδή δεν είχε καταβάλει αρκετά ενοίκια. Μετά την έξωση ο ιδιοκτήτης του χώρου αποφάσισε να δωρίσει τις προθήκες του φαρμακείου στο ΚΙΦΑΧ και άλλους φορείς.
Σύμφωνα με τα όσα υποστήριζε χθες η ίδια η φαρμακοποιός, ο ιδιοκτήτης του χώρου δεν είχε εντολή μετά την έξωση να προχωρήσει σε κατάσχεση του υλικού και εξοπλισμού του φαρμακείου και να το δωρίσει.
Από την πλευρά του ΚΙΦΑΧ, ο πρόεδρος Μανώλης Φραγκάκης είπε στο Flashnews.gr:
Είναι μια παλιά ιστορία που έχει ξεκινήσει το 2013. Η κυρία που είχε τότε φαρμακείο, χρωστούσε χρόνων ενοίκια στον ιδιοκτήτη του χώρου του φαρμακείου. Εκείνος κινήθηκε δικαστικά, κέρδισε το δικαστήριο και βγήκε εντολή κατάσχεσης. Ο άνθρωπος που έχει το φαρμακείο κάνει μια άσχετη δουλειά με φαρμακείο, οπότε όλος ο εξοπλισμός και το φαρμακευτικό υλικό του ήταν άχρηστα. Τα φάρμακα ήταν ληγμένα γιατί με τις διαδικασίες που μεσολάβησαν και τη γραφειοκρατία είχε περάσει αρκετός χρόνος με αποτέλεσμα τα φάρμακα να λήξουν. Κάποια ράφια λοιπόν του φαρμακείου ο ίδιος τα έδωσε με τη μορφή δωρεάς σε εμάς, στους γιατρούς του κόσμου σε διάφορους φορείς.
Η φαρμακοποιός, τον πήγε στα δικαστήρια, ο ιδιοκτήτης κέρδισε τα δικαστήρια, έκανε και ασφαλιστικά μέτρα. Το αποτέλεσμα είναι ότι είμαστε περίπου 17 άτομα μαζί και εμείς, που κατηγορούμαστε από το 2013 γι΄αυτή την υπόθεση.
Έχουμε κερδίσει αρκετά δικαστήρια και εμείς και οι υπόλοιποι, πριν από λίγες ημέρες μας έγινε κατάθεση νέων ασφαλιστικών μέτρων. Ως κοινωνικό ιατρείο επειδή δεν μπορούμε να αναλωνόμαστε με αυτά και έχουμε άλλη δουλειά στην πόλη, κάναμε μια πρόταση στη φαρμακοποιό, τα ράφια που θεωρεί ότι της ανήκουν, να της τα δώσουμε ως δωρεά σε αυτήν ώστε να τελειώνει αυτή η υπόθεση. Η ίδια όμως δεν το δέχτηκε, είπε ότι πρέπει να υπογράψουμε πρώτα ότι είμαστε κλεπταποδόχοι και μετά να τα πάρει, κάτι που φυσικά δεν είναι δυνατό να γίνει.
