Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Η εξιστόρηση από έναν Χανιώτη της εμπειρίας του να κλείσει ραντεβού σε ιατρείο του νοσοκομείου Χανίων μιλά από μόνη της. Δεν παραθέτουμε τα στοιχεία του αναγνώστη καθώς και τις ημερομηνίες για ευνόητους λόγους.
Ακολουθεί η ιστορία του αυτούσια όπως μας την έστειλε:
«Στις … του μήνα πήρα τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού για το Ιατρείο διακοπής καπνίσματος. Ο κύριος που το σήκωσε μου έκλεισε ραντεβού σε 5 ημέρες στις 9 το πρωί και μου είπε να είμαι μισή ώρα πιο νωρίς για να πάρω εισιτήριο. Το επιβεβαιώσαμε μάλιστα 3 φορές την ημερομηνία και την ώρα. Λέω και εγώ, τυχερός είμαι να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο τόσο νωρίς. Κανόνισα να καθυστερήσω στη δουλειά (ιδιωτικός υπάλληλος) και να πάω μετά τις 10.
Πάω την ημέρα του ραντεβού, 8 και μισή να κόψω εισιτήριο. Παίρνω αριθμό προτεραιότητας και όταν έρχεται η σειρά μου, μου δίνει το νούμερο 1, αλλά μου λέει ότι πήγα νωρίς και ότι ανοίγει 10. Του λέω ότι, στο τηλέφωνο μου είπατε 9 αλλά τέλος πάντων. Παίρνω το εισιτήριο και πάω και κάθομαι έξω να περιμένω να περάσει η ώρα. Παίρνω τηλέφωνο και στη δουλειά και τους είπα ότι είχε γίνει κάποιο λάθος και ότι θα πήγαινα κατά τις 11 στη δουλειά.
Κατά τις 10 παρά πάω και κάθομαι έξω από το πνευμονολογικό να περιμένω να πάει 10 να ξεκινήσουν. Βγαίνει κάποια στιγμή μια κυρία από μέσα από το ιατρείο και μου λέει ότι έχω έρθει νωρίς και ότι ξεκινάνε στις 11. Αρχίζει να μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, αλλά λέω μέσα μου κάνε υπομονή. Της λέω ότι όταν έκλεισα ραντεβού, μου είπανε 9 και ότι στα εισιτήρια μου είπανε 10 και τώρα αυτή μου λέει 11. Μου λέει ότι το ξέρει και ότι τους το έχουνε πει πολλές φορές να κλείνουν ραντεβού μετά τις 11. Παίρνει τα στοιχεία μου και μου δίνει ένα φυλλάδιο να το διαβάσω (για τη διακοπή του καπνίσματος).
Ξαναβγαίνω έξω μέχρι να περάσει πάλι η ώρα και να ενημερώσω στην δουλειά για την νέα πιθανή ώρα. Κατά της 11 παρά, ξαναμπαίνω μέσα να περιμένω. Κατά τις 11:15 βγαίνει πάλι η κυρία έξω και την ρωτάω τι ώρα θα ανοίξει. Σηκώνει τους ώμους της και πάει στο δίπλα δωμάτιο. Μετά από κανένα 10λεπτο βγαίνει έξω, της δίνω πίσω το φυλλάδιο και φεύγω.
Ανεβαίνω στον πρώτο όροφο, στην διοίκηση για να κάνω παράπονα. Ρωτάω σε ποιον να απευθυνθώ και μου λένε να περιμένω να μιλήσω στον αναπληρωτή διευθυντή. Περίμενα και σε κάποια στιγμή έρχεται ο κύριος, του λένε το λόγο που είμαι εκεί και μου λέει να περιμένω λίγο και θα έρθει. Όταν πλέον είχε πάει 12 η ώρα και έπρεπε ήδη να είμαι στην δουλειά, απελπίστηκα και έφυγα.
Κατεβαίνοντας κάτω, ξαναπερνώ από τα εισιτήρια να για να δω τι θα μου πούνε. Δεν είχε κόσμο και ξαναπαίρνω αριθμό προτεραιότητας (ευτυχώς τον μεθεπόμενο) . Όταν ήρθε η σειρά μου, λέω στον κύριο που ήταν εκεί, τι ώρα είναι το πρώτο ραντεβού για το Ιατρείο διακοπής καπνίσματος. 10 μου λέει. Και τότε αρχίζω. Τώρα είναι 12 και ακόμα δεν έχει. Με ρωτάει το όνομα μου (μάλλον για να δει αν λέω αλήθεια) και μου λέει να ξανακλείσω νέο ραντεβού. Και τον ρωτάω, αν θα κλείσω νέο ραντεβού, πόσες μέρες πρέπει να πάρω άδεια από την δουλειά; Δεν μου απάντησε.
Αυτά είναι τα χάλια της δημόσιας υγείας. Δημόσια υγεία δεν έχουμε, την έχουν διαλύσει, συνταξιοδοτικό το έχουν διαλύσει, αλλά άμα δεν θέλω να περνάω ΙΚΑ γιατί είναι άχρηστο (ένα από τα πολλά παραδείγματα, είναι και το παραπάνω), το πρόστιμο είναι 10.000.»
Νεώτερη ενημέρωση 20/6: Δημόσια συγγνώμη ζητά η Διοίκηση του Νοσοκομείου Χανίων για το περιστατικό
